برای تقویت اعصاب و رفع سردرد عسل گشنیز مصرف کنید!
عسل گشنیز در بر طرف کردن بی خوابی نقش مهمی ایفا می نماید زیرا باعث ترشح سروتونین(serotonine) در مغز شده و در نتیجه باعث آرامش اعصاب و خواب می گردد. هیچ داروی خواب آوری قبل از خواب مؤثرتر از یک لیوان شربت عسل گشنیز یا یک قاشق غذاخوری عسل گشنیز نیست که تاثیر آرام بخش روی دستگاه عصبی و جهاز هاضمه داشته و چیزی جز آرامش و خواب نمی آورد. بنابراین باید همواره این ماده غذایی ساده را بر تمام قرصهای خواب آور که بیهوده و بی ثمر مخاط معده را تحریک می کند ارجحیت دارد.
درمانی موثر برای سرماخوردگی و سرفه!
درمان سرماخوردگی با عسل گشنیز با توجه به خواص تسکین دهنده، ضدالتهاب و ضد میکروب عسل گشنیز می تواند بسیار مفید باشد. یکی از بهترین روش های درمان سرماخوردگی نوشیدن یک لیوان آب گرم مخلوط با عسل گشنیز و مقدار کمی آبلیموی تازه یا یک لیوان شیر گرم مخلوط با عسل گشنیز می باشد.
درمان آلرژی و حساسیت با عسل گشنیز!
تحقیقات نوین اینگونه نشان می دهد که عسل گشنیز نقش بسزایی در درمان حساسیت و رفع آلرژی (از بین بردن تدریجی آلرژی و حساسیت بدن) دارد. استفاده از عسل گشنیز سابقه خوبی در درمان به اصطلاح Hay Fever تب یونجه یا التهاب بینی و سینوس های مجاری تنفسی در بخش فوقانی را دارد.
مگر می شود زنبور عسل فقط از شهد گشنیز استفاده کند؟
عسل گشنیز به عسلی گفته می شود که بخش عمده شهد مورد استفاده آن از گیاه گشنیز باشد. گاهی اوقات اگر یک گونه گل تامین کننده ۵۰ درصد یا بیشتر از منابع شهد یک عسل باشد آن عسل را به نام آن گل خاص می نامند، البته در بعضی اوقات تا ۸۵ درصد شهد را نیز امکان دارد یک گیاه تامین کرده باشد اما درصدهای بالاتر از این غیر معمول است زیرا هر چند زنبور به گل ها وفاداری نشان می دهد ولی به ندرت پیش می آید که این وفاداری مطلق باشد.
زنبورها همچنین برای برخورداری از سلامت بالا به طیفی از شهدها و گرده های مختلف نیاز دارند. لذا منظور ما از عسل گشنیز عسلی است که عمده شهد آن از گیاه گشنیز باشد زیرا امکان ندارد زنبور عسل بطور ۱۰۰ درصد از یک گونه گیاه استفاده کند و به دیگر گیاهان کاری نداشته باشد.
مشخصات گیاه گشنیز
گشنیز گیاه بومی جنوب اروپا و مناطق مدیترانه است و در بیشتر نقاط ایران نیز می روید. از زمان های قدیم وجود داشته و حتی مورد مصرف مصری ها بوده است.
بقراط این گیاه را می شناخته و برای درمان بیماری های مختلف از آن استفاده می کرده است. در قرون وسطی ضعف جنسی را با گشنیز درمان می کردند. پزشکان قدیم عقیده داشتند گشنیز از سرایت امراض جلوگیری می کند، از این رو به افراد مبتلا به آبله دستور می دادند که آب گشنیز را به دور چشمهایشان بمالند تا میکروب آبله به چشم ها سرایت نکند
گشنیز گیاهی است علفی و یک ساله، به رنگ سبز که ارتفاع آن تا ۸۰ سانتی متر نیز می رسد. برگ های آن به دو شکل ظاهر می شوند. آنهایی که در قاعده ساقه وجود دارند به شکل دندانه دار و دیگری در طول ساقه که باریک و نخی می شود. قسمت مورد استفاده گیاه، ساقه، برگ و میوه آن است. میوه گشنیز گرد و به رنگ زرد است. بوی تازه آن مطبوع نبوده و تقریباً بد بو است ، ولی بر اثر خشک شدن این بو از بین رفته و خوشبو می شود.
گشنیز تازه گیاه معطری است که در کوکو و آش استفاده می شود. تخم آن را نیز تفت داده و پودر می کنند و به عنوان ادویه
خصوصاً در غذاهای هندی ، در ادویه گرام ماسالا استفاده می کنند.
تمام عسل های طبیعی و خام دارای خواص بسیاری برای سلامت انسان می باشند، از این بین بعضی عسل ها فواید خاصی نسبت به دیگر انواع عسل دارند.
عسل ها از نظر مواد تشکیل دهنده و قابلیت شفابخشی شان با یکدیگر فرق دارند.
بسیاری از اطباء و عسل درمانگرهایی که بیماری ها را با محصولات زنبور عسل درمان می کنند، برخی عسل های خاص را توصیه میکنند
