از پالایشِ حالِ خودم توی نردبان احساسی همزمان با ایده‌هایی که بهم میرسه برای انجام کارها و جلو رفتن به یه نکته خیلی مهمی پی بردم!
وقتی وضعیت احساسیم توی قسمت‌های بالای نردبانِ احساسی بوده، ایده‌هایی که به ذهنم میرسه خیلی کارگشاست! و راحته برام انجام دادنش و اتفاقا انرژی بالایی هم دارم برای انجامش!
ولی وقتی وضعیت احساسیم پایینِ نردبانه، ایده‌هایی که میرسه پر از استرس و سنگینی و کلافگی و پیچیدگیه
برام عجیبه که وقتی حالم اوکی نیست، یه کار ساده اینقدری ابعاد ترسناک به خودش میگیره که از استرس دیوونه میکنه آدمو... و برعکس وقتی حالم خوبه خیلی آسون میشه برام موضوعات...
فهمیدم که اول باید از نردبونم برم بالا هر روز صبح بعدش با ایده‌های جذاب و آسون به کارام ادامه بدم...
اینطوری خیلییییییی خوش میگذره
