فرآیند گزارش محتوا در شبکه اجتماعی

به نامش که منزه است از آلودگی؛سلام، امیدوارم حالتون خوب باشه!یک سبک مناسب برای گزارش(report) در شبکه های اجتماعی رو میخوایم با هم دیگه بررسی کنیم و عملکرد و الگوریتم های اون رو بررسی کنیم.تصور کنید کاربرانی داریم در شبکه اجتماعی که هر روز پست هایی رو منتشر می کنن و نمیشه تمام این پست ها رو به دقت توسط هوش مصنوعی و سایر روش ها و الگوریتم های فیلترینگ محتوا بررسی کرد؛ در اینجاست که از خود کاربران کمک می گیریم! به این نحو که امکان گزارش کردن محتوا رو به اونا میدیم و هر پست در صورتی که ایرادی داشته باشه یا خلاف قوانین باشه توسط کاربران گزارش میشه و شما پس از گزارش کاربران، اون رو بررسی می کنید و در رابطه با اون تصمیم می گیرید.حال بیایید الگوریتم هایی مربوطه رو بررسی کنیم!هر کاربر در پایگاه داده یک امتیاز گزارش کردن داره که می تونیم اون رو reporting rate بنامیم و مقدار پیشفرض اون 1 هست؛ هر پست هم یه مقدار گزارش داره که پیشفرض اون 0 هست.حالا اگه یه کاربر با ریپورتینگ ریت 1 بیاد و یه پست رو گزارش کنه، گزارش اون پست از مقدار 0 به 1 تغییر میکنه. اگه یه فرد دیگه بیاد و با ریپورتینگ ریت 0.5 همون پست رو گزارش کنه، گزارش پست از 1 به 1.5 تغییر میکنه.پست های با گزارش پایین تر از یک نمایش داده نمیشن و پست های با گزارش بالاتر متناسب با میزان گزارش برای نمایش به شما اولویت بندی میشن. احتمالا تا اینجا متوجه شدیدکه مقدار ریپورتینگ ریت به مقدار گزارش پست اضافه میشه.حالا بیایید بررسی کنیم که اگه پستی که کاربر گزارش می کنه، اشکالی نداشته باشه و یا کاربر بیاد و بدون دلیل پست های زیادی را گزارش کنه چی میشه!وقتی که پست گزارش شده برای شما نمایش داده میشه، مسلما فرد یا افرادی اون رو گزارش دادن؛ حالا شما اون رو بررسی می کنید، اگه ایراد داشت اون رو پاک می کنید و ریپورتینگ ریت کاربرانی که اون رو گزارش کردن افزایش پیدا میکنه. عکس این موضوع هم صادقه! وقتی که پست ایرادی نداشته باشه، شما اون رو پاک نمی‌کنید و از لیست گزارش شده ها خارج میشه؛ در اون صورت ریپورتینگ ریت افراد گزارشگر کاهش می کنه. به همین سادگی میشه این موضوع رو به شکل کاربر محور مدیریت کرد.اینامیدوارم موفق و موید باشید.

سلام، امیدوارم حالتون خوب باشه!

یک سبک مناسب برای گزارش(report) در شبکه های اجتماعی رو میخوایم با هم دیگه بررسی کنیم و عملکرد و الگوریتم های اون رو بررسی کنیم.

تصور کنید کاربرانی داریم در شبکه اجتماعی که هر روز پست هایی رو منتشر می کنن و نمیشه تمام این پست ها رو به دقت توسط هوش مصنوعی و سایر روش ها و الگوریتم های فیلترینگ محتوا بررسی کرد؛ در اینجاست که از خود کاربران کمک می گیریم! به این نحو که امکان گزارش کردن محتوا رو به اونا میدیم و هر پست در صورتی که ایرادی داشته باشه یا خلاف قوانین باشه توسط کاربران گزارش میشه و شما پس از گزارش کاربران، اون رو بررسی می کنید و در رابطه با اون تصمیم می گیرید.

حال بیایید الگوریتم هایی مربوطه رو بررسی کنیم!

هر کاربر در پایگاه داده یک امتیاز گزارش کردن داره که می تونیم اون رو reporting rate بنامیم و مقدار پیشفرض اون 1 هست؛ هر پست هم یه مقدار گزارش داره که پیشفرض اون 0 هست.

حالا اگه یه کاربر با ریپورتینگ ریت 1 بیاد و یه پست رو گزارش کنه، گزارش اون پست از مقدار 0 به 1 تغییر میکنه. اگه یه فرد دیگه بیاد و با ریپورتینگ ریت 0.5 همون پست رو گزارش کنه، گزارش پست از 1 به 1.5 تغییر میکنه.

پست های با گزارش پایین تر از یک نمایش داده نمیشن و پست های با گزارش بالاتر متناسب با میزان گزارش برای نمایش به شما اولویت بندی میشن.

احتمالا تا اینجا متوجه شدیدکه مقدار ریپورتینگ ریت به مقدار گزارش پست اضافه میشه.

حالا بیایید بررسی کنیم که اگه پستی که کاربر گزارش می کنه، اشکالی نداشته باشه و یا کاربر بیاد و بدون دلیل پست های زیادی را گزارش کنه چی میشه!

وقتی که پست گزارش شده برای شما نمایش داده میشه، مسلما فرد یا افرادی اون رو گزارش دادن؛ حالا شما اون رو بررسی می کنید، اگه ایراد داشت اون رو پاک می کنید و ریپورتینگ ریت کاربرانی که اون رو گزارش کردن افزایش پیدا میکنه.

عکس این موضوع هم صادقه! وقتی که پست ایرادی نداشته باشه، شما اون رو پاک نمی‌کنید و از لیست گزارش شده ها خارج میشه؛ در اون صورت ریپورتینگ ریت افراد گزارشگر کاهش می کنه.

به همین سادگی میشه این موضوع رو به شکل کاربر محور مدیریت کرد.

این یه تیکه از تجربیاتم هست که طی مدتی که مدیر پروژه شبکه اجتماعی فراز بودم کسب کردم.

امیدوارم موفق و موید باشید.