دوستان سلام!
من شروینم و حالم خوبه؛ امیدوارم شما هم خوب باشید!
این مقاله‌ی انتقادی خودم رو با یه سوال شروع می‌کنم!
آیا از اینکه کسی شما رو احمق فرض کنه و وقت مفیدتون رو هدر بده، تنفر دارید؟!!!
اگر از این موضوع واقعا تنفر دارید، پس حتما تا انتهای این مقاله همراه من بمونید...
نمی‌دونم این چه میل و گرایشی هست که بعضی‌ها دوست دارن قبل از رسیدن به موفقیت، خودشون رو یک موجود برجسته و از آسمون افتاده و موفق معرفی کنن!
متاسفانه در 99% همایش‌ها و دورهمی‌ها با موضوعات مختلف، می‌تونید این افراد دانشمندنما رو ببینید!
قضیه از این قراره که آقا/خانم یک مقاله جدید انگلیسی مطالعه می‌کنه (چون غالب افراد این کار رو نمی‌کنند!) و دربارش فکر می‌کنه و آماده میشه که با علم کج و کوله و تازه از راه رسیده‌اش، یه پتک سنگین بزنه تو سر شرکت‌کننده‌ها!!!
یه ترفند کاربردی دیگه هم دارن؛ ترفندی به نام StoryTelling (داستان‌گویی)!!!
البته این روش به خودی خود، چیز بدی نیست؛ اما اگه به عنوان لالایی برای مخاطب استفاده بشه و ذهن‌ها رو خسته و خواب‌آلوده کنه، چیزی جز فریب و شیادی نیست! حالا ببینم! ذهن مخاطب رو خسته کنه که چی بشه؟!!!
پاسخ: که بین صحبت‌هاش از رزومه کاری خودش بگه، از واژه‌های بزرگ و سنگین مثلا "علی‌بابا" و "اسنپ" و "دیجی‌کالا" استفاده کنه!
امیدوارم تا اینجا متوجه شده باشید که دقیقا از چی صحبت می‌کنم!
پاسخ: چون ظاهرا همه باید صاحب‌نظر و سخنران باشند!!!
واقعا دلیلی برای سخنرانی "همه" وجود نداره!
من هرگز نمیخوام بگم که دورهمی DMWay در تمام موارد بد بوده؛ اما در بیشتر از 50 درصد ارائه‌ها، ما شاهد Show-Off و خودنمایی سخنران‌ها بودیم!
عزیزان و دوستان، ما در عصر اطلاعات زندگی می‌کنیم؛ بدون شک اگر کسی با تظاهر و خودنمایی بیاد بالا، با کوچکترین اتفاقی هم نابود میشه و از بین میره!
مراقب باشیم و هر حرفی رو به راحتی نپذیریم؛ به قول ارسلان شورابی، "عشق در نگاه اول در دنیای دیجیتال مارکتینگ وجود نداره!"
خودمون باشیم و برای پیشرفت کردن بجنگیم و تلاش کنیم؛ یادمون نره که درخت هرچی پربارتر، افتاده‌تر...
شروین ترابیان – بازاریاب محتوا و کپی‌رایتر موبایل آباد و وبمستر سلام
