با گسترش فناوری اطلاعات و روند دیجیتال شدن جوامع، نوع ارزگذاری و پولداری نیز تغییر کرده و ارزهای دیجیتال به عنوان یک مفهوم جدید وارد بازار شده‌اند. این ارزها به صورت دیجیتال و بدون نیاز به واسطه‌گری بانکی می‌توانند بین افراد برداشته و معامله شوند. ارز دیجیتال به عنوان یک فناوری متنوع، انواع مختلفی دارد، اما نام کریپتو به معنای رمزگذاری ارز دیجیتالی است که به کمک تکنولوژی بلاکچین به دلیل بسیاری از ویژگی های خود، بسیاری از افراد را به خود جلب کرده است.
بلاکچین به عنوان یک فناوری توزیع شده و غیر قابل تغییر به عنوان پشتیبان ارزهای دیجیتال به کار می‌رود و همچنین به عنوان سیستمی برای برقراری ارتباط بین افراد بدون نیاز به واسطه‌گری بانکی بین المللی شناخته می‌شود.
در جامعه کریپتو، افراد از ارز دیجیتال به عنوان ثروت و موجودی استفاده می‌کنند و آن را به روش‌های مختلف به دست می‌آورند. روش‌های درامدزایی از ارز دیجیتال شامل معدنکاری (Mining) و تجارت (Trading) هستند.
معدنکاری به معنای برداشت درآمد از فرایند تولید ارز دیجیتال است. برای کسب درآمد از معدنکاری، باید دستگاه‌هایی را برای حل چالش‌های ریاضی که مربوط به ایجاد بلاک هستند، ایجاد کرده و این فرایند را با استفاده از کارت گرافیک‌های خود انجام دهید. برای هر بلاک جدیدی که با معدنکاری ایجاد شود، کاربر معدنکار پاداشی دریافت می‌کند.
تجارت نیز به معنای خرید و فروش ارزهای دیجیتال است. در این روش، کاربران با استفاده از نرم افزار‌های خاص به نام‌های مختلفی مانند بیت کوین، اتریوم و ... خرید و فروش انجام می‌دهند. برای انجام تجارت با ارز دیجیتال، باید یک کیف پول دیجیتال و یک صرافی برای خرید و فروش داشته باشید.
در کل، ارز دیجیتال به عنوان یک فناوری نوین، امکانات زیادی را برای برقراری ارتباط بین افراد فراهم می‌کند، اما همچنین برای برخی افراد ریسک‌هایی نیز دارد. برای کسب درآمد از ارز دیجیتال، باید مبالغ زیادی را به عنوان سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر در نظر گرفت و همچنین باید با کاهش قیمت و افزایش تقاضا در بازار ارز دیجیتال سروکار داشت.
