کهکشان راه شیری، کهکشانی است که زمین و منظومه شمسی در آن قرار دارد.
این کهکشان در شبی صاف و بدون آلودگی نوری و نور ماه، به شکل یک نوار شیری رنگ، در پهنه آسمان به چشم می خورد.
این نوار شیری رنگ یا در واقع کهکشان راه شیری، از میلیارد ها ستاره ی کوچک و بزرگ مانند خورشید تشکیل شده و این تعداد ستاره در آسمان و از دید ما بسیار متراکم به نظر می رسد، در حالی هر نقطه (ستاره) کوچک، ممکن است چندین سال نوری با نقطه (ستاره) مجاورش فاصله داشته باشد، و این، عظمت کهکشان و جهان را نشان می دهد.
از کهکشان راه شیری هیچ تصویر واقعی تا کنون گرفته نشده. به دلیل اینکه ما درون این کهکشانیم و تا کنون هیچ ماهواره ای نتوانسته از آن خارج شود تا عکسی از آن برای ما ارسال کند.
تمامی عکس های موجود، ساختگی و در واقع پیش بینی ما از شکل ظاهری کهکشان است.
ستاره شناسان و دانشمندان با مطالعه و تماشای کهکشان ها و ستارگان اطراف، حدس می زنند کهکشان ما، از نوع مارپیچی میله ای باشد.
ما تنها هنگامی می توانیم این ساختار مارپیچی کهشکان راه شیری را ببینیم که از بیرون به آن نگاه کنیم. ما به عنوان بیننده ای که داخل کهکشانیم، اجزای کهکشان را به صورت نواری دایره ای شکل و شیری رنگ، دور خود میبینیم.
همچنین، علاوه بر نوار شیری رنگ، تمامی ستارگان دیگری را که با چشم غیر مسلح در آسمان میبینیم، متعلق به کهکشان راه شیری هستند و این نوار نورانی تنها نشان دهنده آن دسته از ستارگان راه شیری است که در راستای صفحه کهکشان قرار گرفته اند.
بخش هایی از کهکشان هم که تاریک به نظر میرسند، در واقع وجود گاز و غبار میان ستارهای است که مانع از رسیدن نور ستارگان به ما میشود.
راه شیری بعد از کهکشان آندرومدا، بزرگترین کهکشان در گروه محلی است.
گروه محلی یا خوشه کهکشانی محلی (Local Group) نام یکی از خوشههای کهکشانی است که کهکشان راه شیری و تعدادی کهکشان در اطرافش، آن را تشکیل داده اند. تخمین زده میشود بیش از 54 کهکشان دیگر در این گروه وجود داشته باشند.
مرکز گرانشی گروه محلی کهکشانی، جایی بین کهکشان راه شیری و کهکشان آندرومدا قرار دارد. بزرگترین کهکشانهای این گروه محلی به ترتیب کهکشان آندرومدا، کهکشان راه شیری و کهکشان مثلث هستند.
تحقیقات جدید نشان میدهد که کهکشان راه شیری 200 هزار سال نوری قطر دارد در حالی که پیشتر ارقام 100,000 و 120,000 سال نوری تخمین زده میشد.
(تقریبا 200,000,000,000,000,000 کیلومتر)
ضخامت این صفحه در اکثر نقاط، حدود 1,000 سال نوری است ولی در مرکز آن به 12,000 سال نوری هم میرسد.
تعداد ستارگان کهکشان راه شیری بین 100 تا 400 میلیارد تخمین زده می شود.
در واقع شمردن ستارگان یک کهکشان تقریبا غیرممکن است.
دانشمندان با روشهایی مانند بررسی حرکت چرخشی کهکشانها و همچنین طیف سنجی، جرم یک کهکشان را محاسبه میکنند. سپس بر اساس آن، تعداد ستارگان کهکشان را تخمین میزنند.
جدیدترین و دقیق ترین سرعتی که برای چرخش کهکشان راه شیری تا کنون تخمین زده اند، در حدود 254 کیلومتر بر ثانیه است.
جرم کهکشان راه شیری را از حدود 1.5 تریلیون برابر تا 4.5 تریلیون برابر جرم خورشید تخمین زدهاند.
یعنی تقریبا بین :
3,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000 کیلوگرم!
تا
9,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000 کیلوگرم!
قدیمی ترین ستاره ای که تا کنون در کهکشان راه شیری کشف شده، ستاره (HE 1523–0901) است و سن آن حدود 13.6 میلیارد سال تخمین زده می شود. (تقریبا به اندازه قدمت جهان)
مرکز کهکشان در فاصله ای حدود 25 هزار سال نوری از خورشید قرار دارد.
ستاره شناسان باور دارند که کهکشان راه شیری احتمالا متشکل از دو بازوی مارپیچ بزرگ (بازوی برساووش و بازوی سپر-قنطورس) و چند بازوی کوچکتر است. منظومه شمسی در منطقه ای بین دو بازی اصلی، که شکارچی-ماکیان(Orion-Cygnus) نامیده می شود، قرار گرفته است. این بازو 10,000 سال نوری طول، و 3,500 سال نوری عرض دارد که از بازوی کمان جدا شده است.
یک نبرد عظیم بین کهکشان آندرومدا و کهکشان راه شیری در حال وقوع است.
این دو کهکشان با سرعت 288,000 کیلومتر در ساعت به سمت همدیگر حرکت میکنند و طبق آخرین پیشبینیها کهکشان آندرومدا و کهکشان راه شیری 4.5 میلیارد سال دیگر به همدیگر برخورد خواهند کرد.
اعتقاد بر این است که بیشتر کهکشان ها، در مرکز خود دارای یک سیاه چاله کلان جرم هستند. کهکشان راه شیری نیز یکی از آنهاست که یک سیاه چاله کلان جرم با جرمی حدود 4 میلیون برابر جرم خورشید در مرکز آن قرار دارد. سیاه چاله ساگیتاریوس ای (Sagittarius A) در مرکز کهکشان ما قرار دارد.
مرسی که همشو خوندید.
منتظر پشت های بعدی باشید...!
پست های قبلیمون رو هم دوست داشتید مطالعه کنید :
منظومه شمسی
زمین
منبع :
ویکی پدیا فارسی
سایت بیگ بنگ