ایو کلین در سال ۱۹۲۸ در فرانسه و در خانواده‌ای که هر دو والدین او نقاش بودند، متولد شد. ایو کلین، برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین نقاش در دهه ۱۹۵۰ میلادی شناخته می‌شود. معروفیت ایو کلین بیشتر به خاطر رنگ آبی و پرفورمنس‌های هنری‌اش است. او که در دوره‌ی زندگی کوتاهش پیشگام پرفورمنس آرت شناخته می‌شد، از همان دوره تا کنون توجه بسیاری از منتقدین را به خود جلب کرده است. نقاشی‌های تک رنگ آبی و آزمایش‌های جسورانه‌ی ایو کلین، دلیل تمامی این توجه‌ها به سمت خود بود. ایو کلین در سن ۳۴ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.
با شوکارت در ادامه‌ی مقاله و آشنایی بیشتر با این هنرمند برجسته همراه باشید..
برای بعضی از هنرمندها، دهه‌ها طول می‌کشد تا به معروفیت برسند اما برخی دیگر در همان ابتدای کار خود، مورد توجه قرار می‌گیرند. ایو کلین از جمله هنرمندانی بود که بسیار زود شناخته شد اما با مرگ زود هنگامش، همگی متاثر شدند.
فعالیت هنری کلین از ۱۸ سالگی با یک اثر برجسته به نام سمفونی سکوت یکنواخت آغاز شد. این سمفونی، یک قطعه موسیقی با یک نت به دنبال یک سکوت طولانی بود.
این قطعه حدود بیست دقیقه می‌باشد و ناگهان در سکوتی عمیق فرو می‌رود. در فایل زیر یک دقیقه از ابتدای این قطعه موسیقی را برای شما قرار دادیم.
ایو کلین، بیشتر به خاطر استفاده از تنها یک رنگ خاص آبی شناخته می‌شود. این رنگ آبی به مرور زمان از آن کلین شد و بعدها به نام آبی بین‌المللی کلین نام گذاری شد.
او در مورد رنگ آبی می‌گوید:
آبی هیچ ابعادی ندارد ، فراتر از ابعاد است ، در حالی که سایر رنگ ها اینطور نیستند.همه آنها ایده های خاص جمعی را تحریک می کنند ، از نظر روانشناختی ،آبی حداکثرِ دریا و آسمان را نشان می دهد ، و آنها در طبیعت واقعی و معنای انتزاعی ترین هستند... در ابتدا چیزی وجود نداشت، سپس یک نیستی پدید آمد و بعد از آن، آبیِ عمیق.
ایو کلین در یکی از پرفورمنس‌های متفاوت خود، قطعه سمفونی سکوت یکنواخت در مقابل یک صد نفر توسط یک ارکستر و گروه کر کوچک به اجرا در اورد. در این اجرا ۳ مدل زنده پرفورمنس را همراهی می‌کردند و در حین اجرا به وسیله‌ی اسفنج‌هایی بدن خود را آبی می‌کردند و سپس خود را روی کاغد بزرگی که روی زمین بود می‌کشیدند. در این اجرا کلین از قلموی زنده برای خلق اثری هنری استفاده کرد. برای ایو کلین وسیله‌ا‌ی که رنگ را به روی بوم میداد دارای اهمیت بود، او توانست تاحدی واسطه‌ی میان انسان و نقاشی را حذف کند و رنگ را مستقیماً از طریق بدن انسان به روی بوم منتقل نماید. در نظر او بدن یک انسان هم نشانه‌ای از زندگی است و هم ناشی شده از آن. هم حضوری خاطرانگیز دارد و هم نشانه‌ای مجرد و غیرمادی است که بعد از ثبت شدن بر روی بوم، دیگر در زمان واقعی وجود ندارد، بر مبنای این دیدگاه از ایو کلین، نقاشی‌های ناشی شده از بدن، نوعی تسخیر انرژی بدن و انتقال آن به روی بوم به منظور ثبت جوهر واقعی انسانی در نقاشی است. پیکره زن‌ها در تابلوهای بدن نگاری فاقد هویت و غیرقابل شناسائی هستند، گوئی که در لحظه‌ای بدن با نقاشی همگن شده است و بدن گریخته و تنها نشانه‌ای چون روح روی بوم بر جای گذاشته است.
این ساختارشکنی کلین چه در زمان خود و چه حتی اکنون، اجرایی غیرمعمول محسوب می‌شود.
بیشتر کارهای کلین صرف زیبایی شناسی از خلاء شد. احتمالا دلیل این کار و همچنین دلیل ایجاد شدن خلاء در ذهن کلین، تحصیل او در موسسه جودو در ژاپن به مدت ۱۵ سال و همچنین کسب کمربند سیاه درجه ۴ این رشته بود. این دوره از زندگی او به شدت تحت تاثیر فلسفه ذن و همچنین در تماس قرار دادن زندگی او با خلاء در تفکر بودایی و مفهوم سعادت معنوی قرار داشت.
نمایشگاهی که کلین در سال ۱۹۵۸ در پاریس برگزار کرد، خلاء نام داشت. در این نمایشگاه، فضای قبل از ورودی گالری آبی رنگ شده بود. همچنین پرده‌های نمایشی، چهارچوب در و پنجره‌ها، فرش ورودی گالری، کارت دعوت نمایشگاه، لباس مخصوص دو گارد دم در و وسایل پذیرایی نیز به رنگ آبی معروف کلین درآمده بودند. اما بعد از این همه آبی، تماشاگران در گالری با یک فضای خالی و به اصطلاح خلاء رو به رو می‌شدند. دیوارها و سقف به رنگ سفید مطلق بودند. در میان نمایشگاه نیز یک میز با پارچه‌ای سفید بر روی آن وجود داشت. در واقع در این نمایشگاه چیزی نبود به جز “خلاء ”
این نمایشگاه دارای ۳ رویکرد مرتبط با کلین بود :
خلاء
رنگ آبی
اجراهای موسوم به انسان نگاری
ایو کلین چهره‌ای آوانگارد از خود ساخته بود. در گالری آپولینر شهر میلان تابلوهای آبی بدون قاب کلین، براساس حساسیت بصری مخاطب قیمت گذاری می‌شد. بدین گونه که تعداد زیادی تابلوی آبی در گالری به نمایش گذاشته شده بود و هرچه مخاطب نقد عمیق‌تری از اثر ارائه میداد، مجبور بود مبلغ بیشتری برای خرید آن تابلو بپردازد.
امیدواریم از این مقاله تهیه شده در شوکارت لذت برده باشید.
