راحتِ جان آمده

بوی مهرومحبت،زسوی رحمان آمده
پنچره واکن ببین مهمان به ایران آمده
دلهارا پاک کن، آب وجارو بزن کوچه را
دست بدست هم دهید،بوی یاران آمده

هرچه کینه داری ، ازدلت بیرون بریز
بوی بخشش بوی لطف ، ازسوی جانان آمده

بخشش و لطف و عشق بایکدیگر
بابوی گل و  گلاب، زعطرِ بهاران آمده

یک نگاه انداز، بر کوی نسیمِ عشقت
تاببینی بوی عشق،بابوی باران آمده

هرچه راز و درد داری ،درخودجامده
برگیروبیرون بیا،طبیب بادرمان آمده

درسینه داری،حرص وحسد وبخل وربا
دفن کن وبیا،حبیب بانسخه ی قرآن آمده

بخل وحرام وغیبت،کذب وطمع وسستی
خاک کن همه را،عاشق باچشمِ گریان آمده

حال که پاک شدی، ازدستِ خاکِ خویش
با بال سبک پرواز کن، راحتِ جان آمده

دگر حیران نیست، جسم باروحِ خودت
هردو عاشق، هردو معشوق،حیران آمده

روح وجسمت، چو دوبال دریک مسیر
ازپی هم می دوند،چو نگاهِ یاران آمده

ای (ولی )برخیز زجاو  شاد باش
یارِ یاران،جانِ دوران،عشقِ پیران آمده