فشاری که بر دختران و زنان برای رسیدن به بدن ایده‌آل وارد می‌شود، مدت‌ها مورد بحث و نگرانی عمومی بوده‌است. یک نظرسنجی در فیسبوک نشان می‌داد که شبکه‌های اجتماعی تأثیر منفی چشمگیری بر تصویر بدنی دختران داشته است.
اما دختران و زنان تنها کسانی نیستند که از اختلالات خوردن رنج می‌برند، به نقل از انجمن ملی اختلالات خوردن در آمریکا، از هر سه نفری که به اختلالات خوردن مبتلا هستند، یک نفر مرد است، و رفتارهایی که با اختلالات خوردن مرتبط است، مانند پرخوری و روزه گرفتن برای کاهش وزن، تقریباً به یک میزان میان زنان و مردان رایج است.
بر اساس مطالعه اخیر درژورنال آمریکایی سلامت مردان، شیوع اختلالات خوردن در مردان رو به افزایش است. تخمین زده می‌شود که 10 میلیون مرد، تنها در ایالات متحده دچار اختلالات خوردن می‌شوند.
این تصور اشتباه که اختلالات خوردن فقط زنان را درگیر می‌کند، در بین مردان و حتی پزشکان بسیار شایع است و موجب تشخیص‌های اشتباه می‌شود. به دلیل انگ‌های اجتماعی و احساس شرم، بسیاری از مردان ممکن است علایم را انکار کنند و به دنبال درمان نباشند.
برای پرداختن به این مشکل، مهم است که اثرات خاص اختلالات خوردن بر مردان را شناسایی کنیم، بدانیم چه گروه‌هایی از مردان در معرض ریسک‌های بیشتری قرار دارند و گزینه‌های درمانی پیش‌رو چیست.
اختلالات خوردن در زنان معمولاً با میل به لاغری و کاهش وزن همراه است. اما این امر اغلب در مورد مردان صادق نیست.
دکتر جیسون ناگاتا می‌گوید: وقتی به نشانه‌های اختلالات خوردن فکر می‌کنید، احتمالا ذهنتان به سمت رژیم‌های افراطی، کاهش شدید وزن و روزه می‌رود، اما تصویر بدنی ایده‌آلی که به مردان تحمیل می‌شود اغلب با چنین نشانه‌هایی همراه نیست. بسیاری از مردان در تلاش هستند تا عضلانی و حجیم‌تر شوند، بنابراین بسیاری از رفتارهای کاهش وزن برای آنها صدق نمی‌کند.
یک مطالعه نشان داد که نزدیک به یک سوم از پسران نوجوان در ایالات متحده می‌خواهند وزن خود را افزایش دهند و همپچنین حدود یک چهارم از مردان جوان گزارش داده‌اند که از مکمل، استروئید و رژیم‌های غذایی برای افزایش حجم استفاده می کنند.
از سال 1960، تحمیل تصویر بدنی ایده آل مردانه به شدت افزایش داشته است که می‌تواند توضیحی بر افزایش چشمگیر اختلالات خوردن در مردان باشد.
ورزشکاران، رنگین پوستان و افراد ال‌جی‌بی‌تی در معرض ریسک بالاتری برای ابتلا به اختلالات خوردن هستند.
به گفته انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، خودزشت پنداری و تمرکز وسواسی بر ویژگی‌های بدن، زنان و مردان را به میزان مساوی تحت تأثیر قرار می‌دهد. افراد ترنسجندر ممکن است خودزشت پنداری بدنی را در ارتباط با جندردیسفوریا تجربه کنند.
تحقیقات نشان داده که اقلیت‌های جنسی بین دو تا چهار برابر بیشتر از افراد سیس‌هت دچار بی‌اشتهایی یا پرخوری می‌شوند. علاوه بر فشارهای مربوط با تصویر بدنی، دیگر عوامل استرس‌زا همچون تبعیض‌‌های اجتماعی و بیماری‌های روان‌شناختی مانند افسردگی، ممکن است در شیوع اختلالات خوردن میان مردان دگرباش نقش داشته باشند.
به گفته NEDA، تشخیص و رسیدگی به اختلالات خوردن در مراحل اولیه، می‌تواند احتمال دستیابی به بهبودی کامل فیزیکی و عاطفی را افزایش دهد. به همین دلیل است که توسعه اقدامات غربالگری ویژه مردان و تشویق به صحبت از این اختلالات بسیار مهم است.
در حالی که اختلالات خوردن در مردان می‌تواند نشانه‌های بسیار متفاوتی داشته باشد، اما ادبیات پیرامون تشخیص اختلالات خوردن تا همین اواخر فقظ بر زنان متمرکز بود.
امروزه چندین اصطلاح خاص در مورد اختلالات خوردن مردان بکار می‌رود. خودزشت پنداری عضلانی یکی از این اصطلاحات است که به شرایطی گفته می‌شود که در آن، فرد تمایل شدیدی به افزایش حجم عضلات خود پیدا می‌کند.
نام نهادن بر مشکلات بدنی خاصی که مردان با آن مواجه هستند و افزایش آگاهی در میان و ارائه دهندگان پزشکی و کسانی که ممکن است رنج ببرند، برای توسعه خدمات درمانی بسیار مهم است.
منبع: HealthLine
