گاه چقدر باشکوه است خارج از جمع بودن و چه عظمتی دارد عضوی از جمع نبودن و فاصله گرفتن از جریان عادی زندگی انسان‌ها و اجتماع؛ و گاه چه قدر لذت بخش است اجتماع را از زاویهٔ دید تنهایی نگریستن. گاهی تنها و بی‌دوست ماندن فرصتی به ما می‌دهد تا بینش‌های جدیدی به دست آوریم. این فرصت ارزشمند برای کسانی که همهٔ وقت‌شان را با دوستان پرحرف سپری می‌کنند به وجود نمی‌آید. قهرمان بزرگ افرادی که در تنهایی غذا می‌خورند، نقاش آمریکایی، ادوارد هاپر، خوب می‌دانست چگونه به کسانی که تنها مانده‌اند و از جمع بیرون زده‌اند ارزش و اعتبار ببخشد. این افراد تنها خالق ایده‌هایی هستند که جمعْ آن هارا تحریم کرده است، آن‌ها کسانی هستند که تنهاییْ روح‌شان را بزرگ کرده است و این باعث شده دیگران مشتاق دوستی با آن‌ها شوند.
کتابِ مهارت‌های اجتماعی زیستن(مؤسسه مدرسهٔ زندگی).
