(به انگلیسی: Gas pressure welding of rebar) یک روش جوشکاری در فلز است که در آن پس از حرارت دادن به دو بخش متصل شونده تا دمای خمیری شدن فولاد و سپس پرس دو قطعه روی هم ایندو قطعه را در هم ادغام ،ترکیب یا به اصطلاح فورج می‌کند. قابل ذکر است که از این تکنولوژی در سال‌های دور ۱۳۵۱ خورشیدی در خط آهن سراسری ایران استفاده شده‌است.
امروزه مهمترین کاربرد آن در اتصال سر به سر میلگرد است.
فورجینگ سر به سر میلگرد
در فورجینگ سر به سر میلگرد ابتدا در دهه ۱۹۳۰ میلادی در کانادا تحت عنوان یکی از زیرشاخه‌های فرایند جوشکاری گاز اکسی استیلن و با نام gas pressure welding (مخفف انگلیسی: GPW) گسترش یافت. از آن پس، این روش به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفت و در ابتدا به منظور جوشکاری ریل‌ها و لوله‌ها و بعد از آن در جوشکاری میلگردهای ساختمانی به کار گرفته شد.
میلگرد فولادی
با افزایش ساخت و ساز و رشد سازه‌های شهری و بلندمرتبه‌سازی، توجه به مقاوم‌سازی، استحکام بیشتر و حفظ امنیت جانی و مالی این نوع جوش در اهمیت قرار گرفته و به دلیل ضریب ایمنی بالا آن و کاهش هزینه‌ها، وارد حوزه ساخت‌وساز گردید. در این روش به جای بر روی هم قراردادن(به انگلیسی: Overlap) بخش انتهایی میلگردها، دو سر میلگرد توسط حرارت در دمای مشخص ۱۲۰۰ تا ۱۲۵۰ درجهٔ سانتی‌گرادو همزمان فشار هیدرولیکی (که به دو سر میلگرد وارد می‌آید) به یکدیگر اتصال داده و اصطلاحاً فورج می‌شود.
مزایای فورجینگ سر به سر
صرفه جویی ۲۰ تا ۳۰ درصدی در مصرف با حذف بر روی هم قراردادن میلگردها(به انگلیسی: Overlap) و حذف پرت‌ها.
کاهش نیروی انسانی با توجه به کاهش مصرف
کاهش کلیهٔ هزینه‌ها از جمله حمل‌ونقل با توجه به کاهش مصرف.
اتصال میلگردهای غیرقابل مصرف به همدیگر و استفاده مجدد از آنها.
کاهش وزن اصلی سازه و متناسب با آن کاهش نیروهای ثقلی جانبی و در نتیجه بالا رفتن مقاومت سازه در مقابل زلزله.
میلگرد فولادی
کاهش اشتباهات انسانی (آرماتور بند ها معمولاً برای کاهش مصرف میلگردها از طول روی هم قراردادن(به انگلیسی: Overlap) آنها کم می‌کنند که این عمل سبب کاهش مقاومت میلگردها در نقاط اتصال (جوش) و در نتیجه کاهش مقاومت سازه می‌شود) همچنین تنها راه حل برای اصلاح کوتاه آمدن میلگردها به دلیل خطای آرماتوربند یا تصمیم به افزایش طبقه یا ادامه پروژه این تکنولوژی می‌باشد.
امکان لرزه (به انگلیسی: Vibration) بهتر در هنگام بتن ریزی، با توجه به کاهش حجم اضافی میلگردها در نقاط اتصال.
افزایش قابل توجه درگیری بتن با میلگردها با توجه به کاهش حجم اضافی میلگردها در نقاط اتصال.
میلگرد فولادی
افزایش مقاومت در نقطهٔ اتصال، به‌طوری که مقاومت در این نقطه به خاطر افزایش سطح میلگرد، بیشتر از سایر نقاط در طول میلگرد می‌باشد.
سرعت اجراءبالاتر و هزینه اجراء پایینتر نسبت به “اتصال مکانیکی میلگرد”
جدول محاسبه وزن تقریبی میلگرد فولادی
وزن قطر وزن قطر وزن قطر وزن قطر
kg / m Mn kg / m Mn kg / m Mn kg / m Mn
298/403 220 112/364 135 15/413 50 0/222 6
312/122 225 120/841 140 18/650 55 0/395 8
326/148 230 129/627 145 22/195 60 0/617 10
340/483 235 138/721 150 26/049 65 0/888 12
355/125 240 148/123 155 30/081 70 1/175 14
370/076 245 157/833 160 34/680 75 1/578 16
385/336 250 167/852 165 39/458 80 1/998 18
400/903 255 178/179 170 44/545 85 2/466 20
416/779 260 188/814 175 49/939 90 2/984 22
432/963 265 199/757 180 55/642 95 3/551 24
449/455 270 211/010 185 61/654 100 3/853 25
466/256 275 222/570 190 67/973 105 4/828 28
483/365 280 234/438 195 74/601 110 5/549 30
500/782 285 246/614 200 81/537 115 6/313 32
518/508 290 259/100 205 88/781 120 7/553 35
536/541 295 271/893 210 96/337 125 9/865 40
554/883 300 284/994 215 104/195 130 12/485 45
فناوری اجرایی
به عنوان یک روش فاز جامد محسوب می‌شود که در آن، اتصال بدون ذوب کامل فلز پایه انجام می‌گردد. به دلیل نبود عنصر واسطه برای اتصال دو قطعه در این روش این نوع جوش از مزایای خوبی نسبت به روش‌های متداول و معمول برخوردار می‌باشد. در این روش عمل حرارت دهی انتهای میلگردها توسط یک مشعل اکسی استیلن انجام می‌گردد که باعث می‌شود دو سر میلگردها به حالت پلاستیک درآید، همزمان فشار بر روی دو میلگرد که به حالت سر به سر روبروی یکدیگر قرار گرفته و در داخل یک گیره نگهدارنده مهار شده‌اند، اعمال گردیده و جوشکاری صورت می‌گیرد.
میلگرد فولادی
هنگامیکه درجه حرارت به 1200–1250 درجه سانتیگراد می‌رسد (ناحیه خمیری)، مولکولهای میلگرد انرژی فعالسازی کافی را به دست آورده و سپس مولکولهای میلگردها در ناحیه فصل مشترک نفوذ کرده و با یکدیگر ترکیب می‌شوند که در این حالت پیوند مولکولی برقرار شده و تبلور مجدد اتفاق می‌افتد و تغییری در جنس و فاز فولاد (در دیاگرام آهن-کربن) ایجاد نمیشود.
که به این نحو جوشکاری دو سر میلگردها انجام می‌پذیرد.
میلگرد فولادی
در این روش مدت زمان حرارت دهی و میزان اعمال فشار به قطر میلگردهای جوش شونده بستگی دارد.
یکی از نکات مهم در این روش ،عاری بودن سطوح انتهایی میلگردها از لایه اکسیدی ، آلودگی سطحی و بتن می باشد، به نحوی که وجود ناخالصی اکسیدی در فصل مشترک جوش، باعث عدم استحکام این نوع اتصال می‌گردد. استفاده از تجهیزات برشکاری و لبه سازی با اره سرد بر هوا خنک و تیغه” تنگستن کارباید” مخصوص دور پایین دراین روش جوشکاری الزامی می‌باشد.گواهینامه جوشکاری برای اپراتور الزامیست.
