رئیس‌جمهور امریکا قرار است قرار است ظرف روزهای آینده سفری به منطقه آسیای غربی کند، سفری که اگر امریکایی‌ها شانس بیاورند، رئیس‌جمهور حواس‌پرت و آلزایمری آن‌ها با کمترین میزان سوتی آن را به پایان برده و راهی خانه شود. سفر جو بایدن به منطقه محصول یک ماه و دو ماه اخیر نیست و به نظر می‌رسد او از زمستان گذشته قصد داشت راهی منطقه شود، هدفش هم این بود که به‌عنوان یک پیروز، یک فاتح و کسی که کار بزرگی را کرده که می‌تواند به هر کجا که رفت، با آن قیافه بگیرد به منطقه سفر کند. او می‌خواست در فلسطین اشغالی و عربستان وقتی که زبان باز می‌کند بگوید: «ما موفق شدیم برنامه هسته‌ای ایران را محدود کنیم، ما موفق شدیم سانتریفیوژهای ایرانی‌ها را خاموش کرده و از ساخت بمب اتم جلوگیری کنیم، با این سیاست ما امروز منطقه و جهان امن‌تر است!!»
این تمام آن چیزی بود که جو بایدن در سفر به منطقه می‌خواست آن را تکرار کرده و اگر به جای دیگری هم سفر می‌کرد دوست داشت از روی آن بارها و بارها روخوانی کند. او امیدوار بود که ایران در تداوم تحریم‌ها و فشار حداکثری شروع شده از دوران ترامپ پای میز مذاکره حاضر شود و هر آنچه که مذاکره‌کنندگان امریکایی دیکته می‌کنند را امضا کرده و در نهایت یک موفقیت را به اسم خود ثبت کند، کاری که به زعم او ترامپ نتوانست انجام دهد و با خروج از برجام، این همه زخمت و فشار برای امریکا و دیگر متحدانش ایجاد کرد. اما همه این آمال و آرزو بر باد رفت و خواب‌های رویایی بایدن و اطرافیانش که خیلی با خوش‌خیالی همراه بود، راه به جایی نبرد و طرف ایرانی حاضر به امضای توافقی که در آن حداقل مزیت‌های اقتصادی شامل حال کشورمان نمی‌شد، نشد...
این مساله برای بایدن بسیار سخت و سنگین بود، او واقعاً فکر می‌کرد که خیلی دارد در حق ایرانی‌ها لطف می‌کند! چنان از خودش و تصمیمی که گرفته بود مطمئن بود که از امضای مجدد توافق توسط ایران دچار هراس شد. اما در حقیقت بایدن هم نمی‌دانست که جان برجام چیست و ایران چرا نمی‌تواند چنین متنی را امضا کند. بایدن فکر می‌کرد مردم ایران امروز در گرسنگی بی‌سابقه‌ای به سر می‌برند و کنار خیابان دارند جان می‌دهند (البته این تفکر او پر بیراه هم نبود و تحریم‌های غیرانسانی امریکا علیه ملت ایران مردم را به صورت کامل بیچاره کرد) و به همین دلیل ناچار به امضای توافق خواهد شد. او حتی در ذهن بیمار خود گوشه نگاهی هم به تحولات داخلی و انتخابات داشت و دنبال جمع کردن رای برای نامزدهای دمکرات می‌گشت. پیغام‌های پشت پرده او نیز کلیدی نبود که بتواند قفلی که ترامپ بر تحریم‌ها زده بود را باز کند.
با این حال، همانگونه که پیش از این هم بارها تاکید کردم، بایدن می‌خواست در نقش یک متحدِ بزرگِ پیروز به منطقه سفر کند که این خواسته روی نداد، حتی یک بار هم سفرش را به تاخیر انداخت تا شاید رایزنی‌ها به نتیجه برسد و مذاکرات دوحه گرهی را باز کند اما زیاده خواهی طرف امریکایی در برقراری تحریم‌ها باعث شد تا مذاکره‌کننده ایرانی خیلی دوحه را به سمت تهران ترک کند. با این همه، زمان سفر نزدیک شد و بایدن و نزدیکانش که تقریباً با کیسه‌ای خالی و زبانی بدون کلام باید راهی منطقه شوند به فکر افتادند که باید دست به چه کار نخ‌نما شده‌ای بزنند تا دست خالی به منطقه سفر نکنند. به همین دلیل مطلبی را به نامش در روزنامه واشنگتن پست نوشتند تا سرخط دستورکارهای رئیس جمهور امریکا در سفر به آسیای غربی را تشریح کند و مهمترین محور این نوشته، ایران بود و ایران... بایدن با شعار تحریم و فشار دوباره به ایران راهی منطقه میشود...
بایدن در این یادداشت با اذعان به شکست سیاست «فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ، نوشت: بعد، وقتی دولت قبلی خواست ایران را در شورای امنیت سازمان ملل بابت این اقدام محکوم کند، آمریکا خود را تنها و در انزوا یافت. ما دوباره به متحدان و شرکایمان در اروپا و سراسر جهان ملحق شدیم تا از انزوا خارج شویم؛ حالا این ایران است که تا وقتی به توافقی بازگردد که رییس جمهور قبلی آمریکا بدون داشتن برنامه‌ای برای چیزی که بتواند جایگزینش شود، از آن خارج شد، در انزوا به سر می‌برد. ماه گذشته، ۳۰ کشور برای محکوم کردن عدم همکاری ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در زمینه فعالیت‌های هسته‌ای قبلی‌اش، به ما ملحق شدند. دولت من به افزایش فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی ادامه خواهد داد تا زمانی که ایران آماده بازگشت به پایبندی به توافق هسته‌ای باشد، همان طور که من آماده آن هستم!!
بایدن در حالی به منطقه سفر می‌کند که امریکا هیچ دستاورد عملی برای متحدانش ندارد و ناچار است به آن‌ها بگوید که برای محدود کردن ایران به سراغ سیاست فشار و تحریم رفته است، سیاستی که در طول چهار سال گذشته باوجود رسیدن نهایت خود اما باعث توقف ایران نشد! او توضیحی در مورد افزایش روز به روز قدرت ایران با وجود تحریم‌ها و فشارها ندارد و می‌داند که ایران در زمینه کوتاه نخواهد آمد، او با چالش‌های عمده متحدانش روبه‌رو است، رژیم صهیونیستی علاوه بر بحران داخلی با چالش مداوم مقاومت فلسطین و لبنان مواجه است و به دلیل رفتارهای خرابکارانه علیه ایران از انتقام ایران هراس دارد...
او در حالی به منطقه سفر می‌کند که آتش‌بس شکننده میان یمن و ائتلاف سعودی-اماراتی تضمینی برای بقا ندارد و می‌تواند هر لحظه پایان یافته و حملات یمنی‌ها به تاسیسات نفتی و زیرساختی سعودی‌ها قیمت‌های جهانی نفت را به شدت بالا ببرد. اما بزرگ‌ترین مشکل بایدن در سفر به منطقه، گدایی نفت است و سعودی‌ها در دو سه ماه گذشته تلاش بی‌وقفه‌‌ای برای افزایش استخراج و صادرات نفت داشته‌اند تا شاید بتوانند نظر بایدن را جلب کنند. با این حال، او برای آنکه دستاوردی داشته باشد می‌خواهد سران کشورهای عرب و احتمالاً رژیم صهیونیستی را در عربستان جمع کند و برای آن‌ها از ضرورت ایجاد یک ائتلاف ضدایرانی سخن بگوید...
✔توافق می‌توانست سفر بایدن را برایش شیرین کند، دولت امریکا خود مقصر این رویداد است و ایران در این زمینه هیچ تقصیری ندارد. سفر بایدن به منطقه، زهرمارش شد....
