به نظر شما چه علتی در سقوط شاه می‌تواند در سقوط جمهوری اسلامی هم تکرار شود تا جزئی‌تر با هم صحبت کنیم، فراموش نکنید که وقتی شاه سقوط کرد، قدرتش در اوج بود. یعنی قوی ترین سیستم امنیتی و نظامی در منطقه را داشت. هیچ تحریمی هم علیه شاه وجود نداشت، در چند سال منتهی به انقلاب فروش نفت ایران هم چند برابر شده بود اما هیچکدام نتوانست مانع سقوطش شود چون نه فقط در بین عامه مردم طرفدار نداشت، بلکه هیچ بدنه وفاداری هم نداشت. بدنه وفادار یعنی کسانی که حاضر باشند برای ماندن شاه جان خودشان را هم بدهند. طبیعی هم بود که چنین بدنه ای نداشته باشد چون یک نظام سلطنتی هیچ‌گاه با رأی و نظر و حمایت مردم روی کار نمی آید که چنین بدنه ای داشته باشد. رضا شاه که با کودتای انگلیسی ۱۲۹۹ شاه ایران شده بود پسرش هم با زور و حمایت همان‌ها در سال ۱۳۲۰ به قدرت رسیده بود بعد هم که در سال ۱۳۳۲ فرار کرد، دوباره با کودتای آمریکا و انگلیس به کشور برگشت اما جمهوری اسلامی اصلاً مدلش با شاه فرق دارد چون با انقلاب مردم به وجود آمده است. در این ۴۴ سال هم با وجود همه اشکالات و گلایه هایی که مردم دارند، همین مردم در بزنگاه های مختلف پشت جمهوری اسلامی ایستاده اند که این نظام حفظ شده چون آن را بالاخره از جنس خودشان می‌دانند. یعنی چه در زمان جنگ که صدام با نیت ساقط کردن جمهوری اسلامی به ایران حمله کرد مردم پشت نظام ایستادند و صدام را بالاخره شکست دادند و چه در بحرانهای دیگر. همین امروز هم اگر این نظام پابرجاست اصلی ترین دلیل اش حمایت مردمی است. خیلی از مردم با همه گلایه ها می‌دانند که اگر جمهوری اسلامی نباشد، تازه جنگ خیابانی شروع می‌شود و همین امنیتی که در این منطقه به شدت نا امن و پرالتهاب داریم را هم نخواهیم داشت. بالاخره سرنوشت عراق و افغانستان و سوریه و یمن و لبنان و ارمنستان و... جلوی چشم همه است. علاوه بر این‌ها حتماً جمهوری اسلامی خدماتی داشته که هر آدم منصفی آن را می فهمد. برای همین مقایسه شاه که کلاً با کودتا و قدرت خارجی روی کار آمده بود با جمهوری اسلامی که از اساس با حمایت مردم روی کار آمده و تا امروز هم صدها هزار نفر در دفاع از آن شهید شده اند، غلط است و اگر کسی دائم بخواهد این دو را مقایسه کند و بگوید چون شاه سقوط کرد پس جمهوری اسلامی هم سقوط می‌کند، دچار همین توهمی می شود که ضد انقلاب ۴۴ سال است درگیر آن هستند و هر شش ماه میگویند این بار دیگر کار تمام است.
یکی از حضار: می‌دانید چرا شاه سقوط کرد؟ چون کسی را نکشت و خودش از کشور رفت تا مردم بیشتر کشته نشوند!
عجب! پس کشتار مردم تهران در میدان ژاله در ۱۷ شهریور سال ۱۳۵۷ چه بود؟ می‌دانید چند نفر فقط در همان نصف روز به خاک و خون کشیده شدند؟ یا اصلاً چرا راه دور برویم؟ کاش امروز به جای اینجا با هم به موزه عبرت میرفتیم و سؤال هایتان را آنجا می.پرسیدید تا من دیگر پاسخ را برایتان بیان نکنم بلکه همانجا نشانتان بدهم. موزه عبرت شکنجه گاه ساواک در قبل از انقلاب است که وحشیانه ترین شکنجه هایی که فکرش را هم نمی توانید بکنید آنجا علیه مبارزان علیه شاه انجام می شده و خیلی از مبارزان همانجا زیر شکنجه کشته شدند. شاه اگر فرار کرد به خاطر این نبود که دلش برای مردم بسوزد، چون اگر دلش میسوخت دستور میداد شکنجه گاهها را تعطیل کنند و در وسط خیابان مردم را مثل ۱۷ شهریور به رگبار نبندند. شاه فرار کرد چون دید اگر در ایران بماند ممکن است مردم بریزند در کاخش و بگیرند اعدامش کنند. برای همین زودتر رفت تا به دست مردم نیفتد. البته تا آخرین روز هنوز امید داشت که مثل سال ۱۳۳۲ در داخل ایران کودتا بشود و بتواند برگردد اما دیگر دیر شده بود و دقیقاً به همان علتی که شاه رفت، امام خمینی برگشت، چون میلیون‌ها نفر کف خیابان به استقبال او آمدند.
پی‌نوشت: مطالب این نوشته برگرفته از کتاب «بدون روتوش با دهه هشتادی ها» از امیر حسین ثابتی می‌باشد.
