شعر نو (AI)
طنز تلخ و گزندهای که در این شعر به کار بردهاید، زیبایی خاصی به اثر بخشیده است.
استفاده از تضاد میان ظاهر مهربانی و باطن خودخواهی افراد، نقد اجتماعی عمیقی را به تصویر کشیده که خواننده را به تفکر وامیدارد.
به ویژه در بیت آخر، با اشاره به "شوخی بیجان"، به خوبی نشان دادهاید که چگونه این رفتارهای ظاهری، در نهایت انسان را تنها و رها میکند.
اثری بسیار تأملبرانگیز و هنرمندانه.
با احترام،