سلام من مصطفی دادخواه هستم . الان در زمان نگارش این متن ۲۵ سالمه و در حال حاضر به برنامه نویسی موبایل مشغول هستم و بعد از سال ها تصمیم گرفتم بالاخره یکی از تصمیمات زندگی ، در واقع آرزوهای زندگیم رو بهش جامه ی عمل بپوشونم. ( آخه تا الان همش شرت پاش بود! تازه زبون درازی هم می کرد! ) اونم نوشتنه . بله نوشتن !
البته ممکنه با خودتون بگید، آرزو ؟ آرزو آخه مرد حسابی ؟
بچه های مردم آرزو دارن، تو هم آرزو داری ؟ تورو خدا می بینی با کیا شدیم ۸۰ میلیون نفر ؟؟
و منم در جواب می گم آرزو ندارم . سمیرا دارم . ( ها ها ها ها - ـــ- )
و شما از شدت عصبانیت تب مرورگرتون رو می بندید ...
( یکی از خوانندگان با شدت زیاد کامپیوتر را شات دان و سیستم را از پریز بیرون کشید :| )
اما جدا از شوخی برای دوستانی که هنوز مونده اند باید بگم که نوشتن آرزوی من بوده و همچنان هست چون نوشتن کاریه که وقت و حوصله ی زیادی می خواد و ماها همیشه برای انجام کارهایی که دوست داریم ( حداقل من این طوریم ) انقدر دلیل و منطق و بهانه میاریم که الان وقتش نیست، الان کار دارم ،الان پول ندارم باید پروژه کارفرمامو انجام بدم و .... که فرصتی برای خودمون و چیزهایی که دوست داریم انجامشون بدیم نمی گذاریم .
اما چرا همچنان میگم آرزوم هست ؟
چون نوشتن ثبات قدم می خواد . قرار نیست این اولین و آخرین نوشته ی من در ویرگول باشد. برای همین آرزو دارم اونقدر قوی و با اراده بمونم که بتونم نوشتن را ادامه بدم.
(حضار از دور ) : خب آقای آرزومند حالا میخوای در مورد چی برای ما بنویسی ؟
الان که جلسه ی معارفه هست و از خودم می نویسم اما در قسمت های بعدی میخوام خلاصه یا بهتر بگم برداشت خودم از کتابی که اخیرا خوندم را برای شما بنویسم که اگه خوشتون اومد شما هم مطالعه کنید.
موضوعات کتاب هایی که میخونی در مورد چیه ؟
ببینید دنباله روی سبک یا زمینه ی خاصی نیستم. فعلا به درجه ای رسیدم که متوجه شده ام چه ضعف هایی در تفکرات ، نگرش هام و شخصیتی که از خودم ساختم وجود داره و به دنبال بهبود اون ها هستم در واقع به دنبال بهبود خودم تو هر زمینه ای از زندگیم که قدرت تغییرش را داشته باشم هستم . اما از اونجا که دوست ندارم مغزم صرفا یه جایی برای ذخیره و تحلیل اطلاعات باشه برای همین دوست داشتم بیام چیزهایی که خوندم را با شما در میون بگذارم.
چرا نام کاربریت The Flutter Man هست ؟
به خاطر اینه که چون ساعت های زیادی از روزم را با فلاتر ( فریم ورک برنامه نویسی موبایل ) می گذرونم . این اسم را در دنیای مجازی برای خودم انتخاب کردم .
بهتر نبود به جای تشریح کتاب میومدی آموزش فلاتر روی ویرگول منتشر می کردی که دیگران با یه بحث تخصصی آشنا بشن هم اینکه خودت به آرزوی نوشتنت می رسیدی ؟ فکر نمی کنی تشریح کتاب یه کار خزیه که دیگه الان هرکی ۴ ورق میخونه میاد جار میزنه که ملت من اینو خوندم و ۴ تا جمله ی اساسی اون کتاب رو تو صورتت میکوبه و میره ؟
آقا چرا انقدر عصبی با این موضوع برخورد کردید ؟ :)))
نه من قرار نیست ۴ تا جمله ی کتاب رو تو صورتتون بکوبم .. می خوام جوری کل کتاب رو تو صورتتون بکوبم که دیگه اسم کتاب میاد جیغ بکشید و هیچوقت دیگه کتاب نخونید . برای همین دوست نداشتم این اتفاق برای فلاتر عزیزم بیفته :)))
( دو نفر از حضار با ناراحتی دکمه بلاک اند ریپورت را می فشارند و سایت را ترک می کنند ) ....
اوه اوه . شوخی کردم . این صحبت شما مستلزم عادتی است به نام نوشتن . اتفاقا به همین دلیل دارم شروع به نوشتن می کنم . چون میخوام این مساله اونقدر برای من عادی بشه که بتونم راحت بنویسم ، اون موقع از پس آموزش های تخصصی حوزه ی خودم برمیام. اون موقع هست که می تونم با صبر و حوصله هر مفهوم یا کانسپتی که میخوام را به راحتی به مخاطبم انتقال بدم.
خب مساله ی دیگه ای هست ؟
( حضار خسته و بی حوصله ) : نچ!
پس من به زودی با اولین نوشتم برمیگردم . خدانگهدار ...
( حضار ) :
- اینم یه ردی بود مثل بقیه ...
+ به نظرتون ساقیش زیادی بهش قاطی نمیده ؟ این جوری پیش بره بنده خدا زیر یه سال تلف میشه ...
* آقایون خانم ها توجه کنند... جاکارتی های همراه ... ده تا تا طرح داره .. ۵۰۰ تا کارت توش جا میشه ... تا میشه بسته میشه فقط و فقط ۱۰ تومن ...
$ اجازه بدید ببینیم حالا دوباره برمیگرده ؟ این جوونها اوایلش خیلی داغن . یه چی میگن بعد یادشون میره اصلا چی گفتن ! بریم به کارهامون برسیم . دنیا پره از این جوگیر ها.
# آره موافقم. بریم به کارمون برسیم.
