باز اسفند از راه رسید و من بعد از سه سال، دومین اسفندیه که توی ویرگول می‌نویسم.
اصولا آدم خوشبین و شادی‌ام و سعی می‌کنم حس مثبت به بقیه انتقال بدم ولی نمیدونم چرا نوشته‌هام توی ویرگول اونقدرا هم این حس رو انتقال نمیدن:)
جونم براتون بگه که این حس غم از اون جایی ناشی میشه که بنده با حدود 6 سال سابقه کار در زمینه تولید محتوا و مارکتینگ و بعد از 5 ماه (اخیر) که به خاطر اوضاع اینترنت از کار بیکار شده بودم، دوباره هرچی زور و نیرو داشتم جمع کردم تا بتونم برم سر یه کار جدید!
اینکه پیدا کردن کار، تو این شرایط سخت بود به کنار، همه مراحل سخت و خوفناک (از جمله تحویل سفته!) رو گذروندم و عرضم به حضورتون که الآن در جایگاه و عنوان کاری‌ای مشغول به کار شدم که 5 سال پیش اونجا بودم:(
و این است قطارِ حرکتِ پیشرفتِ من که در روز دوم کاری، به جای این که بشینم پای محتوا زدنم (!!!) از فرط شادی و مسرت، نشستم دارم اینجا مطلب می‌نویسم.
قطار از رومون رد نشه، صلوات!
