انسانِ دوپا

هی آه کشیدم هرچه دیدم ،کاری نشد
هرچه دیدم دردرون، بابرون یکی نشد
بارها باخود نالیدم ،ز آهِ دیگران
اما باز هم  آه ،درپیشِ او یاری نشد

شنیدستم که آهِ مظلوم ، گیرد کسی
هرچه صبر کردم ،ز اوهیچ راهی نشد

باخودم گفتم خدا، این همه ظالم چرا؟
گفت بیاز مایم تورا،اما دل راضی نشد

گویااشتباه دادن بما،راهِ پُرخم وپُرپیچ را
گفتانگو این حرفها،اما دل خاطی نشد

ملائک گفت ایخدا! اوهست "یسفک الدماء۱
تعجب کردندآنها،اما باز هم پارتی نشد

هرکه  بیند انسان دوپا،گشته اندر خون وعزا
بل هم..اضلَّ...یادآر،باز کسی ناجی نشد

ای (ولی)برخی انسان دوپا، غرق گشته دربلا
ای خدا ده ظالم رابلا ،گرچه بلا راهی نشد
۱: سوره بقره آیه۳۰