«اوصیکم بتقوی الله...»
داستان از روزی شروع شد که امام خمینی (ره) به ایران بازگشتند و انقلاب پیروز شد؛ این پایان ماجرا نبود، یک شروع سخت بود. یک شروع سخت برای کارگزاران جمهوری اسلامی که می‌بایست ظاهر خود را اسلامی می کردند؛ ولی امان از این «اسلامیزاسیون»...!
?و این به ظاهر اسلامی کردن شروع مصیبت یک امت مسلمان بود؛ یک امت شیعه. امتی که دلش برای رهبرش میتپید! و هنوز هم می‌تپد اما امروز با هزار گله! ذکر مصیبت لازم نیست، خود روضه کامل است. از غرب گرایان عمامه به سر که باعث و بانی فساد و فحشای صدها زن شیعه در مملکت امام زمانی هستند بگویم یا از واردات چی های پیشانی کبود که ملعون تولید گران داخلی هستند؟ از دلار ۱۸۰ هزار ریالی یا هپکو و هفت تپه؟
تقوا، حلقه گمشده امروز برخی مسئولین جمهوری اسلامی ایران است که هیچ حیایی ندارند و مال یتیم برای شان شیرین تر از عسل است. مسئولینی که یادشان رفته این انقلاب با چه خون دل هایی به اینجا رسید. مسئولینی که کاخ های مجلل از یادشان برده که کارگر ساده ی شهر چه میخواهد جز یک لقمه نان حلال و با آبرو سر سفره ی زن و بچه اش! آری نبود ساختار درست و نداشتن تقوا چنین مشکلاتی را بر سر این امت فرود آورده.
? از نگاه این حقیر، یکی از مسائل بنیادی که جمهوری اسلامی برای بقای خود لازم است آن را حل و فصل کند، تقوای مسئولین و ساختار های فساد زاست وگرنه اوضاع بهتر نخواهد شد.
یادداشت را با یک جمله به پایان می رسانم. امام حسین (ع) در صحرای کربلا خطاب به لشکریان شمر گفت :« شکم هایتان از مال حرام پر شده، [از این جهت حرفهای مرا نمی شنوید]»
✍ علیرضا شوبی
عضو شورای مرکزی مجمع عدالتخواه دانشگاه مازندران
? مجمع عدالتخواه دانشگاه مازندران در تلگرام
@edalatkhahiumz
