من از بچگی عاشق دنیای پارچهها و دوختودوز نبودم!
راستشو بخوای، این علاقه خیلی ناگهانی شکل گرفت. انقدر سریع ریشه دوند و عمیق شد که منو از رشتهی اصلیم، یعنی روانشناسی، جدا کرد و به مسیر طراحی و دوخت رؤیاهای پوشیدنی گره زد.
الان واقعاً احساس رضایت میکنم از اینکه تونستم رؤیاهای خیلی از دخترها رو، برای مهمترین شب زندگیشون، به لباس تبدیل کنم.
لباس عروس همیشه خاصترین بخش از این دنیای جدید بود برام.
اونهمه ظرافت… لایههای توری که با عشق دوخته میشن… جزئیاتی که باید با دقت طلایی ساخته بشن…
همهی اینا باعث شد تصمیم بگیرم مسیرم رو جدیتر دنبال کنم.
کمکم تونستم یه مسیر شخصی برای خودم بسازم. و اسم کوچیکی براش گذاشتم که خلاصهی عشق و هنر من بود: شادُت.
کارم با طراحی شروع شد، ولی امروز به جایی رسیدم که لباسهام نهفقط پوشیدنی، بلکه الهامبخش هستن.
تو این راه خیلی چیزا یاد گرفتم و هنوزم دارم یاد میگیرم.
این نوشته، یه شروعه برای دیدهشدن؛ برای گفتن اینکه پشت هر لباس، چقدر رؤیاست…
اگه مثل من دنبال ساختن مسیری با دستای خودتی، بدون که شدنیه…
فقط باید از یه جایی شروع کنی✨
🩵مریم عبداللهی نیا «شادُت»👑
