بوی گلاب تاثیر مستقیم بر آرامش روان دارد و هیجانات منفی و استرس را رفع می کند.
موجب گرمی مغز می شود
در زمان استرس های شدید ، صورت را با گلاب بشویید.
باعث تسکین حلق و حنجره و صدا نیز میشود.
بوی گلاب، تاثیر مستقیم بر آرامش روان دارد و هیجانات منفی و استرس را رفع می کند.
غم و اندوه را ازبین می برد و احساس آرامش به فرد می دهد.
باعث ایجاد نشاط و شادی قلب و جلوگیری از آلزایمر و نیز تقویت حافظه می شود .
استشمام بوی گلاب، موقع خواب اثرات بسیار خوبی در بهبود خواب افراد می‌تواند داشته باشد.
به دلیل داشتن خاصیت ضد عفونی کننده و هیدراته (آبدار) کردن برای پوست سر و مو مفید است.
ضد اسهال، ضد التهاب، افزایش‌دهنده میل جنسی، ضد نفخ، مقوی قلب، خلط آور، مقوی معده و اشتهاآور است.
نوشیدن شربت گلاب، و عسل موجب طراوت بدن و دفع سموم از بدن می گردد در نتیجه پوست دارای نشاط خواهد شد.
گلاب از پیری پوست جلوگیری ڪرده، باعث سفت شدن منافذ پوست و در نتیجه افزایش درخشش فوق‌العاده آن میشود.
می‌تواند اثرات فوق‌العاده مثبتی در ڪمڪ به ڪاهش استرس، اضطراب و حتی تأثیر زیادی در حس مثبت‌نگری ما نیز داشته باشد
یکی از موارد استفاده ی گلاب، جهت پاک کردن پوست می باشد و می توان به جای محصولات شیمیایی پاک کننده، از آن استفاده کرد.
ضد ویروس و ضد گلو درد است و تب را پایین می آورد، بخصوص اگر با گلاب بیمار را پاشویه کنید و روی کبد او یک دستمال آغشته به گلاب، بگذارید.
غنی از آنتی اکسیدان و دارای خاصیت ضدالتهابی است و کاهش دهنده لکه ها و بهبود دهنده رنگ پوست بوده و مقوی معده، قلب، کبد و اعصاب بوده و آرامبخشی قوی است.
نگه‌داشتن گلاب، در دهان و قرقره کردن آن باعث استحکام لثه و همچنین درمان برفک و آفت دهانی میشود و به از بین رفتن آلودگیها و باکتریهای دهان کمک می کند.
بوییدن گلاب، و اسپری کردن آن روی صورت یا درفضای اتاق، به رفع عطش کمک میکند، تقویت کننده قلب وسیستم عصبی ست و احساس گیجی و خواب آلودگی را رفع می کند.
در برخی موارد که سوزش ادرار به دلیل عفونت نبوده بلکه به دلیل گرمی مزاج یا افزایش ماده صفرا در خون و ادرار می‌باشد که گلاب در این موارد کمک‌کننده خوبی است.
توجه کنید
گلاب، به ابروها و مژه‌ها مالیده نشود چرا ڪه گلاب، موجب سفیدی ابروها و مژه‌ها میشود.
به اندازه یک واحد شکر یا نبات و حدود سه واحد گلاب را در یک ظرف ریخته تا حل شود. سپس روی حرارت ملایم قرار دهید تا کمی بجوشد. به آرامی کف روی آن را بگیرید.
وقتی حجم آن به نصف رسید کمی زعفران به آن بیفزایید بعد از این که کمی جوش خورد از روی شعله بردارید، مایه شربت عسلی شکلی که به دست می‌آید همان جلاب است که خواص گلاب و زعفران هر دو را دارد.
گلاب را می توان معجزه طبیعت نامید که علاوه بر مصرف خوراکی، خواص و فواید بسیاری نیز در این عصاره نهفته است که در درمان بسیاری از دردها و بیماری ها می‌تواند مثمرثمر باشد.
البته این خواص درمانی تنها در گلاب های باکیفیت یافت می شود و نباید از این ماده خوشبو که در کشور به صورت فراوان یافت می شود غافل ماند. بنابراین اگر میخواهید با خواص این عصاره جادویی که تاکنون از آن بی‌خبر بودید، آشنا شوید، این پست را از دست ندهید.
گلاب یا ماءالورد در واقع مایع حاصل از تقطیر گلبرگ‌های گل سرخ با نام علمی Rosa damascena از خانواده Rosaceae است که معمولا در اواخر اردیبهشت و خرداد برای عرق گیری جمع آوری می‌شوند.
در طب سنتی ایرانی طبیعت آن را مرکب القوی و مایل به سردی می‌دانند.
مرکب القوی یعنی اگر سرد مزاج آن را میل کند بدنش گرم، و اگر گرم مزاج آن را میل کند، بدنش سردی می‌گیرد.
گلاب معروف ترین نوع عرقیات است که از گل سرخ گرفته می شود. گفته می شود که حضرت محمد(ص) از عطر این گل استفاده می نمودند و به همین دلیل گل سرخ را با نام گل محمدی نیز می شناسند.
بعد از سکنجبین، گلاب بیشترین مصرف را در بین مردم در قدیم داشته و امروزه نیز مصرف فراوانی دارد.
گلاب یکی از نوشیدنی های پرمصرف در طب سنتی است. از آنجایی که گلاب طبع میانه تا حدودی رو به خنکی دارد. بنابراین برای اکثر افراد مصرف آن توصیه می شود و عارضه خاصی ندارد.
گلاب تقویت کننده مغز، قلب، دهانه معده و قوت‌های بدنی است.
در طب سنتی آشامیدن گلاب در درمان درد معده، روده ها، کبد و طحال کاربرد دارد.
همچنین غرغره کردن آن برای گرفتگی صدا، خشونت حلق و التهابات و زخم‌های دهان استفاده می‌گردد.
در افرادی که به علت گرمی مزاج، دچار خشکی مخاط و خونریزی (مثلاً در لثه یا مخاط دهان و بینی) می شوند، خوردن، استنشاق کردن (مکش از طریق بینی) و دهان شویه با گلاب بسیار توصیه می شود.
از سویی دیگر بوییدن گلاب، در درمان سردرد، درد چشم، تقویت مغز و مفرح و نشاط آور موثر است.
استفاده موضعی از لوسیون‌های گل سرخ و همچنین گلاب برای رفع بدبویی عرق، التیام زخم ها، پاک کنندگی پوست و رطوبت بخشی به آن موثر است.
گلاب با بازکردن منافذ سطح پوست و کمک به خروج ترشحات به درمان آکنه و بثورات پوستی کمک میکند و می‌توان به عنوان یک ماسک خوب در انواع پوست‌ها از آن استفاده کرد.
یکی از مهمترین خواص گلاب ایجاد آرامش و نشاط در بدن می‌باشد؛ شاید به همین دلیل است که در مراسم عزاداری از آن استفاده می شود.
بنابراین مصرف خوراکی و یا بوییدن گلاب به دلیل تقویت قلب و مغز می‌تواند عملکرد سیستم ایمنی بدن را افزایش دهد و از سویی منجر به کاهش ابتلا به بیماری‌ها شود.
برای کاهش استرس و اضطراب شدید بخار گلاب استنشاق کنید. گلاب را در یک ظرف پهن بریزید و در اتاقی که در آن می خوابید قرار دهید. گلاب اثر آرام بخش دارد.
از آنجایی که طبع گلاب رو به خنکی است برای سوزش مجاری ادراری هم مفید است.
در خیلی از موارد، سوزش ادرار به دلیل عفونت نبوده بلکه به دلیل گرمی مزاج یا افزایش ماده صفرا در خون و ادرار می‌باشد که گلاب در این موارد کمک کننده خوبی است.
کسانی که در معرض حرارت بالای مزاج می باشند (استرس، عصبانیت زیاد، بی‌خوابی، گرمی مزاج پایه، مصرف گرمی جات، فصول یا مناطق گرمسیر)، از
مصرف گلاب یا شستشوی بدن با گلاب نفع زیادتری می برند.
مقدار مصرف گلاب براساس منابع طب سنتی تا ۱۸ مثقال ذکر شده است.
بنابراین مصرف بیش از اندازه گلاب می‌تواند منجر به کاهش قوای جنسی و همچنین سفیدی مو‌ها شود.
برای اصلاح عوارض فوق، مصرف جلاب که در واقع شربتی از گلاب، شکر و کمی زعفران است در طب ایرانی توصیه میشود.
افراد زیر بهتر است از گلاب استفاده نکنند:
افرادی که دچار اسهال شدید هستند.
افرادی که زخم گوارشی و نفخ شدید دارند.
همچنین کسانی که دچار بواسیر یا هموروئید می باشند.
برای تهیه گلاب، مقدار مشخصی از گل محمدی را درون دیگ آب جوش می‌ریزند و آن را تقطیر می‌کنند تا پس از مدتی گلاب به دست آید.
تفاوت انواع مختلف گلاب، در میزان گل محمدی است که برای تولید آن استفاده شده‌است.
گلاب سنگین یا گلاب ممتاز، نوعی گلاب درجه یک است که از تقطیر بین ۳۰ تا ۳۵ کیلوگرم گل محمدی به همراه ۸۰ لیتر آب به دست می‌آید.
در نتیجه این فرایند، ۴۰ لیتر گلاب ممتاز به دست می‌آید.
کیفیت این گلاب بسیار بالاست و غلظت خوبی نیز دارد، به همین دلیل می‌توان برای مصارف خانگی از آن استفاده کرد.
در تهیه گلاب سبک، از حدود ۱۵ تا ۲۰ کیلوگرم گل محمدی استفاده میشود و از غلظت کمتری برخوردار است.
اگر بعد از یک بار انجام فرایند گلاب‌گیری، مجددا به گلاب به دست آمده گل محمدی اضافه شود و فرایند تقطیر دوباره روی آن تکرار شود، گلاب دو آتیشه به دست می‌آید.
غلظت گلاب دو آتیشه بسیار بالاست و طعم تلخی دارد و بیشتر در مصارف درمانی کاربرد دارد.
اگر فرایند گلاب‌گیری برای بار سوم انجام شود، گلاب سه آتیشه به دست می‌آید که معمولاً به مقدار بسیار کم تولید شده و برای مصارف خاص از آن استفاده میشود
در صورتی که بعد از فرایند گلاب‌گیری، روی تفاله‌های گل محمدی آب بریزیم و عمل تقطیر را مجددا انجام دهیم، گلاب رقیقی به نام پس آب تولید میشود که کیفیت پایین و عطر کمی دارد
