تجربه ریزش مو بیشتر از حد معمول (همه ما به مقدار کمی روی برس و نزدیک آبکش دوش خود عادت کرده ایم) واقعا می تواند نگران کننده و ناراحت کننده باشد. به طور خاص برای خانم ها ، ظاهر مو وزن زیادی در نحوه شناسایی و احساس اعتماد به نفس و ارزش ما دارد. بنابراین دانستن اینکه چرا ممکن است ریزش موی اضافی را تجربه کنیم ، می تواند بدترین قسمت را حس کند. خوشبختانه و متاسفانه دلایل زیادی وجود دارد که باعث ریزش می شود و بسیاری از آنها به هم متصل هستند. این کاملاً پیچیده احساس می شود ، بنابراین ما در مورد نکات زیر صحبت می کنیم.
به خاطر داشته باشید ، شما همیشه باید در مورد هر گونه نگرانی در مورد سلامتی با پزشک خود مشورت کنید. اگرچه ما متخصص مراقبت از مو هستیم اما پزشک نیستیم و این توصیه پزشکی نیست.
این عوامل اقداماتی هستند که انجام می دهیم یا تغییرات فیزیکی که می توانیم متوجه آنها شویم و باعث شکستگی و یا ریزش شوند.
استرس یا تنش مکرر بر روی فولیکول مو ، توانایی آن را در تولید و حفظ رشته های موی سالم و طولانی ، به خطر می اندازد. سبک هایی مانند دم اسبی ، اکستنشن و گره های تنگ باعث شکستگی بیشتر موها و کشیدن ریشه می شود. استفاده از چنین سبک هایی برای مدت زمان طولانی ممکن است باعث ریزش دائمی مو شود.
کسانی که ویروس COVID-19 دارند ممکن است دچار ریزش بیش از حد مو شوند. می تواند روی موها ، ابروها و حتی مژه ها تأثیر بگذارد. ما نمی توانیم به طور قطع بدانیم که آیا این امر ناشی از COVID است ، اما عوامل زیادی وجود دارد. ریزش مو می تواند ناشی از استرس شدید جسمی باشد که بدن شما هنگام تجربه COVID-19 متحمل می شود. به همین ترتیب ، استرس عاطفی ویروس می تواند منجر به ریزش مو شود. درباره رابطه COVID و ریزش مو بیشتر بدانید.
برخی از افراد پس از کاهش وزن دچار ریزش مو می شوند. بدن ما آنقدر حساس به کمبود مواد مغذی است که معمولاً با محدودیت رژیم غذایی و کمبود کالری دریافتی و مواد مغذی اتفاق می افتد ، بنابراین در این صورت موها آسیب می بینند. وقتی نوبت به سطح پروتئین و رژیم می رسد ، رژیم کم پروتئین می تواند به معنی کاهش اسیدهای آمینه (عناصر سازنده پروتئین های ساختاری در مو) باشد. وقتی سطح پروتئین برآورده نشود ، بدن اولویت های مهم وابسته به پروتئین مانند ترمیم و هضم بافت را در اولویت قرار می دهد ، بنابراین از آنجا که رشد مو برای زنده ماندن ضروری نیست ، سلامت موها در اولویت نیست و ممکن است ریزش رخ دهد. استرس روانی از دست دادن وزن یا گاهی اوقات باعث کاهش وزن می شود ، باعث ریزش مو نیز می شود.
رنگ و رنگ به موهایی که در زیر پوست سر شما ظاهر نشده اند ، دسترسی پیدا نمی کنید. بنابراین ، رنگ آمیزی مو نمی تواند باعث ریزش دائمی شود ، اما به طور معمول باعث شکستگی می شود. اول ، برخی از رنگهای مو حاوی آمونیاک است که متورم شده و کوتیکولهای مو را برای ورود به رنگها باز می کند و باعث تغییر در یکپارچگی مو می شود ، شافت باعث متخلخل و ضعیف شدن ساقه می شود و ریزش مو ناشی از شکستگی را افزایش می دهد. بدترین عاملین ، رنگهایی هستند که مو را از رنگ طبیعی آن روشن می کنند ، زیرا حاوی مقدار زیادی پراکسید هستند که برای از بین بردن رنگدانه های اوملانین از مو لازم است.
استفاده بیش از حد از ابزارهای حالت دهی داغ باعث خشک شدن مو و مستعد ریزش مو می شود. گرمای خشک و شدید زیاد (مانند گرم شدن مداوم سشوار ، صاف کننده و فر) موها را ضعیف می کند. این می تواند چرخه ای باشد - وقتی موها خشک هستند موهای شما حالت ناخوشایند و بی نظمی دارند ، بنابراین ممکن است با یک ظاهر طراحی شده و گرمای بیشتر با ظاهر موها مبارزه کنید.
وقتی پوست شما از خشکی تحریک می شود ، از نظر تغذیه ای پوست سر ، یا از عوامل تجاوز خارجی ، پوست خشک و پوسته پوسته می تواند باعث خارش شود و منجر به خراش شود. این خراش می تواند منجر به کشیدن موهای ریشه ای شود ، و یک مانع پوست سر آسیب دیده می تواند بر سلامت فولیکول مو تأثیر بگذارد و به طور بالقوه ریزش کند.
اینها عواملی هستند که ممکن است هنگام وقوع از آنها آگاهی نداشته باشیم ، اما بر سلامت مو تأثیر می گذارند و می توانند باعث ریزش مو شوند.
آیا تاکنون این جمله را شنیده اید که می گوید: "موهای ما هر 7 سال تغییر می کند"؟ این از ایده چرخه های رشد مو ناشی می شود. هر تار موی ما دائماً یکی از این مراحل را طی می کند:
مرحله رشد ، "آناژن" نامیده می شود ، می تواند 5-6 سال طول بکشد. در اینجا ، مو تقریباً نیم اینچ در ماه رشد می کند.
مرحله انتقال ، به نام "کاتاژن" ، برای 2-3 هفته اتفاق می افتد. این مرحله نشان دهنده پایان رشد مو است.
مرحله استراحت ، که "telogen" نامیده می شود ، برای 2-3 ماه اتفاق می افتد. در اینجا ، تار مو آزاد شده و می ریزد.
بعد از چند ماه بی تحرکی ، فولیکول های مو به مرحله آناژن برمی گردند و چرخه ادامه می یابد. همه اینها برای بیان این است که تجربه ریزش مو (به اندازه از دست دادن 50-100 رشته در روز) در طول چرخه طبیعی و سالم است.
موهای ما که از پروتئین ساخته شده اند ، به میزان پروتئینی که از رژیم های غذایی ، محصولات مو و هورمون های بدن دریافت می کنند بسیار حساس هستند. داشتن بیش از حد ، یا بسیار کم می تواند مسئله ساز باشد و هر دو می توانند باعث ریزش شوند. هنگامی که ما از مواد شیمیایی خشن (مانند سفید کننده ، ریلکسر ، اتو مو و رنگ مو اکسیداتیو) بر روی موهای خود استفاده می کنیم یا عوامل استرس زا مانند گرما ، پروتئین طبیعی موجود در مو را تخریب می کنیم و ساختار اصلی رشته های ما آسیب می بیند.
این باعث می شود پروتئین سلب شود و بنابراین ما باید پروتئین را دوباره به موهای خود اضافه کنیم تا قدرت دوباره داشته باشد. محصولاتی که بعد از رنگ آمیزی یا آسیب دیدن به آنها کمک می کنیم پر از پروتئین شوند و باعث می شود ما مقدار زیادی به رشته های خود اضافه کنیم. سطح پروتئین در موهای ما بیشتر از سطح آب خواهد شد ، به این معنی که آب کافی عبور نمی کند. سپس موها می توانند کم آب ، شکننده و به راحتی خرد شوند.
در انتهای دیگر طیف ، ممکن است پروتئین کافی در موهای خود نداشته باشیم ، که می تواند ناشی از عواملی مانند آلودگی باشد ، ذرات آلودگی می توانند پروتئین های سطح مو را تخلیه کنند.
بسته به محل زندگی خود ، در معرض مقدار مشخصی از ذرات ریز آلودگی هوا خواهید بود. ما عادت کرده ایم که زبان ضد آلودگی زیادی را در مراقبت از پوست مشاهده کنیم ، اما در مو خیلی معمول نیست ، حتی اگر به همان اندازه روی موهای ما تأثیر بگذارد. مطالعات نشان می دهد که هرچه میزان آلودگی مو در معرض آن باشد ، فولیکول های ما پروتئین کمتری (مانند بتا-کاتنین و سیکلین) تولید می کنند که به رشد و نگهداری مو کمک می کند. بدون داشتن کافی این پروتئین های سالم ، موها ضعیف می شوند. ذرات آلودگی روی مو و پوست سر همچنین می تواند منجر به افزایش تولید سبوم (روغن طبیعی پوست) شود که می تواند منجر به افزایش زبری مو ، شکستگی ، عدم درخشش و در بعضی موارد ریزش مو شود.
اشعه ماورا بنفش قوی می تواند به موها و همچنین پوست آسیب برساند. اثرات اشعه ماورا UV بنفش بر روی مو می تواند منجر به خشکی و شکنندگی موهای مستعد شکستگی شود.
به طور متوسط ، یک انسان سالم در هر زمان 10 درصد موهای خود را در مرحله استراحت دارد و ما هر چند ماه یک بار آنها را می ریزیم (وقتی دوش می گیریم ، موهای خود را مسواک می زنیم ، مدل می دهیم و حتی فقط به کار خود ادامه می دهیم). وقتی استرس داریم ، می توانیم بجای 10٪ عادی ، همزمان 50 تا 70 درصد موهایمان را از دست بدهیم. هنگامی که بدن تحت استرس شدید قرار داریم ، سطح بالایی از کورتیزول را تجربه می کنیم - در حالی که بدن ما برای مقابله با استرس به تولید کورتیزول مشغول است ، هورمونهایی که از رشد و تغذیه مو سالم پشتیبانی می کنند ، کمتر تولید می شود. تمام این گفته ها ، پرداختن به استرس ما می تواند به معنای رفع عوارض جانبی آن بر روی موها باشد. با کاهش استرس ، موها دوباره رشد می کنند.
چرخه مو به شدت تحت تأثیر هورمون های مختلف قرار می گیرد. آندروژن ها مانند تستوسترون در مکان های طبیعی فولیکول مو یافت می شوند و در آنجا نقش اساسی دارند و می توانند از عوامل اصلی ریزش مو باشند. هورمون های غده تیروئید بر بسیاری از فرایندهای بدن ما تأثیر می گذارد ، از جمله روند پوست و فولیکول های مو. عدم تعادل این هورمون ها می تواند "شوکی به سیستم" ایجاد کند که به اندازه کافی روی پوست سر تأثیر بگذارد و باعث شود فولیکول های مو وارد مرحله استراحت (تلوژن) چرخه خود شوند ، جایی که در طی چند ماه می تواند 70٪ از مو را از بین ببرد. برای کسانی که به طور خاص کم کاری تیروئید را تجربه می کنند (جایی که تیروئید کم کار می شود) ، متابولیسم کند می شود و عملکردهای مهم بدن کمتر مورد توجه قرار می گیرند (مانند مو).
اگر دچار تغییرات هورمونی هستید اما مطمئن نیستید که علت اصلی چیست (یا در اواسط بلوغ ، یائسگی ، تغییر داروها ، اختلالات تیروئید نیستید) با پزشک خود در مورد آنچه تجربه می کنید صحبت کنید.
درک ریزش مو و ریزش مو به مقابله با آن از نظر عاطفی و جسمی کمک می کند. به یاد داشته باشید: فاکتورهای زیادی وجود دارد که می تواند در آنچه ممکن است با ریزش اضافی تجربه کنید نقش دارد و طبیعی است که ریزش دوره ای را در طول چرخه مو تجربه کنید. اگر هر یک از این عوامل به عنوان دلیل بالقوه ریزش مو در شما برجسته است ، بررسی کنید که چه گزینه هایی برای محافظت در برابر این عوامل دارید یا با پزشک خود درمورد چگونگی بهتر حل آنها صحبت کنید.
