بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
ما انسانها ازهمون اوایل عمرمون در قبال نقش های مختلفی که در زندگی پیدا می کنیم ، عمل کرده و نسبت به اونا متعهد و مسئول میشیم.
سالهای تحصیل رو متعهد رفتن به مدرسه و دانشگاه ودرس خوندن میشیم.
مسئولیت کار و شغل بر عهده میگیریم. و همینطور نقش ها و مسئولیت های دیگه
اما نگاهمون به مسئولیت ازدواج چطوریه؟
چقدر حاضریم مانند مسئولیت های دیگه ی زندگی مثل کارو شغل ، خودمون رو ملزم به پذیرش این تعهد کنیم؟
خیلی از ما پس از اتمام تحصیلاتمون یا پیش از اون ، به فکر پیدا کردن کار وشغل و پذیرش این مسئولیتیم.
اما مسئله ی ازدواج چقدر برامون مهمه؟
متاسفانه امروزه خیلی از ما مسئله ی ازدواج رو از الویت های زندگیمون کنار گذاشتیم یا به دلایل مختلفی (که در موارد زیادی هم نادرسته) ازدواج و تشکیل خانواده رو مشکل و دور از دسترس میبینیم و به همین دلیل ترجیح میدیم به این موضوع فکر نکنیم یا اون رو به تاخیر بندازیم.
البته من مطالعه خاص یا تخصصی در این مورد ندارم ، فقط میخوام بگم
چرا ازدواج که یکی از مهمترین وزیباترین مسئولیت ها و بخش های زندگیمونه باید به یه موضوع کم اهمیت،به یه مشکل یا مسئله ی دور از دسترس و یا در مواردی ناخوشایند تبدیل بشه.
آیا خودمون مسبب این مسئله نیستیم؟
به نظر من ، در موارد زیادی این ماییم که با طرز نگاهمون به ازدواج ، با سخت و پیچیده کردن مسائل مربوط به ازدواج، با ساده و آسان نگرفتن ، با زیبا ندیدن ، با ترس و با مواردی که هرکس بهتر در مورد خودش میدونه مسئله ازدواج رو برا خودمون سخت کردیم
حتی در مورد مسئله ی اقتصادی و مالی که خیلیامون این موضوع رو مانع اصلی ازدواج میبینیم میشه گفت ،این هم یکی از مانع تراشی های ذهن خودمونه
چون باید این سوال رو از خودمون بپرسیم که
اگه مشکلات اقتصادی در جامعه هست
خب من و ما همین الان هم ، داریم تو همین جامعه و با همین مشکلات اقتصادی زندگی میکنیم .
پس همراه شدن کسی که قراره تو همه ی بخش های زندگیم (و در موارد زیادی تو همین بخش مالی و اقتصادی )یاور ، کمک کار، شریک و همراه من باشه ، زندگی و وضعیت من رو بهتر و زیباتر خواهد کرد یا بدتر؟
لطفا هر کسی صادقانه به خودش جواب بده.
موفق باشید.
این هم یه آهنگ زیبا و شاد https://upmusics.com/%D9%81%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D9%81%D8%B1%D8%AE-%DA%AF%D9%84-%D9%85%D9%87%D8%AA%D8%A7%D8%A8/
