بویلر چگالشی در واقع آب گرم کنی است که با گاز یا نفت کار می‌کند.
این بویلرها با متراکم کردن بخار آبِ گازهای داغ اگزاست گرمای نهان تبخیر را که در غیر این صورت به هدر می‌رفت ذخیره می‌کنند و به رادمان بسیاری بالایی می‌رسند، این بخار چگال به صورت مایع از بویلر خارج می‌شود.
بویلرهای چگالشی انتخاب خوبی برای شما هستند اگر به دنبال یک بویلر کارآمد یا دوست دار طبیعت هستید به این دلیل که بویلرهای چگالشی بهتر از گرمای حاصل سوختن نفت و گاز استفاده می‌کنند و گرمای کم تری از مشعل لازم دارند بنابراین کارآمدتر هستند.
بویلرهای چگالشی به شکل وسیعی جایگزین بویلرهای عادی در سیستم گرمای مرکزی ساختمان‌ها اروپا و آمریکای شمالی می‌شوند.
هلند اولین کشوری بود که به طور گسترده از بویلرهای چگالشی استفاده کرد.
در اروپا استفاده از آن‌ها توسط گرو‌ه‌های دولتی که نگران مصرف انرژی هستند به شدت توصیه می‌شود.
برای مثال در انگلستان تمام سیستم‌های حرارت مرکزی باید از بویلرهای چگالشی استفاده کنند. مگر در موارد خاص و در آمریکا استفاده از بویلرهای چگالشی امتیاز تخفیف های مالیاتی دارد.
اولین چیز مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که بویلرهای عادی و بویلرهای چگالشی حرارت ورودی یکسانی از مشعل دارند. این حرارت حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ درجه سلسیوس است.
.بویلرهای عادی یک مبدل گرمایی دارند. آب در سردترین حالت وارد مبدل گرمایی می‌شود. گرما جذب می‌کند و به سمت رادیاتورها و تانک‌های آب گرم جریان پیدا می‌کند
در این حالت حرارت دودکش می‌تواند تا ۲۵۰ درجه سلسیوس باشد. این گرما بلا استفاده در فضا رها می‌شود
بویلرهای چگالشی دو مبدل گرمایی دارند. این بار آب اول وارد مخزن چگالشی و ثانویه می‌شود
و حرارت نهان را از گازهای دودکش در حالی که خنک می‌شنود جذب می‌کند.
رطوبت داخل این گازها به صورت قطراتی در زیر مبدل گرمایی جمع می‌شوند. این مایع متراکم کمی اسیدی است و از طریق آب گذر خارج می‌شود.
از انجا اب وارد مبدل گرمایی اصلی می‌شود تا گرمای بیشتری برای جریان یافتن به رادیاتورها و تانک‌های آب گرم جذب کند. حرارت دودکش به ۵۰ درجه سلسیوس می‌رسد که ینی ۲۰۰ درجه از حرارت بجای هدر رفتن در محیط صرف گرم کردن آب شده است.
دلیل اصلی اینکه بویلرهای چگالشی از بویلرهای غیر چگاشی بهترند این است که راندمان این بویلرها ۲۵ درصد بالاتر است.
به این دلیل که از انرژی هدر رفته برای پیش گرم کردن آب ورودی به بویلر استفاد می‌کنند.
با راندمان ۹۹ درصد بویلرهای چگاشی می‌توانند به شکل قابل توجهی هزینه قبض‌های شما را پایین بیاورند.
درحالی که بویلرهای عادی راندمان ۷۸ درصد دارند و مدل‌های قدیمی‌تر به زحمت به راندمان ۶۵ می‌رسند.
از سال ۲۰۰۵ در بسیاری از کشوری نصب بویلرهای چگالشی بجای بویلرهای جدید ضروری بوده است.
زیرا به شدت کربن نشر داده شده را که یکی از گازهای مضر گلخانه‌ای است کم می‌کند و شما با نصب آن‌ها می توانید تا سالانه ۱۲۰۰ کیلو گرم کربن ذخیره کنید.
بویلرهای چگالشی کاملا عایق گرما هستند و و هوای مورد نیاز را مستقیم از بیرون اتاقی که در آن هستند دریافت می‌کنند. به همین خاطر خطر اینکه چیزی به درون بویلر مکیده شود وجود ندارد.
و همچین به دلیل اینکه مایع متراکم از طریق لوله‌هایی که به سیستم فاضلاب متصل هستند دفع می‌شود; خطر در تماس بودن با مواد سمی وجود ندارد.
در مدل‌های اولیه این بویلرها مبدل گرما در معرض گازهای دودکش زودتر زنگ می‌زد.
اما این مشکل خیلی زود حل شد و مدل‌های بعدی مبدل‌های گرمایی غیر آهنی داشتند
دلیل گران بودن این بویلرها راندمان بالا یا دوست دار طبیعت بودن ان‌ها نیست بلکه این مبدل‌های غیر آهنی گران‌تر هستند.
تمام آب تولید شده در بویلر به سادگی تخیله می‌شود و در غیر این صورت به درستی نصب نشده و با یک متخصص نصب تماس بگیرید.
آن مقدار کمی دود که از دودکش بویلر می‌بینید, درواقع بخار اب است و وقتی به جسم سرد برخورد کند تبدیل به قطرات ریز آب می‌شود.
بویلرهای چگالشی مقدار کمی بخار تولید می‌کنند با این حال پیشنهاد می‌شود; بویلر خود را در محل که تهویه مناسبی دارد قرار دهید یا دودکش را بیرون ساختمان تعبیه کنید.
