اولین پیش نیاز برای هر چیزی توی زندگی یه ایده ست. ایده قشنگ ترین کلمه‌ای بوده که میتونم برای دریافت های خودم از جهان پیرامونم انتخاب کنم. اصلا شده یه بار به ذاتِ کلمه‌ی "ایده" فکر کنید؟؟
یه سری ها هستن توی جهانِ ما که عقیده دارن ایده ها از یه منبع خاصی برای ما الهام میشن! یعنی ایده به صورت دفعتا برای ما خلق نمیشه. این ذهن ما نیست که ایده رو خلق میکنه بلکه این ذهن ماست که داره ایده رو دریافت میکنه..
فایده این نگاه چیه؟ شاید فقط یه مزیتی برای اجرا کردن ایده ها باشه، ولی کسایی که اینطوری هم نگاه نمیکنن ولی به ایده هاشون عمل کردن، نتیجه های مربوطه رو گرفتن
من سعی میکنم بیشتر وقتا حواسم به ایده هایی که به ذهنم میرسه باشم، بهشون عمل کنم. ولی قبلا هم گفتم قبل از گوش کردن به ایده هام، چک میکنم ببینم حالم چطوره. اگه حال خوبی داشته باشم اونوقت به ایده هام گوش میکنم و اگر حالم بد باشه، این ایده ها منجر به چیزهای خوبی نمیشن!
واقعا ایده چیه؟؟
