+ این مطلب در بهار ۱۳۹۵ در وبلاگ شخصی من منتشر شد و با بیش از هزار دیدگاه و چندین هزار بازدید تا انتهای سال ۱۳۹۶ به یک راهنمای تقریبا جامع و کاربردی برای مشمولان خدمت وظیفه تبدیل شد، بعد از بسته شدن وبلاگ من در سال ۱۳۹۸ و با توجه به اینکه همچنان همه این موارد صادق هست، تصمیم گرفتم این مطلب رو برای استفاده دوستان در ویرگول منتشر کنم. +
خدمت وظیفه عمومی یا همون سربازی ، بخشی از زندگی اکثر پسرهای ایرانی هست. بخشی که کمتر کسی بهش تمایل داره و کمتر کسی هم اطلاعات صحیحی ازش داره (به دلیل خاطرات مملو از غلو و خالی بندی های سربازهای قبلی!). من دوره آموزشی رو در مرکز آموزش ۰۴ امام رضا بیرجند نزاجا (نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران) و یگان خدمت رو در هوانیروز ارتش (هواپیمایی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران) تموم کردم. قبل از اعزام خیلی گشتم دنبال اینکه چه وسایلی باید با خودم ببرم، چیا نباید ببرم، اونجا چیکار می‌کنیم و هزار سوال بی جواب دیگه و حقیقت اینه که به جواب درستی هم نرسیدم. برای همین تصمیم گرفتم خودم یه راهنمای تقریبا جامع در این باره بنویسم.
اول از همه، اگر هنوز برای اعزام سربازی اقدام نکردید ولی قصد رفتن رو دارید، هرچه زودتر اقدام کنید. هرچی زودتر برید، بهتره. هرچی سنتون بره بالاتر، مدرکتون بره بالاتر،هم اونجا بهتون سخت تر می‌گذره و هم خودتون انرژی و حوصله رفتن رو از دست می‌دید و اذیت می‌شید.
دوم اینکه، از رفتن نترسید! همه ما خاطرات بد زیادی از سربازی و آموزشی و.. شنیدیم که حقیقتا ۹۹ درصدشون چرت و پرت هستند. دوره آموزشی که صرفا شامل کلاس های مختلف آموزشی (تئوری و عملی) می‌شه.
سوم، با روحیه و با بی خیالی کامل برید! هرچی به خودتون راحت تر و بیخیال تر بگیرید، راحت تر می‌گذره. اونجا هیچ خبر خاصی نیست. تنها چیزی که اذیت می‌کنه دوری هست. در نتیجه باید سعی کنید از لحظه لحظه این زمان لذت ببرید.
چهارم، از اول با نیت این برید که هرچی شد خدمت رو تموم کنید. اگر توی فکر این هستید که فرار کنید و نصفه ول کنید اصلا نرید.
حالا که تصمیم گرفتید اعزام بشید،کارهاتون رو انجام دادید و همه چی مرتبه و برگه سبز/سفیدتون رو گرفتید (همون هایی که توش نوشته کی اعزام می‌شید و کجا باید برید) باید به فکر این باشید که چیا ببرید و چیکار بکنید. من که برای آموزشی به نیروی زمینی ارتش (۰۴ بیرجند) اعزام شدم ولی تا جایی که پرس و جو کردم، فرق چندانی بین ارتش و سپاه و نیروی انتظامی برای دوره آموزشی نیست.
من خیلی گشتم دنبال یه لیست درست و حسابی از چیزایی که توی دوره آموزشی لازمم می‌شه و چیزایی که بردنش ممنوعه ولی چیز خوبی پیدا نکردم، در نتیجه اون چیزایی که به نظرم اومد رو با خودم بردم و خب، یه اشتباهاتی هم توی محاسباتم داشتم. همینطور می‌خواستم بدونم چه وسایلی بهمون میدن که از اون هم هیچ لیستی پیدا نکردم.برای همین خودم اینجا یه لیست درست کردم:
۱)استحقاقی های سربازی (وسایلی که در اختیار شما قرار می‌گیره) :
دو دست لباس نظامی شامل فرنچ (همون پیراهن مانند) و شلوار
یک دست اورکت در فصل سرما (پاییز و زمستان)
دو عدد کمربند نظامی (باید ببینید تا متوجه بشید چه شکلیه)
یک ساک انفرادی (همین کیسه های بزرگی که روی دوش سربازها می‌بینید)
یک دست لباس گرم سفید (بهش می‌گن کفنی، لباس مخملی هست که زیر لباس ها و موقع خواب می پوشید)
دو دست لباس زیر سفید (آستین دار و پادار)
دو جفت جوراب مشکی
یک دست پلیور بافتنی در فصل سرما (برای زیر فرنچ و موقع ورزش)
یک کلاه بافت و یک دستکش بافت در فصل سرما
یک جفت پوتین نظامی
یک جفت دمپایی پلاستیکی
یک عدد حوله بدن و یک عدد حوله صورت
دو تخته پتو سربازی
دو عدد ملحفه سفید و دو عدد روبالشتی سفید
یک عدد مسواک و دو عدد خمیر دندان
دو عدد صابون دست و صورت و جاصابونی پلاستیکی
یک بسته پودر لباسشویی دستی
دو عدد شامپوی سر
یک عدد لیف نخی
دو عدد واکس و فرچه بزرگ و کوچک
یک جلد قرآن مجید
یک عدد جامهری و مهر و جانماز
۹۰۰ گرم قند برای هر ماه (دو بسته برای دو ماه)
چای ( که به سرباز داده نمیشه و به جاش با هر وعده غذا یعنی روزی ۳ بار چای درست می‌کنن براتون)
یقلوی که یک ظرف غذای فلزی هست و آخر دوره آموزشی ازتون پس می‌گیرن
۲) لوازمی که باید از پادگان تهیه کنید :
کیسه پوتین (یه کیسه پارچه ای هست که به هیچ وجه پوتینتون رو داخلش نمی‌گذارید! بیشتر برای دمپایی استفاده می‌شه)
ساق بند و کش شلوار (برای گتر کردن (همون حالتی که پایین شلوار سربازا داره) استفاده می‌شه)
شانه پلاستیکی که برای شونه کردن پتو موقع آنکارد کردن تخت استفاده می‌شه
دفترچه یادداشت برای کلاس ها و بلامانع (اجازه انجام کاری) گرفتن و..
کتابچه دانش نظامی و عقیدتی سیاسی (برای این و چندتا چیز دیگه خودشون پول جمع می‌کنن و می‌گیرن)
۳) لوازمی که باید (بهتره) با خودتون ببرید سربازی :
یک عدد جای ساندیس که می‌گذارید توی جیب شلوارتون و به جای لیوان آب خوردن استفاده می‌شه
یک عدد ناخن گیر
دو متر کش شلوار برای اینکه کش نخرید و اینکه بتونید بزرگ و کوچیکش کنید
عطر و اسپری و دئودورانت ببرید، بقیه هیچی، خودتون حس بهتری پیدا می‌کنید!
تیغ خودتراش برای اصلاح موهای زاید (اگرچه توی پادگان هم می‌فروشن ولی جنس بیخودیه)
قیچی کوچیک که جاهای مختلفی به درد می‌خوره
سنجاق قفلی کوچک و بزرگ (هم برای پارگی هایی که نمیشه در لحظه دوخت و هم برای کمک به آنکارد تخت)
سوزن و نخ سفید و مشکی هم که خیلی ضروریه
ماژیک و غلط گیر برای نوشتن اسمتون رو وسایل مختلف کاربردیه
ساعت مچی که اکثرا فکر می‌کنن ممنوعه ولی نیست و به شدت کاربردیه
دو دست لباس زیر سفید برای اینکه کم نیاد
این وسایلی که لیست کردم به اندازه به کیسه یا یه کیف کوچیک جا می‌گیره، بیشتر از این با خودتون ببرید فقط اذیت می‌شید. دقت کنید که پادگان مثل یه شهر کوچیک هست، یعنی همه چی داره، از خیاطی و سلمونی و بوفه و میوه فروشی و..
انواع کنسرو و کمپوت و میوه و در کل خوراکی هم قابل تهیه هست، بیخودی با خودتون بار سنگینی نبرید. هر چیز دیگه ای هم که لازمتون بشه رو می‌تونید از خود پادگان یا نهایتا با یه مرخصی تو شهری کوتاه تهیه کنید. معمولا کادری ها هم حاضرن پول وسایل رو بگیرن و براتون از داخل شهر تهیه کنند و بیارن.
نکات کوتاهی درباره سربازی و دوره آموزشی :
دعوا و شلوغی و شر کردن جز برای خودتون برای کس دیگه ای دردسر ایجاد نمی‌کنه. یادتون باشه اتفاقی که توی حالت شخصی با یه تعهد حل می‌شه توی دادگاه نظامی ۶ ماه حبس و جریمه و.. داره.
سعی کنید رابطتتون با فرمانده گروهان، سرگروهبان و کمک مربی ها خوب باشه. مهمتر از همه سعی کنید تا حد ممکن توی چشم نباشید.
تا دلتون بخواد توی سربازی شایعه درست و پخش می‌شه،به حرف هیچکس درباره مرخصی و اتفاقات و.. توجه نکنید. فقط اخبار رسمی
توجهی به شایعات قبل از خدمت مثل اینکه آموزشی اضافه خدمت نداره نکنید. اتفاقا خیلیا توی آموزشی اضافه خدمت می‌خورند. تنها چیزی که هست اینه که این اضافه خدمت ها به دوره یگان اضافه می‌شه نه به آموزشی
یه چیزی هست به اسم تجدید دوره که یعنی دوباره باید آموزشی رو بگذرونید و دو ماهی که گذروندید هم جزو خدمتتون محسوب نمیشه. این حالت فقط در صورت دعوا کردن پیش میاد مخصوصا با کادری ها و کمک مربی ها، توی حالت دیگه اگه بهتون گفتن می‌خوان بترسوننتون
یادتون باشه ارتش و در کل سربازی چرا نداره. هرچی راحت تر مسائل رو بپذیرید خودتون راحت ترید.
توجه کنید که عقیدتی سیاسی پادگان، بازرسی و حفاظت اطلاعات قدرت زیادی دارند و می‌تونید مشکلات مختلف رو باهاشون در میون بگذارید.
در کل سعی کنید که آروم برید و آروم بیاید تا راحت و سریع تموم بشه این دوره هم و به زندگیتون برسید. امیدوارم که همه سربازا موفق باشن و سلامت.
به‌روز‌رسانی: بعد از تمام شدن خدمت و با توجه به حجم سوالات تکراری و مشخص تصمیم گرفتم مطلب رو به روز کنم. لطفا به این بخش توجه بفرمایید:
بخش قابل توجهی از سوالات و نظرات همگی در همین مطلب پاسخ داده شده.اما متاسفانه دوستان بدون خوندن مطلب میان و می‌پرسن، زحمت بکشید و مطلب رو بخونید ?
در مورد مرخصی: هر مرکز و سازمان و فرمانده با بقیه متفاوته و هیچ قاعده مشخص و صد در صدی در خدمت وجود نداره. اما معمولا در دوره هایی که به عید (دوره طلایی) می‌خورن بین ۱۵ تا ۲۰ روز مرخصی داده می‌شه. در آموزشی مرخصی میان دوره هم ممکن هست وجود داشته باشه.
در مورد پادگان خوب: توجه بفرمایید که من از همه سازمان ها و پادگان ها خبر ندارم. در کل هم پادگان خوب و بد معنی نداره، همه چیز وابسته به شرایط، فرد، فرمانده و.. هست. به طوری که جایی که برای یک نفر عالیه برای یک نفر دیگه خیلی بده.
در مورد تلفن: معمولا توی پادگان ها اجازه تلفن زدن داده می‌شه و امکاناتش هم موجوده. ولی اینکه چقدر اجازه بدن،چقدر فرصت بشه و خود فرد چقدر رغبت کنه و تلفن بزنه کاملا متفاوته. ضمن اینکه شماره تلفنی هم از پادگان ها در دسترس نیست. مگر اینکه هر گروهان خودشون شماره و ساعت اعلام بکنند.
در مورد وسایل: توجه بفرمایید که لیست کامل موارد مورد نیاز در همین مطلب موجود هست. وسایل الکترونیکی مثل: موبایل، پخش کننده موسیقی، رادیو، تلویزیون، ریش تراش و هرچیز دیگه هم مطلقا ممنوع هست!
در مورد یگان: به هیچ وجه از روی مرکز آموزش و هیچ فاکتور دیگه ای نمیشه مشخص کرد که کی کجا می‌افته! هیچ روال مشخصی نداره و همه چیز بستگی به شانس شما، نیاز سازمان خدمتی، تعداد سربازان، تحصیلات سربازان و.. داره. به هیچ وجه به شایعات این مورد توجه نکنید.
در مورد پذیرش و تغییر سازمان: اول از همه خیلی به این مسائل توجهی نکنید! اگر هم از جایی پذیرش گرفتید در صورت تایید آموزشی توی مرکز مربوط به همون سازمان می‌افتید و اگر نیافتادید یعنی پذیرشی وجود نداره! تغییر سازمان هم به هیچ وجه امکان پذیر نیست! یعنی اگه شما آموزشی افتادید نیروی زمینی ارتش، یگان هم همینطوره و اگر افتاد نیروی دریایی سپاه، یگان هم همینطوره و به همین شکل همه سازمان ها.
در مورد نگرانی: بخش قابل توجهی از دیدگاه ها مربوط به نگرانی اطرافیان و خود فرد هست. دوستان، اصلا نگران نباشید، خدمت هم دوره ای از زندگی هست. در حال حاضر هم که کشور در شرایط صلح به سر می‌بره و اتفاق خاصی توی خدمت نمی‌افته.
در مورد معاف از رزم و معافیت: در رابطه با قوانین این موضوع می‌تونید به مراکز پلیس+۱۰ و سازمان وظیفه عمومی در شهر خودتون مراجعه کنید. اما به صورت کلی باید مشکلی (معمولا پزشکی) وجود داشته باشه. و اگر معاف از رزم شدید طبق شرایط نامه‌تون باهاتون برخورد می‌کنند (مثلا: معاف از اسلحه، معاف از پوتین، معاف از نگهبانی و..)
در مورد شهر خدمت: توجه بفرمایید، شرایط مربوطه رو من توی دیدگاه های همین مطلب توضیح دادم (تاهل، پدر نظامی، پدرفوتی، تک پسری و..) و به صورت کامل توی دوره آموزشی براتون توضیح میدن و فرصت میدن مدارک رو ببرید و ارائه کنید. و به جز تاهل و پدر نظامی و پدر فوتی که قطعی هستند (معمولا) به خصوص تاهل که حتمی هست و در صورت ارائه مدرک حتی اگه لازم باشه یگانتون رو تغییر میدن بقیه شرایط صرفا احتمال هست.
در مورد کسری: قوانین در این موضوع مداوم در حال تغییر هست و در این رابطه باید از یگان اقدام کنید و معاونت نیروی انسانی یا رکن یکم یگانتون در این مورد راهنماییتون می‌کنند.
در مورد شایعات: قبلا هم گفتم، به شایعات توجه نکنید، این رو هم در نظر داشته باشید که در خدمت سربازی هیچ موضوعی صد در صدی و قطعی نیست.
در مورد خروج از کشور: خروج از کشور در دوره سربازی معمولا غیر ممکن و ممنوع هست. اگرچه در شرایطی خیلی خاص (مانند پیاده روی اربعین) با دریافت مجوز از حفاظت اطلاعات و عقیدتی سیاسی و یگان و نیروی انسانی مربوطه و.. و با مصاحبه و بررسی شرایط خود سرباز و خانواده اش و خیلی مسائل دیگه ممکنه به عده ای اجازه خروج داده بشه. ولی خب روی خروج از کشور کلا حساب نکنید.
