میگن این دنیا دیگه مثل قدیما نمیشه
دل این آدما زشته دیگه زیبا نمیشه
اون بالا باد داره زاغه ابرا رو چوب میزنه
اشک این ابرا زیاده ولی دریا نمیشه
غم تنهایی اسیرت میکنه تا بخوای بجنبی پیرت می کنه
چرا وقتی که آدم تنها میشه غم و غصش قد یه دنیا میشه؟!
میره یک گوشه پنهون میشینه اونجا رو مثل یه زندون میبینه..