وبسایت تاتیرو سایتی برای کودکان دیروز، امروز و فردا
اعتیاد خارش دار! اعتیاد بی خارش !
یک پست کمدی خارش دار
باورهای ما به اعتیاد ، فقط خلاصه میشه به خمیازه وخارش ؟ مگه اعتیاد فقط دود و دمه ؟ آیا فقط محصول اعتیاد چرته ؟ یا مواد مخدر تنها عامل برای انزوای شخصیتیه ؟
اینکه مواد مخدر، به مثابه بمب اتمی برای نابودی بشر تولید میشود ، حرفی نیست و اینکه تفاوتی درمراکز تسلیحاتی زیر زمین با آشپزخانه های زیر زمینی ! وجود ندارد ، حرفی نیست ، هرچند هر دو مورد نابودی بشر را نشانه رفته اند ، ولی این کجا و آن کجا !
اما اعتیاد مورد بحث ، هجوم نوجوانان و جوانان ، به دنیای مجازیه . البته برخی از بزرگترها هم بی نصیب نیستند متاسفانه ! ورود به دنیای بدون ویزائی که هم جذابه ، هم در ظاهر هزینه هم نداره ، اما در واقع ، هزینه ای سخت در راهه !
از (اینشتین ) نقل است ( من از روزی میترسم که تکنولوژی از تعامل انسانها ، پیشی بگیرد . آنروز جهان نسلی از احمق ها خواهد داشت )
بی تعاملی یعنی جدا افتادن آدمها از هم . شوهر محترم تو خونه میگیه : آخه زن ، این که همش سرش توگوشیه ، یادم رفته چشاش چه رنگیه ! بهش بگو یه کم سرشو بگیره بالا ، آخه بی تعاملی کشت ما رو خانم !
همسر گرامی در جوابش ، البته تو همون خونه میگه : آخه مرد تعامل میخوای چیکار ؟ بزار تو خودش باشه ، اگه یه گوشه بشینه و خودشو بخارونه ، خوبه !
درسته که جوان ما ، همینکه اعتیاد خارش دار نداره ، جای شکرش باقیه ، اما اینهم اعتیاده ، خارش دارش با بی خارشش ، به دور از جمع هستند ، یعنی هیچکدام اهل تعامل نیستند .
تو مترو همه سرها پائین ، آدم کیف میکنه که چقدر آدمها سر به زیر شدند ، اما این گوشیه که چالش سر به زیری رو، راه انداخته ! حالا جوونها یه جورائی در دایره اغماضند ، پیرمردها دیگه چی میگن ؟
پیرمرد جلیقه پوش روی صندلی مترو، میخکوب نشسته ، به حالت دولا ، نه ببخشید ( سه لا ) فعاله ! دستش در حال لرزش ، عینک رو بینیش در حال لرزش ، زانوانش در حال لرزش و گوشی دردستش هم در حال لرزش ! با چنان ولع ای تصاویر رو سرچ میکنه که انگار، تمام موقعیتهای از دست رفته این هفتاد هشتاد سال عمر رو، در همین دو سه تا ایستگاه ، میخواد جبران کنه !
شنیدن این خاطره هم بی لطف نیست ! در قطاری ، همان فضای بی تعاملی حاکم بود . سرها در گوشی فرو رفته و چشمها مات به تصاویر. اما یک اتفاق ، قدری خنده ایجاد کرد و همون هم ، باعث شد چند نفری ، گوشی ها را در جیب بگذارند .
در حینی که قطار در حرکت بود ، مرد میانسالی که او هم ، یه تک پا رفته بود در دنیای مجازی ، به یکباره به خود آمده و داد کشید : آقا نیگر دار ، پیاده میشم !
خود مرد که کمی قرمز شیرین شد و در حالی که سرش رو تکان میداد گوشی را در جیبش گذاشت و از پنجره به افق خیره ماند تا به ایستگاه برسد . بیچاره چنان در گوشی محو بود که فکر کرد دراتوبوسه ! اما واکنش مسافرها ، حداقل تعاملی به وجود آورد تا ( اینشتین ) دلش نسوزه !
هر کس چند کلمه قصار ، در قالب نیشگون ادبی ، پیشکش مسافر سرخ شده کرد ! و مرد مسافر طولانی ترین ایستگاه عمرسش را طی کرد !
در هر صورت اعتیاد شاخ و دم نداره ، این اعتیاد هم در همه جا و در هر سنی ، دام پهن کرده است .
در فیلیپین ، مادری کارش در اومده ، هر روز ناهار پسر سیزده ساله اش را میذاره زیر بغلش و ، میرود در (گیم نت) شهر مانیل تا غذا را در دهان پسر معتادش بگذارد ! آیا والدین نباید روی بازیهای اعتیاد آوری مثل (بتل رویال)یا(کلش آو کلنس) نظارت داشته باشند . بازیهائی که چون خوره ، روح و ذهن کودکان معصوم رو میجوند .
به گزارش ( آدیتی سنترال ) این کودک یک سالی است که چشم از روی این بازی برنداشته و سوژه ، بنگاه های خبری شده است .
واقعا اگر این اعتیاد نیست ، پس چیست ؟
در پکن دختر جوانی که به طور مدام ، خیره در گوشی بود و حتی نور آن را هم ، دو برابر کرده بود و این روش را دو سال ادامه داده بود ، کور شد، به همین راحتی !
به گزارش ( دیلی میل ) پزشکان به او گفتند : نوری که از موبایلش ساطع میشده ، معدل ( 625 لومن ) بوده و در طی این استفاده مدام ، پانصد حفره میکروسکوپی روی حدقه چشم ، ایجادشده است
خوب اگر این اعتیاد نیست ، پس چیست ؟
در این که مزایای تلفن همراه و به طور کلی دنیای اینترنت و فضای مجازی را نمیشود کتمان کرد ، بر کسی پوشیده نیست اما چرا افسار گسیخته ؟
آکادمی کودکان آمریکا معتقد است که ، نه تنها استفاده از گوشی تلفن همراه ، بلکه تبلت و لب تاپ نیز برای کودکان زیر سه سال مضر است ، حتی آنها نباید جلوی هیچ تصویر نمایشی هم ، بنشینند .
بعضی از والدین ، در مقابل اصرار کودکان خود مقاومت کرده ، و برای آنها گوشی نمیخرند اما ، وقتی در خانه هستند ، گوشی خود را به آنها داده تا مثلا ، دلشان نشکند ! آنها تصور میکنند با این کار، کودکان خود را کنترل میکنند ، اما باید بدانند بچه ها به خاطر اشراف به گوشی ، آنها را دور زده و از خط قرمز پدر ، در حضور او عبور میکنند !
در کل کارشناسان معتقدند که داشتن گوشی همراه برای کودکان بالای شانزده سال باید اتفاق بیافتد ، آنهم با کنترل و استفاده معقول .
غوطه ور شدن در دنیای مجازی با ابزارهای متنوع آن چون گوشی ، برای بچه ها ، اضافه وزن به دنبال خواهد داشت . همچنین انزوا ، تنهائی و دور از جمع بودن که همان عدم تعامل میباشد ، پیامد منفی آن خواهد بود .
و همینطور ، به خاطر دسترسی آسان به منابع اطلاعاتی ، ذهن کودکان به شدت تضعیف میشود .
در پایان قبل از اینکه بخوابیم ، باید بدانیم بچه ها در رختخواب ، خواب نیستند وقتی گوشی دستشان است ، اکثر این بچه ها زیر پتو با نور گوشی ، چراغ خواب رویاهایشان را روشن میکنند . واقعا بچه ها در این موقع شب ، در گوشی های خود ، زیر پتو دنبال چی هستند ؟ مطمئنا ، به دنبال تعامل با افراد خانواده نیستند!
باورهایمان وقتی باور میشود که باور کنیم ، اگر ( اونجور اعتیاد ! ) موجب میشود تا معتاد خودش را بخاراند ، ( اینجور اعتیاد ) هم موجب میشود تا روح و روان کودک به خارش بیافتد …
