یکی از چالش‌هایی که در سیستم‌های کنترل دسترسی ورود-خروج وجود دارد، برخورداری از امنیت بالا و جلوگیری از ورود غیر مجاز کاربران است. یکی از راهکارهایی که این امر را ممکن می‌سازد، استفاده از مفهوم آنتی پس بک (Anti-Pass Back) است.
آنتی پس بک یک پروتکل امنیتی است که هدف آن جلوگیری از ورود متوالی برای یک کارت یا جلوگیری از استفاده چند نفر از یک کارت می باشد. به بیان دیگر این پروتکل امنیتی از استفاده نادرست دارندگان کردیت از کارت جلوگیری می کند.
در Area APB با ثبت اینکه کدام یک از کاربران برای ورود و خروج از یک منطقه تعریف شده از کارت خود استفاده کرده اند سر و کار داریم. بعنوان مثال وقتی که دارندگان کارت در طول روز به داخل ساختمانها و مناطق مختلف رفت و آند دارند. برای اینکه کارت دسترسی آنها دوباره در شناساگر های ورودی دیگر کار کند، کارت آنها باید روی شناساگر های خروجی مربوطه کشیده شده باشد.
این پروتکل فرض می کند که همه کارمندان کارت های دسترسی خود را همیشه همراه خود دارند و آنها با کشیدن کارت و ورود به یک منطقه به سیستم اعلام میکنند که نیازی به ورود مجدد ندارند، بنابراین دسترسی ورود آنها به طور موقت لغو می شود. اگر آنها کارمند قابل اعتمادی باشند، این موضوع هرگز مشکل ساز نخواهد شد اما اگر به فصد فریب سیستم کردیت خود را به شخص دیگری بدهند فرد دیگر نمی تواند وارد شود و به محض اقدام برای ورود، به ادمین سیستم هشدار می‌دهد.
آنتی پس بک یک فیچر و ویژگی سامانه های امنیتی است که برای جلوگیری از دادن کردیت (مانند کارت دسترسی) یک شخص به شخص دیگر به قصد تردد و عبور و مرور در یک محیط یا منطقه استفاده می شود.بطور کلی می توان گفت هدف آن جلوگیری از سوء استفاده از چنین سیستم‌های کنترل دسترسی است.
همچنین می‌تواند برای شمارش کاربران (خودروها یا افراد حاضر در ساختمان) استفاده شود یا می‌تواند با بسیاری از ویژگی‌های دیگر ترکیب شود تا الزامات امنیتی بالا را در مناطقی مدنظر، برآورده کند.
ویژگی anti-passback از طریق کارت‌های دسترسی کار می‌کند برای هر استفاده از کارت در شناساگر ورودی، قبل از اینکه کارت دوباره در شناساگر ورودی استفاده شود، باید یک استفاده متناظر در شناساگر خروجی وجود داشته باشد.
تا زمانی که دنباله "in - out - in - out - in - out" باشد، سیستم به خوبی کار خواهد کرد. با این حال، اگر دارنده،کارت خود را به سمت خواننده «in» بکشد تا وارد شود، و سپس کارت خود را به یکی از دوستانش بدهد، کارت برای بار دوم کار نمی‌کند، زیرا یک دنباله «in-in» ایجاد می‌کند، که نقض پروتکل APB است و دسترسی ممنوع خواهد بود.
برخلاف ناحیه آنتی پس بک ، Soft Anti-Passback یک پروتکل امنیتی است که به دارندگان کارت اجازه می دهد از کردیت های خود به طور نادرست استفاده کنند، اما چنین حوادثی را ثبت می کند.
پروتکل APB برای کاهش دارندگان کارتی است که دسترسی خود را با افراد دیگر به اشتراک می‌گذارند در حالی که ممکن است فردی که کردیت دیگری را می گیرد، اجازه ورود به یک فضای خاص را نداشته باشند. این عمل امنیت محیط را به خطر می انداخته و می تواند به نگرانی های ایمنی بزرگ منجر شود. در حالی که منطقه APB به سادگی از دسترسی به نشان هایی که خارج از ترتیب استفاده می شوند خودداری می کند، soft APB بی سر و صدا کار می کند و مچ این افراد را در حین ارتکاب عمل و زمانی که فکر میکنند به خوبی کار خود را انجام دادند میگیرد.
استفاده از آنتی پس بک در سامانه کنترل تردد دارای چندین مزیت است که شامل موارد زیر می‌شود:
1. افزایش امنیت سیستم: استفاده از آنتی پس بک در Access control باعث افزایش امنیت سیستم می‌شود. با وجود این ماژول در سیستم، دسترسی کاربران غیرمجاز به منابع محدود می‌شود، بنابراین احتمال نفوذ به سیستم در معرض کاهش قرار میگیرد.
2. رفع اشکال سیستم: استفاده از آنتی پس بک در Access control می‌تواند به رفع اشکالات و خطاها در سیستم کمک کند. با وجود این ماژول، می‌توان به راحتی مشکلاتی را که در دسترسی کاربران به منابع وجود دارد رفع کرد.
3. مدیریت بهتر سیستم: استفاده از آنتی پس بک در Access control می‌تواند به مدیریت بهتر سیستم کمک کند. با وجود این ابزار، می‌توان به راحتی دسترسی کاربران به منابع مختلف را کنترل کرد و اطمینان حاصل کرد که هر کاربر فقط به محیط هایی دسترسی دارد که نیاز دارد.
4. بهبود کارایی سیستم: استفاده از آنتی پس بک در Access control می‌تواند به بهبود کارایی سیستم کمک کند.
