عجب زمانه ای،دلم بحال آدمی سوخت
گرجاهل وجنون زیادن ،دلم بجاهلی سوخت
هی فریاد،که مردو مردانگی کجاست؟
ندا آمد،ایران تنها،دل مردانی سوخت
اشک بچشم آمد،تادیدم سگی هار
بنامردی،بچه ای درآغوش مادری سوخت
فردی قمار باز وبی ادب،حاکم دور
عجب زمانه ای ،گویا لالند آدمی سوخت
فرد لائیک وبی آبرو،چوجغدی شبانه
کُشت کودک وزن ،دلِ انسانی سوخت
کجایند آن حاکمان اعرابِ دورو!؟
چرا لالند دربرِصهیون ، آزادی سوخت
عراق ویمن، دوعاشق اهل وجدانند
آفرین به این یاران ،گر یارانی سوخت
شه اردن،رفیق وقمار باز ترامپ
کمک کردبصهیون، دل لبنانی سوخت
اروپاگشت دنبال رو صهیون وآمریکا
غلطی نکرد،امادر آتش کودکی سوخت
کجایند مدافعان حقوق بشر در این دنیا؟!
بِه! زدورویی بمیرن،غزه به نانی سوخت
ای آدما! فریبِ حرفِ کاذبان را نخورید
اینان رو سیّه عالمند،گر سیاهی سوخت
ای( ولی )!!!فریبِ فریبکاران رانخوری؟
اینان خود فروشند ، جان به دُلاری سوخت
