شمش فولادی از جمله فرآورده های میانی نورد فولاد است. شمش فولادی به دو صورت بیلت(Billet) و بلوم(Bloom) تولید می گردد. شمش فولادی که به صورت بیلت تولید می گردد، تحت عنوان شمشال نیز شناخته می شود و دارای سطح مقطع دایره ای و یا مربعی شکل است. بیلت دارای عرض کمتر از 15 سانتی متر و سطح مقطع کمتر از 230 سانتی متر مربع است و از این رو بیشتر برای مصارف تولید میلگرد و سیم استفاده می شود.
شمش فولادی که بصورت بلوم تولید می گردد، تحت عنوان شمشه نیز شناخته می شود. بلوم نیز دارای سطح مقطعی کمتر 230 سانتی متر مربع است اما عرض آن بیش از 15 سانتی مترمربع است. شمش فولادی بلوم معمولا برای مصارف ساخت ریل قطار، سپری، ناودانی، قوطی، تیرآهن کاربرد دارد
شمش فولاد مواد اولیه تولید فرآورده ها فولادی است. فولاد روش های مختلفی از جمله های کوره بلند (BF)، کوره قوس الکتریکی (EAF) و کوره القایی (IMF) برای تولید فولاد خام یا مذاب وجود دارد. برای تولید شمش فولاد از روش EAF یعنی کوره قوس الکتریکی استفاده می شود. تولید شمش فولاد به روش قوس الکتریکی ابتدا آهن قراضه داخل این کوره ریخته می شود سپس مخلوطی از آهن اسفنجی (Sponge Iron) ، آهک، کک، بنتونیت و مواد افزودنی دیگر به آن اضافه می شود.
سپس نمونه گیری انجام می شود و در آن اکسیژن دمیده می شود و به فولاد مذاب تبدیل می گردد. مخلوط مذاب تولید شده پس از تخلیه سرباره به واحد ریخته گری ارسال می شوند. سپس مواد مذاب داخل ظروف تاندیش ریخته شده و بعد از آن داخل قالب مسی آبگرد و سپس در طول مسیر غلطکی با پاشش آب خنک و به شمش منجمد تبدیل می گردد.
شمش فولادی دارای 2 گرید 3SP و 5SP از استاندارد فولاد ST37 می باشند. 3SP و 5SP در دسته فولادهای ساده کربنی قرار می گیرند که قابلیت عملیات حرارتی ندارند. از این رو کاربردهای آن، در مواردی است که استحکام بالا مورد انتظار نباشد. 3SP انعطاف بیشتری دارد و در صنایع نیازمند خمش و کشش استفاده می شود. شمش 5SP انعطاف پذیری کمتری دارد و در صنایع باثبات استفاده می شود که تحت نیرو و فشار نباشند.
