منظومه شمسی

سامانه ای دارای یک ستاره به نام خورشید در مرکز اون و سایر اجرام مثل سیارات و سیارک ها و... که روی مدار خودشون دور خورشید می چرخند.

منظومه شمسی از انفجار یه ابرنواختر (Supernova) و فروریزش یک ابر مولکولی (گاز های میان ستاره ای) چرخان، پدید اومد.
هویت منظومه شمسی تو دوران رنسانس(نوزایی) و با مشاهدات افرادی مثل گالیلئو گالیله دوباره مطرح شد.

منظومه شمسی یا سامانه خورشیدی، توی بازوی شکارچی (یکی از بازو های کهکشان) "کهکشان راه شیری"ــه.
فاصله ما تا مرکز کهکشان راه شیری، 26,000 سال نوری ــه.

سال نوری : مسافتی که نور در خلأ در مدت یک سال طی میکنه.
سرعت نور : 299,792,458 متر در هر ثانیه که به طور تقریبی 300,000 کیلومتر بر ثانیه حسابش می کنن.
هر روز 86400 ثانیه ست و یک سال 365 روز و 6 ساعتـه. بنابراین :
یک سال نوری = 9,460,730,472,580,800 متر

جرم خورشید حدود 1.989 ضربدر 10 به توان 30 کیلوگرم، یا :
1,989,000,000,000,000,000,000,000,000,000 کیلوگرم ــه.
که بیش از 99.8 درصد جرم منظومه شمسی رو شامل میشه و سرچشمه انرژی بسیار زیادی از جمله نور و گرماست.
خورشید یک ستاره از نوع ستاره های نوع جی رشته اصلی ــه.

ستاره های رشته اصلی : طبقه ای از ستاره ها که بین درخشندگی و اندازه و دماشون رابطه پایداری وجود داره و یه ستاره تو حدودای میانسالی به این پایداری میرسه.
ستاره های نوع جی : ستاره هایی که دمای سطحشون بین 5,300 تا 6,000 کلوین ـه.

(x) K − 273.15 = (x) °C
(x) = دمایی که میخواین تبدیل کنین
K = Kelvin (کلوین)
°C = Celsius (سلسیوس)

سامانه خورشیدی، هشت تا سیاره و پنج تا سیاره کوتوله داره(چیزی که تا الان کشف شده) :

1- عُطارِد - تیر - Mercury
2 - زهره - ناهید - Venus
3- ارض - زمین - Earth
4- مریخ - بهرام - Mars
5- مشتری - برجیس - Jupiter
6- زحل - کیوان - Saturn
7- اورانوس - Uranus
8- نپتون - Neptune

1- سرس - Ceres
2- پلوتو(انگلیسی) یا پلوتون(فرانسوی) - Pluto
3- هائومیا - Haumea
4- ماکی‌ماکی - Makemake
5- اریس - Eris

در بین سیاره ها، چهار تای اول(عطارد - زهره - زمین - مریخ) به خورشید نزدیک ترند و سیارات داخلی رو تشکیل میدن و جامدن و بیشتر از جنس سنگ اند.
بین اینا، عطارد از همه به خورشید نزدیک تره و مریخ دورتر.
گرمترین سیاره هم زهره ست که البته گرم ترین سیاره منظومه ست.
بین سیارات داخلی، زمین جرم و حجم بیشتری نسبت به بقیه داره و توی کمربند حیات قرار داره.

اما چهار سیاره ی دیگه(مشتری - زحل - اورانوس - نپتون) که باقی موندن، سیارات خارجی رو تشکیل میدن.
مشتری و زحل به عنوان غول های گازی و بیشتر از گاز های هیدروژن و هلیم ساخته شدن.
و اورانوس و نپتون به عنوان غول های یخی شناخته میشن.
مشتری از همه بزرگتر و نپتون از بقیه کوچیکتره.

علاوه بر اینا، منظومه اجرام دیگه ای مثل قمر ها، سیارک ها، شهاب وار ها، شهاب سنگ ها، شهاب ها و دنباله دارها هم داره.
همچنین منظومه، دارای یه سری مناطق خاص هست. مثلا :

کمربند سیارک ها : ناحیه ای بین مریخ تا مشتری که شامل هزاران سیارک ریز و درشت میشه که هرکدوم توی مدار خودشون به دور خورشید می چرخند.
سیارک ها بقایای موادی اند که حدود 5 میلیارد سال پیش سیاره های منظومه شمسی از اونا ساخته شدند.

کمربند کویپر : ناحیه ای به فاصله 42 واحد نجومی از خورشیده(دورتر از نپتون)
پیش بینی میشه حداقل 35,000 جهان یخ زده با قطری بیش از 100 کیلومتر تو این منطقه وجود داشته باشن و شاید ده‌ها بار بیشتر از این، اجرام کوچک تری تو کمربند کویپر پنهان از دید ما باشند.

ماده‌ای رقیق و فشرده به‌نام محیط میان‌ سیاره‌ ای در فاصله بین سیاره ها و اجسام دیگه وجود داره. اجزای سازنده محیط میان‌سیاره‌ای رو هیدروژن خنثی، گاز پلاسما، پرتوهای کیهانی و ذرات گرد و غبار تشکیل میدن. در واقع این فکر که فضا یک خلأ کامله، غلطه و مواد محیط میان‌سیاره‌ ای تو فضا وجود داره.

"سدنا90377" دورترین جسم کشف‌ شده تو منظومه شمسیـه که اوج اون 1,000 واحد نجومیـه و تناوب مداری (مقداری که طول میکشه یه دور کامل دور خورشید بزنه) اون 10,500 سال طول می کشه!

اما دورتر از مدار نپتون و کمربند کویپر، ابری کروی شکل به نام "ابر اورت"، منظومه رو فرا گرفته و دامنه اون از 2,000 تا 5,000 واحد نجومی شروع میشه و تا بین 50,000 تا 100,000 واحد نجومی، دورتر از خورشید، ادامه داره. ابر اورت از همون موادی تشکیل شده که دنباله دارها از اون ساخته شدن.

هلیوپاز به عنوان مرز بیرونی منظومه شمسی در نظر گرفته شده و حدودا بین 110 تا 170 واحد نجومی از خورشید فاصله داره.

سرعت خورشید تو منظومه شمسی 220 کیلومتر بر ثانیه ست و گردش خورشید به دور مرکز کهکشان راه شیری حدود 225 میلیون سال طول می کشه. به این مدت زمان، "یک سال کهکشانی" میگن.

"پروکسیما قنطورس" یه ستاره کوتوله سرخ و نزدیک‌ترین ستاره به منظومهٔ شمسیـه و 4.2 سال نوری با خورشید فاصله داره. این ستاره کوچک‌تر از خورشیده و جرم اون 12.3 درصد جرم خورشید و شعاعش هم 14.5 درصد شعاع خورشیده.

ستاره "شباهنگ (شِعرای یمانی - Sirius)" درخشان‌ترین ستاره تو آسمونیه که ما میبینیم و 8.6 سال نوری از زمین فاصله داره و جرمش 98 درصد جرم خورشیده.

خب مطالب راجب منظومه شمسی اینجا تموم میشه ولی این همه چیز درمورد منظومه شمسی نبود؛ مطمعنا منظومه شمسی و فضای خارج از زمین فراتر از این حرفاست.
و ما هم یواش یواش از زمین و منظومه خارج میشیم و اجرام و مفاهیم دیگه ی فضایی رو مورد بررسی قرار میدیم.

پست قبلیمون راجب زمین : زمین

مرسی که همراهی کردین...!
منتظر پست بعدی باشین ;)

منبع : ویکی پدیا فارسی