اینکه اینهمه محتوای مختلف گوش میدم خوبه یا بد؟
من یه چیزی از سایمون سینک شنیدم که به شدت دوسش دارم: بازیِ بی‌نهایت!
به نظرم زندگی شبیهِ یه بازیِ بی نهایته که تو منابعت رو جوری مدیریت میکنی که توی این بازی بمونی و دووم بیاری! نه برای بردن تلاش میکنی نه برای نباختن! برای دووم آوردن!
وقتی اینطوری نگاه کنی به زندگی، به همه‌ی زندگی، میفهمی که برای دووم آوردن تو توی بازیِ زندگی چه چیزایی بهت کمک میکنه و ازش استفاده میکنی برای ادامه دادن
شاید شنیدن ایده‌های مختلف برای من همچین کارکردی داره! شاید...
این روزا خیلی در رنجم ، دلیلشم خیلی نمیدونم ولی حس میکنم یکم دارم فرار نمیکنم از ترسهام! دارم واقعیتر میبینم زندگی رو و دارم برای ادامه دادن منابعم رو مدیریت میکنم!
مخلص
