تنبیه بدنی پسران توسط والدین

یکی از موضوعاتی که به شدت در حال آسیب زدن به فرزندان،به‌خصوص پسران، تنبیه بدنی است و متاسفانه والدین از آسیب‌های تنبیه‌بدنی آگاهی کافی‌ای ندارند. طبق نطرسنجی‌ای¹ که بین والدین آمریکایی انجام شده، مشخص شده ۸۱٪ درصد والدین عقیده دارند که گاهی تنبیه بدنی مناسب و لازم است، این در حالی است که ۳۸٪ پسران به سوال «آیا تا به حال ترسیده‌اید که والدینتان به شدت به شما آسیب بزنند به گونه‌ای که مجروح شوید یا به قتل برسید» پاسخ مثبت می‌دهند².
اما چرا نباید از تنبیه بدنی استفاده کرد؟

? اول از همه، تنبیه بدنی کاملا بیهوده است.

تنبیه بدنی به عنوان راهی برای اصلاح بدرفتاری‌های کودک شناخته می‌شود، اما مطالعه‌ای که بر اساس صدای ظبط‌شده از تعاملات خانگی بدست آمده، نشان می‌دهد که غالب کودکان چند دقیقه پس از تنبیه بدنی، دوباره همان بدرفتاری را انجام می‌دهند و تنبیه بدنی عملا بی‌فایده است³.همچنین آنالیزی که در سال ۲۰۱۶ از مطالعات مختلف صورت‌ گرفت، نشان می‌داد که کودکان سودی از تنبیه شدن نمی‌برند⁴

آکادمی اطفال در آمریکا، که شامل ۶۷۰۰۰ پزشک است، با صراحت اعلام کرده‌است که والدین نباید فرزندانِ خود را کتک بزنند، همچنین نباید از تنبیه‌هایی استفاده کنند که تحقیر آمیز، ترسناک یا تهدیدآمیز باشد.
دکتر Robert D.sege، مختصص اطفال در مرکز پزشکی کودکان بوستون، می‌گوید:« یکی از مهمترین روابط ما، رابطه با والدینمان است و کاملا منطقی است که نباید ترس و خشونت را در میان این روابط جا دهیم. او ادامه می‌دهند: تنبیه بدنی، شیوه‌ی خوبی برای آموزشِ خوب و بد به کودکان نیست.

?آسیب‌های تنبیه بدنی پسران

مشاهدات حاکی از این است که آسیب‌های تنبیه بدنی مشابه آزار جسمی هستند یافته‌های بیش از ۱۲۰۰ مطالعه، همواره نشان داده‌اند که تنبیه بدنی با مشکلاتی همچون پرخاشگری، رفتار ضداجتماعی، اظطراب، افسردگی، سواستفاده الکل، کمبود عزت نفس و حتی کاهش ظرفیت‌های شناختی در ارتباط است.

?آسیب به مغز فرزند :

بر اساس مطالعه‌ای⁵ که اخیرا انجام شده، رفتار‌های خشونت‌آمیز والدین مثل کتک زدن و فریاد زدن باعث کوچک شدن آمیگدال فرزند می‌شود، بخشی از مغز که در یادگیری، حافظه، درک احساسات و ایجاد پاسخ به آنها، نقش مهمی دارد. همچنین کوچک شدن این بخش از مغز باعث افزایش احتمال رفتار خشونت‌آمیز می‌شود.⁶
همچنین یک مطالعه که در سال ۲۰۰۹ انجام شد، نشان داد که تنبیه بدنی مکرر، باعث کاهش ماده‌ی خاکستری در ناحیه‌ای از قشر پیشانی مغز می‌شود که نقشی اساسی در شناخت اجتماعی دارد.⁷

?آسیب به رابطه‌ی والدین و فرزند:

تنبیه بدنی، به طور قابل ملاحظه‌ای بر رابطه‌ی والدین و فرزندان اثر منفی می‌گذارد، این موضوع در خانواده‌های خشونتگر، اثر منفی‌تری بر رابطه‌ی پدر و فرزند دارد حتی زمانی که والد خشونتگر مادر باشد.⁸ در تنبیه فرزندان، چه زمانی که مادر تنبیه می‌کند و چه زمانی که پدر تنبیه می‌کند، رابطه‌ی پدر و فرزند بیشترین آسیب را می‌بیند، و باعث دور شدنِ هرچه بیشترِ پدر و فرزند از یکدیگر می‌شود. در نتیجه کلیشه‌هایی که فرزندداری و مراقبگری را بر گردن مادر می‌اندازد تقویت می‌گردد و به کلیشه‌های جنسیتی دامن زده می‌شود. پس می‌توان گفت تنبیه بدنی کودکان منجر به بازتولید یک جامعه‌ی جنسیت‌زده می‌شود.

?آسیب تنبیه بدنی پسران به زنان :

ارتباط‌ محکمی بین تنبیه بدنی و افزایش خشونت در روابط همسری یافت شده‌است. سوئد اولین کشوری‌است که تنبیه بدنی را در سال ۱۹۷۹ ممنوع کرده است،بر اولین نسل مردم که تا به حال مورد تنبیه بدنی قرار نگرفته‌اند مطالعاتی صورت گرفته و کاهش میزان خشونت در نتیجه‌ی ممنوعیت تنبیه بدنی گزارش می‌شود.⁹

?با اینکه آگاهی‌های جامعه در مورد آسیب‌های تنبیه بدنی در حال افزایش است و هرساله طبق گزارشات مقبولیت تنبیه بدنی کاهش می‌یابد و والدین کمتری تنبیه بدنی را لازم و مناسب می‌دانند، اما همچنان تنبیه بدنی فرزندان یک معضل مهم اجتماعی است که نه‌تنها به فرزندان آسیب می‌زند بلکه باعث بازتولید جامعه‌ی جنسیت‌زده می‌شود و زمینه‌ساز بسیاری از آسیب‌های اجتماعی است. جدای از آن، مسائلی وجود دارند که می‌توانند دوباره منجر به پسرفت شوند و مقبولیت تنبیه بدنی پسران را افزایش دهند. هاف‌سامرز اشاره می‌کند که تربیت زن‌محور یکی از این مسائل است، پسران به عنوان دخترانِ ناقصی تلقی می‌شوند که باید بی‌نظمی‌شان را از جانشان بیرون آورند و تنبیه اولین شیوه‌‌ای است که برای منظم ساختن اینِ پسران بکار می‌شود. البته که نه پسران دخترانِ ناقص هستند و نه تنبیه راهی کارآمد برای آموزش نظم به فرزندان است.
امید است که با افزایش آگاهی‌های اجتماعی در مورد آسیب‌های تنبیه فرزندان و معرفی شیوه‌های کارآمد تربیت، این رویکرد غلط برچیده شود و شاهد دنیای بهتری باشیم.

1:Hitting kids: American parenting and physical punishment

2:Measuring Adverse Child Experiences Among Young Adolescents Globally: Relationships With Depressive Symptoms and Violence Perpetration

3:Eavesdropping on the family: A pilot investigation of corporal punishment in the home

4:Spanking and child outcomes: Old controversies and new meta-analyses

5:Does 'harsh parenting' lead to smaller brains?

6:Lower Amygdala Volume in Men is Associated with Childhood Aggression, Early Psychopathic Traits and Future Violence

7:Reduced Prefrontal Cortical Gray Matter Volume in Young Adults Exposed to Harsh Corporal Punishment

8:Gender-Specific Differences in Corporal Punishment and Children's Perceptions of Their Mothers' and Fathers' Parenting

9:Evidence shows children who are smacked are more likely to be involved in partner violence in adulthood