روش های فیزیکی تصفیه آب برای تصفیه آب شهری استفاده میشود. تصفیه آب فرآیندی است که کیفیت آب را برای مصارف مشخص بهبود میبخشد.
این موارد مصرف میتوانند آب شرب، منبع آب صنعتی یا آبیاری باشند تصفیه آب آلودگیها و مواد زائد را حذف میکند یا مقدار آن را کمتر میکند تا آب برای موارد مصرفش آماده باشد.
تصفیه آب برای سلامتی انسان ضروری است. اما تصفیه آب چه روشهایی دارد؟ و تصفیه فیزیکی آب چگونه است؟ در ادامه میخوانیم.
زمان لازم برای مطالعه : 3 دقیقه
این تهنشینی می تواند به طور طبیعی در آبهای راکد یا حوضچههای تهنشینی که کنار دریاها و اقیانوسها به وجود آمدهاند به صورت رسوب کردن اتفاق بیفتد.
رسوب تمایل ذرات است به طوری که ذرات محلول در بین ذرات حلال جابهجا شوند که میتواند به وسیله گرانش، شتاب گریز از مرکز یا الکترومغناطیس ایجاد شود.
میزان ته نشینی به عوامل مختلفی ار جمله نوع و اندازه ذرات و سرعت ته نشینی ان ها بستگی دارد.
این فرایند حذف به صورت حل کردن هوا زیر فشار بالا در آب یا فاضلاب و بعد آزاد کردن این هوا در فشار اتمسفری در یک مخزن شناورسازی انجام میشود.
این هوای آزاد شده حبابهای ریزی را تشکیل میدهد; که به این مواد معلق بچسبند و آنها را در سطح آب شناور کنند تا توسط دستگاههای جمع آوری برداشته شوند.
شناورسازی توسط هوای محلول یکی از پیشرفتهترین روشهای تصفیه آب فاضلاب پالایشگاهها، کارخانههای کاغذ سازی و واحدهای تصفیه آب استفاده می شود.
در این روش تصفیه آب، آب از بین یک لایه با ساختار پیچپیده عبور داده میشود.
به طوری که جامدات باقی بمانند و فقط مایعات از این لایه عبور کنند. فیلتراسیون دو نوع دارد؛ فیلترها و غشاءها. فیلترها به توجه به قطر منافذ میتوانند جامدات، غشاء حائل میتواند جامدات معلق و غشاء نیمه نفوذپذیر میتواند جامدات معلق و کل جامدات را از جدا سازد.
فیلتراسیون شن سبز: گلوکونیت یک ماده معدنی است با عنوان شن سبز معروف است. شن سبز به عنوان بستری برای فیلتراسیون آهن محلول، هیدروژن سولفید و منگنز از آب موثر است.
گلوکونیت با منگنز اکساید پوشیده می شود که باعث میشود آهن حل شود، منگنز با گاز هیدروژن سولفید و و اکسیژن واکنش دهد. این واکنش با اکسیژن موادی که محلول شده بودند را در فیلتر شن سبز گرفتار میکند.
یکی دیگر از روش های فیزیکی تصفیه آب فیلتراسیون مولتی مدیاست.
روشی مدرن که در آن از سه لایه مختلف فیلتر برای تصفیه آب استفاده میشود.
این سه لایه مختلف فیلتر معمولا انتراسیت یا ذغال سخت، شن و نارسنگ هستند.
و با عبور آب از این سه لایه جامدات معلق، خاک رس، جلبکها و زنگزدگی حذف میشوند
نکته: این فیلتراسیون باکتریها و ویروسها را از بین نمیبرد
میکروفیلتراسیونها می توانند ذراتی با قطر ۰.۱ تا ۱۰ میکرون را حذف کنند.
این فیلتراسیون هم جامدات معلق و جلبکها را حذف میکند اما نمیتواند باکتریها یا ویروسها را حذف کند.
در این روش تصفیه فیزیکی آب از فشار برای جدا کردن جامدات از آب و عبور ان از یک لایه غشاءای استفاده میشود.
میتواند ذراتی با اندازه ۰.۰۱ تا ۰.۰۰۵ میکرون را حذف کند. اولترافیلتراسیون نمیتواند جامدات محلول را حذف کند.
تفاوت نانوفیلتراسیون و اولترافیلتراسیون در این است که در نانوفیلتراسیون غشاء استفاده شده منافذ ریزتری دارد.
این غشاء نازکتر میتواند حتی یونهای مختلف را هم از آن جدا کند.
بخاطر این توانایی جدا کردن یونهایی مثل کلسیوم به آن غشاء نرمکننده هم میگویند.
رایجترین روش تصفیه فیزیکی آب است که در آن آب فشار از درون یک غشاء نیمهتروا عبور داده میشود و میتواند یونهای محلول، باکتریها و ویروسها با اندازه ۰.۰۰۵ تا ۰.۰۰۰۱ میکرون حذف کند.