
قدیم تر ها تقریبا هیچ گردش اطلاعات فعالی بین ادما وجود نداشت، دنیای ادما به کمتر از صد کیلومتر اطراف خودشون خلاصه میشد.
مردم ساعت ها توی زمین کار میکردن، از طلوع خورشید تا نزدیک های غروب، بعد خسته برمیگشتن خونه، کمی با خانوادهحرف میزدن و دوباره خواب، فردا روز از نو روزی از نو.
تنها خبری که میشنیدن حال و احوال اون فامیل دوری بود که باهم قهر بودن، شاید زنش طلا خریده یا بدله که جیگر مارو بسوزونه؟ یا نهایت بز همسایه شون ک سه قلو زایده. شاید زندگی خشک و بی روحی بود، اما حداقل ارامش داشتن
البته اگه جن ارباب ده رو نمیگرفت و خیلی یهویی تصمیم نمیگرفت به سیخ بکشه تون.
ولی در کل، ذهن انسان برای این حد از اشباع شدن توسط شرح رویداد های مختلف ساخته نشده.
خب تعارف که نداریم، زندگی تو ایران گرچه سخت ترین نیست، اما بین کشورهایی با این سطح از منابع واقعا منحر به فرده.
کاری با علت و چرایی و هیچ کدومش ندارم، مسئله ای که هر ایرانی باید یکم راجبش فکر کنه اینه:
پاسخ این است که:
نه رای نه اگاهی نه مطلع بودن نه تلاش، هیچی، مسائل به طور کامل از محدوده اراده ما خارج شده و به معنای حقیقی کلمه اگه عین ۹۰ میلیوننفر هم ناپدید بشیم، باز با همین رویه ادامه پیدا میکنه.
پس دونستن راجب اتفاقات اخیر، اینده، تحلیل ها، لوقوز خوندن این و اون برای هم، اخبار جنگ، سخنان گوهربار پیرمرد فرتوت و فوتبالیست مون، واقعا چه فرقی میکنه؟
اخبار عین یه مار موزی آهسته استرس، اضطراب، اعصاب خرد، سندروم «من میدونم چطور حلش کنم!» و ... رو به زندگی تون وارد میکنه، شادی لحظات خوب تون رو میکشه.
حتی در مورد کشورهای فوق توسعه یافته هم این موضوع تا حدی صدق میکنه. مدام اخبار شنیدن، جز لرزیدن اراده تون نتیجه ای نداره.
چه فایده داره برنامه ریزی کنم؟
چه فایدهای داره هر روز فلان قدر ورزش کنم؟
چه فایده داره انقدر سخت کار کنم؟
فرمول ارامش نسبی در هر جای دنیا و به خصوص خاورمیانه متاسفانه فقط همینه: از اخبار مثل طاعون دوری کنید!

تلوزیون داره ۲۰:۳۰/بی بی سی/زهرمارنیوز میده؟ خاموشش کنید، خبر فوری اسپانسر پروکسی تلگرامه؟ پروکسی تون رو تغییر بدید، کانال میم و توییتی که تفننی عضوید گه گاهی اخبار روز رو هم میزاره؟ لفت بدید.
متاسفم اما منتطر خبرای خوب نباشید، چون حتی اگه رگباری هم بیان باز مغز شما به اون خبر بده چند برابر بیشتر اهمیت میده.
پس چک نکنید رفیقای ویرگولی، چرا وقتی کاری از دست تون بر نمیاد اعصاب خودتون رو خرد کنید؟
پ.ن۱: البته یحتمل مثل من مدام با پدرتون سر کنترل موفع ناهار و شام بحث تون میشه، ولی ارزشش رو داره🙂↕️😂
پ.ن۲: راستیی، یه چنل تلگرام برای روزمرگی هام زدم، خوشحال میشم اگه دوست داشتید عضو بشید:)
پ.ن۳:حقیقتا چنل داشتن مزه میده، هم منظم تر شدم، هم کمتر حوصله ام سر میره