هدفم : #آخرشو_اولش_ببینیم
وقتی از آستانه ۵۰ سالگیم گذشت ، فهمیدم هرچی زندگی کرده بودم اشتباه بود ،
هرچی برام ارزش بود کم ارزش شد
حالا میفهمم چیزی بالاتر از سلامتی ، بهتر از لحظه حال و با اهمیت تر از شادی نیست
حالا میفهمم استرس ، تشویش ، دلهره ، ترس آزمون کنکور و استخدام ، ترس از نتیجه ، اضطراب سربازی ، ترس از آینده ، وحشت از عقب موندن ، دلهره تنهایی ، نگرانی از غربت ، غصه های عصر جمعه ، اول مهر ، ۱۴ فروردین ، بیکاری و ...
هیچوقت نه موندگار بودن ، نه ارزش لحظه های هدر رفتمو داشتن
حالا میفهمم یه کبد سالم چند برابر لیسانسم ارزشمنده ، کلیه هام از تمام کارام ، دیسک کمرم از متراژ خونم ، تراکم استخونم از غروبای جمعه ، روحم از همه نگرانی ها ، وقتم از همه ناشناخته های آینده های نیومده ، شادیم از همه لحظه های عبوسم با ارزش تر بودن
حالا میفهمم چقدر موهام قیمتی بودن ، چقدر یه ثانیه بیشتر کنار فرزندم زندگی کنم ارزش همه‌ی شغلای خوب دنیارو داره
یقین دارم آدمایی که به معنی تمام قدر لحظه های بودنشونو میفهمن با غبار غصه و ترس و چه شود زندگیشونو حروم نکردن ؛ تو زمان حال موندنو ذهنشونو خالی ، حسشونو مثل ابر در حال حرکت و روحشونو با آموزه‌های حقیقی تزیین ، اندیشه هاشونو آزاد و تخیلشونو سرشار کردن
به معنای واقعی کلمه زنده هستن ، زندگی میکنن ، به معنی واقعی کلمه تو آرامش میمیرن
سرخوش مثل فصلی از زندگی ، جزئی از زندگی ، تو مسیر زندگی
هیچوقت به دنبال خبرای و بد و حرفای اعصاب خورد کن نباشین ، چون اصلا تمومی نداره ؛ دنبال شادی باشین بزارید ذهنتون نفس بکشه
ما سال های زیادی عمر میکنیم اما فقط دقیایقیشو زندگی میکنیم ، پس بیاید باقی عمرمونو هم با زندگی کردن پر کنیم❤
ممنونم که وقت گذاشتین و مطالعه کردید??
