در یک کشور در حال توسعه مانند هند ، دولت به تنهایی نمی تواند نیازهای بهداشتی همه جامعه رابه دلیل رشد جمعیت ، زیرساخت های ناکافی ، درآمد سرانه کم ، سالخوردگی جمعیت و مشکلات فرهنگی تامین کند.
افزایش نابینایی های بی دلیل و یا به علت بیماری های چشمی قابل درمان عامل اصلی نگرانی در سناریوی مراقبت های بهداشتی هند است.در حال حاضر ۱۲ میلیون نفر در هند از نابینایی رنج می برند که ۸۰٪ از آنها قابل درمان است.
با درک اهمیت موضوع نابینایی ، دکتر ونکاتاسوامی آرزو کرد یک الگوی مراقبت های بهداشتی نوآورانه ایجاد کند که بتواند تلاش های دولت را تکمیل کند و همچنین از کمک های دولتی بی نیاز باشد.وی پس از بازنشستگی در ۵۸ سالگی در سال ۱۹۷۶ ، او کلینیک درمان بیماری های چشمی را به نام Aravind Eye تاسیس کرد. این مجموعه یک کلینیک برای معالجه بیماری های چشم است که توانسته است یک روش پایدار برای دسترسی به مراقبت از چشم و درمان بیماری های آن برای فقیرترین بیماران هندی تاسیس کند.
بیمارستان مراقبت چشم Aravind به عنوان یک کلینیک کوچک ۱۱ تختخوابی در سال ۱۹۷۶ شروع به کار کرد. از زمان تأسیس آن ، بیش از ۲.۴ میلیون بیمار تحت درمان قرار گرفته اند.
روش این بیمارستان این گونه است که بیمار را به چهار دسته تقسیم می کند: پرداخت رایگان ، حداقل پرداخت پرداخت منظم و حق بیمه.
افراد می توانند بین این موارد انتخاب کنند و بدون توجه به اینکه کدام گزینه را انتخاب کنند ، همان کیفیت مراقبت را دریافت خواهند كرد این یک الگوی غیر متعارف است ، اما در افزایش بازار مشتری های بالقوه و بنابراین کل درآمد سازمان موفقیت آمیز بوده است.
Aravind جراحی چشم را برای همه جامعه در دسترس می کند – افرادی که نیاز به درمان دارند اما فاقد پول و هزینه حمل و نقل برای دستیابی به مراقبت های استاندارد بیمارستان هستند. مراقبت از چشم را بدون هیچ هزینه ای دریافت میکنند. این مدل کسب و کار بیمارستان Arvind یک شرکت اجتماعی است ، نه یک سازمان غیرانتفاعی یا خیریه بشردوستانه زیرا کلیه دستمزدها ، امکانات ، تجهیزات و غیره به طور کامل از سرمایه خود بیمارستان تأمین می شود.
استخدام تکنسین های حرفه ای ماهر به پزشکان فرصت داد تا جراحی های بیشتری انجام دهند ، این امر باعث کاهش قیمت ها و افزایش تعداد جراحی های انجام شده می شود.و امکان رایگان کردن خدمات را برای طیف وسیعی از بیماران فراهم میکند.این مدل درآمدی چنان پایدار بوده است که در مالاوی ، مصر و گواتمالا و حتی آمریکا نیز رواج یافته است.
آنچه که به عنوان یک بیمارستان ۱۱ تختخوابی شروع به کار کرد اکنون به یک سیستم ارائه خدمات درمانی
( Aravind System Care System) تبدیل شده است.
امروزه Arvind ، شبکه گسترده ای از امکانات مراقبت از چشم ، یک انستیتوی تحصیلات تکمیلی ، یک موسسه آموزش و مشاوره مدیریت ، یک واحد تولید لنز چشمی و یک پژوهشکده را اداره می کند. مراکز مراقبت چشم از آراوینت شامل ۱۳ بیمارستان چشم ، ۶ مرکز معاینه چشم سرپایی و ۷۵ مرکز مراقبت چشم اولیه در جنوب هند است
علاوه بر نوآوری های مربوط به عمل جراحی چشم ، Aravind یک موسسه بین المللی آموزش و مشاوره به نام LAICO تأسیس کرد.
LAICO برای ۶۰ بیمارستان در ۲۹ کشور و ۲۱۳ بیمارستان در هند مشورت کرده است. Aravind همچنین یک مدرسه برای آموزش متخصصین حرفه ای دارد که برخی از آنها بعداً جزئی از تیم Aravind می شوند و همچنین برنامه های تحصیلات تکمیلی. Auro iTech در سالهای اخیر برای ارائه خدمات فناوری اطلاعات و کمک به همگام سازی Aravind با دنیای جهانی و فناوری ارائه شده است.
شفافیت در Aravind بسیار مهم است. در حقیقت ، پزشکان و روسای به طور جدی به دنبال آمارهایی هستند که جزئیات تلاش های آنها را نشان می دهد. اکنون آراوند بیش از ۲.۵ میلیون بیمار در سال را می بیند و بیش از ۳۰۰۰۰۰ عمل جراحی انجام می دهد. توجه به این نکته ضروری است که تأکید بر آمارهای مالی صورت نمی گیرد ، فقط بر تعداد افراد تحت درمان و تأثیر مثبت بر زندگی آنان و جامعه لحاظ میشود.