با سلام به همگی. عصر روز ۲۱ تیر ماه ۱۴۰۱، سه تصویر جدید و طیف سیاره فراخورشیدی WASP - 96 b، توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب منتشر شد. در ادامه این مطلب با من همراه باشید.
ابتدا به سراغ تصاویر تلسکوپ جیمز وب از سحابی کارینا (شاه تخته) می رویم.
«سحابی کارینا از دید دوربین NIRCam با ابعاد واقعی»
«سحابی کارینا از دید دوربین های NIRCam و MIRI با ابعاد واقعی»
سحابی کارینا با قطر ۴۶۰ سال نوری (۴،۳۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ کیلومتر) در فاصله ۷،۵۰۰ سال نوری (۷۰،۹۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ کیلومتر) از ما قرار دارد و تصاویر بالا تنها بخشی از این سحابی را نشان می دهد.
سحابی کارینا در صورت فلکی کارینا واقع شده و تنها در نیمکره جنوبی قابل مشاهده می باشد.
سحابی کارینا یکی از بزرگ ترین زایشگاه های ستاره ای در راه شیری می باشد. وقتی گاز و غبار درون این سحابی متراکم می شود، عمل همجوشی هسته ای (تبدیل هیدروژن به هلیوم و گسیل انرژی) رخ داده و در نتیجه یک ستاره متولد می شود. دانشمندان می توانند با استفاده از این تصاویر تولد ستارگان را هم مطالعه کنند.
در این بخش به سراغ پنجگانه استفان می رویم؛ گروهی متشکل از پنج کهکشان که بر اثر گرانش در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
«تصویر پنجگانه استفان با استفاده از دو دوربین NIRCam و MIRI با ابعاد واقعی»
«تصویر پنجگانه استفان با استفاده از دوربین MIRI با ابعاد واقعی»
مطالعات اخیر نشان داده اند که پنجگانه استفان در واقع یک گروه چهار تایی می باشد و کهکشان NGC 7320، بسیار از کهکشان های دیگر این گروه به ما نزدیک تر است.
اکنون به سراغ تصاویر تلسکوپ جیمز وب از سحابی حلقه جنوبی می رویم.
«سحابی حلقه جنوبی، تصویر دوربین NIRCam با ابعاد واقعی»
«سحابی حلقه جنوبی، تصویر دوربین MIRI با ابعاد واقعی»
این سحابی در حقیقت گاز های ستاره مرکز آن می باشد. این ستاره که در حقیقت در یک مجموعه دوتایی قرار دارد، به آرامی و طی میلیون ها سال، گاز های خود را به اطراف منتشر کرده و تبدیل به یک کوتوله سفید می شود. این نوع سحابی هارا سحابی سیاره نما می نامند.
در آخرین بخش این مطلب، سری به مطالعه دقیق تلسکوپ جیمز وب بر روی جو سیاره فراخورشیدی WASP - 96 b می زنیم. این سیاره در فاصله ۱۱۲۰ سال نوری از زمین، هر ۳/۴ روز یکبار به دور ستاره WASP - 96 می گردد.
تلسکوپ جیمز وب در طی مطالعه اش بر روی این سیاره، طیف متعلق به جو آن را تحلیل و گذر آن را از مقابل ستاره میزبانش ثبت کرده است.
در تصویر بالا شما می توانید شبیه سازی تصویری عبور این سیاره از مقابل ستاره اش و در نمودار پایین تصویر، شدت افت نور این ستاره بر اثر عبور WASP - 96 b مشاهده کنید. بسیاری از سیارات فراخورشیدی از این طریق کشف شده اند.
جیمز وب در طی مطالعه اش بر روی جو این سیاره، به سراغ ملوکول آب رفت و مشاهده کرد که این ملوکول در طول موج های ۰/۷۵ تا ۲/۷۵ میکرون (فروسرخ نزدیک) قابل مشاهده است.
این مطلب در حال به‌روزرسانی است...
با تشکر از توجه شما
منبع: سایت ESA
«کانال Universe Discovery در آپارات»
Universe Discovery, ۰۱/۰۴/۰۲۳
