سوال: آیا می شود با اجبار قانونی مردم را محجبه نمود و آیا این روش موثر است?
پاسخ: ما دو نوع اجبار داریم؛ یک وقت قانون می آید و می خواهد یک رفتار اجتماعی را نهادینه کند ولی یک وقت اعتقاد و ایمان درونی افراد یک رفتار اجتماعی را نهادینه می کند. اینها با هم متفاوت است.
اجبار قانون مطابق فطرت انسان نیست و لذا باعث گریزش می شود ولی اجبار اعتقاد و ایمان که بر اساس اطاعت درونی از خداست، بر طبق فطرت خداپرستی شکل می گیرد.
حجاب اجباری چون اجبار قانونی است (حتی قانون برگرفته از شرع) عملا باعث گریزش می شود و مردم سعی می کنند از آنچه آنان را محدود و منع می کند بگریزند و با آن مبارزه می کنند و تنها در صورتی که ناچار شوند عمل می کنند آنهم با اکراه.
اما اجباری که از ناحیه اعتقاد به خدا و قیامت باشد را مردم با عقل و فطرت خود درک می کنند و می پذیرند و حتی به آن عشق می ورزند و به هیچ وجه حاضر به شکستن و مخالفت با آن نیستند؛ چون معتقدند خدایی و قیامتی هست و باید پاسخ گوی رفتار خود باشند.
الان وقتی شما از خانمی که حجاب دارد سوال کنید: چرا حجاب داری؟
می گوید چون حکم خداست، یعنی من خدا را قبول دارد و به قیامت معتقدم و این اعتقاد باعث شده از احکام الهی پیروی کنم.
البته وجود قانون در جامعه یک ضرورت است و باید باشد اما در کنار قانون و قبل از الزام اجباری عمل به آن، باید اعتقادات مردم را اصلاح و تقویت نماییم.
اگر کسی به خدا و قیامت معتقد شد دیگر لازم نیست به او بگوییم نماز بخوان یا حجاب داشته باش و مانند آن. خودش می داند که این رفتار به مقتضای ایمان است و انجام می دهد.
الان مشکل از حوزه و مراکز تربیتی و مدارس و دانشگاه ها است که نتوانستند اعتقاد وایمان جوانان را تقویت کنند تا کار به اینجا نکشد که یک عده افرادی که اعتقادی به خدا و قیامت ندارند، در خیابان مانور بی حجابی بدهند و احکام دین را به سخره بگیرند.
در واقع باید فکری اساسی کرد؛ چراکه کار از ریشه خراب است و برخوردهای سطحی و ظاهری اصلاح کننده آسیب های اجتماعی نخواهد بود.
