الان که دارم این متن رو می‌نویسم، در دهه سوم زندگی هستم. باورم نمیشه که کمتر از 10سال دیگه احتمالا قطب شمالی وجود نخواهد داشت و کمتر از 20 سال دیگه کلا قطب شمال تبدیل به خشکی میشه!!
چند روز پیش مستندی با عنوان David Attenborough: A life on our planet رو دیدم. مستندی که گفته میشه آخرین مستند دیوید اتنبرو خواهد بود. اتنبرو 93 ساله، از 1954، زندگی‌اش رو صرف گذران زمان در حیات وحش کرده. این مستند، ردپای جهانی ما در تغییرات وضعیت طبیعی رو به تصویر می‌کشه و نشون میده در آینده خیلی نزدیک چه خطری زندگی ما رو تهدید می‌کنه.
در این مستند نشون داده شده که چطور اقیانوس با جذب گرمای اضافی تولید شده از سمت ما بر تاثیر ما سرپوش می‌گذاره اما متاسفانه، حیات وحش بی‌صدا در حال نابودیه.
طبق آمار، ما بیش از 30 درصد ذخایر ماهی رو به سطح بحرانی رسوندیم. هرساله بیش از 15 میلیارد درخت قطع می‌کنیم و با استخراج بیش از حد از دریاچه‌ها، 80 درصد آب شیرین رو کاهش دادیم. از سال 1950 تا به امروز جمعیت حیوانات وحشی بیش از نصف کاهش پیدا کرده. همه‌ی این موارد در دوره زندگی یک انسان دیده شده.
اگر ما به روند خودمون ادامه بدیم به زودی جهان زنده فروپاشی می‌کنه!
برگردوندن حیات وحش به زمین از چیزی که فکر می‌کنیم ساده‌تر هست. تغیییراتی که باید ایجاد کنیم نه تنها به نفع خودمونه بلکه به نفع نسل بعدی هم هست.
کاهش زاد و ولد
افزایش جمعیت باعث میشه تا به منابع بیشتری نیاز داشته باشیم. از طرفی به دلیل بهبود وضعیت بهداشت عمر ما طولانی‌تر شده در نتیجه در بالا بودن آمار جمعیت جهان تاثیرگذار هست. کشوری مثل ژاپن با تغییر این روند تونسته فرصت بیشتری برای افزایش کیفیت زندگی مردمش به دست بیاره.
کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی
استفاده از نور خورشید، باد، آب، زمین گرمایی و سایر انرژی‌های تجدیدپذیر که احتمالا هرگز تمام نمی‌شوند می‌تونه کاهش آلودگی و در نتیجه کاهش دی اکسیدکربن رو به همراه داشته باشه. برای مثال کشور مراکش 40 درصد از نیاز خودش رو از انرژی خورشیدی تامین می‌کنه.
تغییر رژیم غذایی و کاهش مصرف گوشت
تولید مواد غذایی به شیوه‌های جدید
درحال حاضر نيمی از زمین‌های حاصل‌خیز روی زمین جهت کشاورزی استفاده می‌شوند. با شیوه‌های نوین کشاورزی که کشوری مثل هلند از آن بهره می‌برد می‌توان با زمین‌های کمتر، مصرف کود و آب کمتر غذاهای بیشتری تولید کرد.
ایجاد جنگل‌ها
با توقف جنگل زدایی و کاشت درخت‌های بومی در هر منطقه می‌تونیم به بهبود وضعیت جنگل‌ها و افزایش آن‌ها کمک کنیم. در کشور خودمون پروژه‌های مثل کاشت نهال بلوط در زاگرس توسط بنیاد الگن (سعيد انصاریان)، یک نهال- هدیه به زمین و گروه جنگل‌های ایران وجود دارند که می‌تونید توسط اون‌ها شما هم به اسم خودتون درختی ثبت کنید و در نگهداشت و بازیابی طبیعت سهیم بشید.
به نظرم لازمه تا فرصتی برای جبران وجود داره، تاثیر خودمون رو مدیریت کنیم. به خاطر خودمون، نسل‌های آینده و طبیعت، در راستای بازگشت به روند عادی چرخه حیات گام برداریم. تنها گزینه‌ی ما اینه که بار دیگه بخشی از طبیعت بشیم و کشف کنیم که چطور پایدار باشیم.
