زمین

زمین ما، یکی از سیاره های منظومه شمسیــه. منظومه ای که توش یه ستاره و 8 تا سیاره و تعدادی قمر(ماه) و اجرام دیگه ای مثل سیارک ها و شهاب وار ها و شهاب سنگ ها و دنباله دار ها و... هست که در ادامه بیشتر آشنا میشیم باهاشون ;)

خوشبختانه کلمه "زمین" ایرانیه و ما از همین واژه ایرانیش استفاده می کنیم.
برخلاف اسم سیارات دیگه که معمولا معادل عربی و انگلیسیشون بین ما ایرانیا رایجه.
حالا این کلمه "زمین" از کجا اومده؟!
زمین = زم + ین
تو زبان اوستایی که از زبان های ایران باستانه، "زم" به معنی سرد هست و با پسوند "ین" اونو تبدیل به "جسم سرد" کرده. پس زمین در واقع به معنای جسم سرده.

زمین چگال ترین جرم توی منظومه شمسیه!
یعنی به نسبت حجم و اندازه کمش، جرم خیلی زیادی داره.
چرا؟! چون توش آهن و فلزای سنگین دیگه زیاده.
از نظر بزرگی هم پنجمین سیاره بزرگ منظومه ست.

نزدیک به 4.54 میلیارد سال از پیدایش زمین می گذره!
زمین از همون اولِ اولش قابل زندگی کردن نبود، بلکه طی یک میلیارد سال، یواش یواش حیات توش تشکیل شد.
حالا هم بعد از این همه سال، زمین دیگه اون زمینِ 4 میلیارد سال پیش نیست و خونه ی میلیون ها گونه از جاندارانه.
یکی از این گونه ها هم که ماییم ;)
طبق پیش بینی دانشمندا، حیات روی زمین بین 500 میلیون تا 2.3 میلیارد سال دیگه ادامه داره.
البته با این کارایی که اشرف مخلوقات داره می کنه، حیات تا صد سال دیگه هم ادامه نداره :/

حدود 71% سطح زمین رو آب تشکیل میده. البته آب شور اقیانوس ها. بقیشو هم که قاره ها و جزیره ها تشکیل میدن که البته خود اینا هم توشون کلی دریاچه و رود و منابع طبیعی آب دیگه ست.
دو تا هم قطب هست؛ یکی قطب جنوب، یکی هم قطب شمال که اینا هم بیشتر سطحشون یا یخـه یا دریای یخ زده.

ساختار درونی زمین، از چند تا لایه تشکیل شده که به ترتیب توی عکس بخوام بگم از چپ به راست میشه:
1-پوسته : همینی که ما روش زندگی می کنیم و هرچیزی که روی زمینه، در واقع روی پوسته زمینه.
2-گوشته(خارجی - داخلی) : حالت نیمه جامد داره و از سلیسیم و اکسیژن و آهن و منیزیم و کلسیم تشکیل شده تو فاصله 2,900 کیلومتری از سطح زمین قرار داره.
3-هسته خارجی : بیش از 95% هسته رو هسته ی خارجی تشکیل میده که حالت مایع داره و خیلی خیلی گرمه.
4-هسته داخلی : داخلی ترین ساختار درونی زمین که کره ای به شعاع 1,220 کیلومتره و جامده و به طور عمده از آلیاژ نیکل و آهن تشکیل شده و دماش هم 5,700 کلوینه که میشه 5,426.85 درجه سلسیوس.

زمین به دور خورشید می چرخه و یه دور چرخش کامل زمین به دور خورشید، 365 روز و 6 ساعتـه.
زمین علاوه بر گردش به دور خورشید(حرکت انتقالی)، به دور خودش هم می چرخه(حرکت وضعی).
این گردش های زمین به دور خودش و خورشید، باعث پدید اومدن شبانه روز و فصل های مختلفه.

یه نکته : شنیدین میگن تو قطب های جنوب و شمال شش ماه روزه و شش ماه دیگه اش، شبه!
چرا؟!
چون محور گردش زمین نسبت به خط عمود بر صفحه ی گردش اون، 23.4 درجه انحراف داره.
عکس پایین رو نگاه کنین:

این انحراف فقط باعث پدید اومدن این قضیه ای که گفتیم نمیشه ولی خب یکیش این بود.

زمین یه دونه قمر(ماه) داره که به دور زمین می چرخه. همون ماهی که شبا تو آسمونه، مهتاب خانوم و همین قضیه ها o_o

خب کجا بودیم؟!
آها...
یه ماه داره که از نزدیک به 4.53 میلیارد سال پیش تا الان به دور زمین میچرخه و شبا هم نور خورشید رو بازتاب میده سمت زمین و زمینو از تاریکی مطلق در میاره.
چرخش ماه به دور زمین باعث کلی اتفاق دیگه هم میشه که یه چند تاش رو این پایین میگم :
گرانش ماه باعث ایجاد کشند در آب اقیانوس‌ها(همون قضیه جزر و مد و اینا)، پایدار شدن زاویه ی انحراف محور زمین و همینطور آهسته‌تر شدن سرعت گردش زمین شده‌.

جو زمین ترکیبیه از نیتروژن (78%)، اکسیژن (21%)، کربن دی‌اکسید (0.3%)، بخار آب و عناصر کمیابی مثل آرگون و ...

بلندترین نقطه روی خشکی های زمین، کوه اورست توی رشته کوه هیمالیا و در کشور نپال در آسیا عه که 8,848 متر، از سطح دریا بالاتره.

ژرف‌ترین(عمیق‌ترین) قسمت دریاها هم در نزدیکی جزایر فیلیپین توی اقیانوس آرام قرار داره. عمق این ناحیه حدود 11 کیلومتر پایین‌تر از سطح دریاست و به اون دراز گودال ماریانا گفته میشه.

محدوده دمای زمین هم بین 89.2 درجه زیر صفر (قطب جنوب) تا 56.7 درجه بالای صفره (دره مرگ کالیفرنیا).

محیط کره زمین (استوا) چیزی حدود 40,075 کیلومتره؛ یعنی 40,075,000 متره؛ یعنی 4,007,500,000 سانتی متره؛ یعنی 40,075,000,000 میلی متره. o_o
جرم زمین هم چیزی حدود 5.972 ضربدر 10 به توان 24 کیلوگرمـه. حالا این یعنی چی؟!
یعنی این:
5,972,000,000,000,000,000,000,000 کیلوگرم
یعنی هشتاد برابر جرم "ماه"

فاصله کره زمین تا کره ماه هم چیزی حدود 384,400 کیلومتره.
فاصله کره زمین تا خورشید هم چیزی حدود 150,210,000 کیلومتره.
فاصله زمین تا ماه که هیچی ولی به فاصله زمین تا خورشید، "یک واحد نجومی (AU)" میگن.
یعنی فاصله زمین با اجرام آسمانی دیگه اونقدر زیاده که دیگه از متر و کیلومتر و این چیزا استفاده نمی کنن، به جاش مثلا میگن زمین تا فلان ستاره، 1000 واحد نجومیه!
یعنی این :
1000 ضربدر "یک واحد نجومی = 150 میلیون کیلومتر" که میشه 150,000,000,000 کیلومتر.
پس یعنی فاصله زمین تا اون فلان ستاره هه انقدر کیلومتر بوده منتها چون عدد بزرگی میشه، از واحد نجومی برای بیانش استفاده می کنن.

همه موارد بالا توی تشکیل حیات در زمین موثر اند و همگی دست به دست هم دادن تا زمین یه سیاره قابل زیست و زندگی کردن باشه. اصلی ترین منبع انرژی خورشیده که با اون گیاهان فتوسنتز می کنن و نیاز غذایی جانداران روی کره زمین رو برآورده می کنن و چرخه حیات رو تشکیل میدن.
حتی کوچک ترین دلایل و عوامل هم توی این امر موثرن مثل لایه اوزون که با ارتفاع 20 تا 30 کیلومتری از سطح زمین مانع رسیدن اشعه های خطرناک و مضر خورشید به زمین میشه.
*در واقع لایه اوزون پرتو های پرانرژی خورشید رو جذب می کنه و اونا رو به صورت پرتو های فروسرخ(کم انرژی تر) به سطح زمین می فرسته*

حدود 200 کشور مستقل تو دنیا وجود داره که انسان ها تو این کشورا پخش شدن و هر کشور قوانین و فرهنگ و آداب و رسوم و زبان خودش رو داره.
راستی...
22 آوریل به عنوان روز جهانی زمین نامگذاری شده‌.

خب...
مطالب راجب زمین اینجا به پایان می رسه.
سعی کردم به ساده ترین شکل توضیح بدم تا برای رنج های سنی پایین و اونایی که نمی دونن هم مفید باشه و همچنین اینا مطالبی بود که تقریبا هرکسی بلد بود، میشه گفت یه جور یادآوری بود و پیش زمینه ای برای مطالب بعدی.
کم کم سطح علمی مطالب رو بالاتر می بریم. برای شروع به نظرم این جور توضیحات ساده بهتر بود.
مرسی که همراهی کردین...!
منتظر مطالب بعدی باشین

منبع: ویکی پدیا فارسی