بلاک‌چین یا زنجیره ی بلاک‌ها پایگاه داده‌ی توزیع شده‌ای است که به‌صورت پیوسته بلاک (رکورد) جدیدی را به زنجیره‌ی قبلی متصل می‌نماید و به این ترتیب می‌تواند امنیت داده‌ها را تأمین نماید. تکنولوژی بلاک‌چین بر۳ پایه‌ی اساسی کار می‌کند :
در این تکنولوژی در ابتدا یک قرارداد تعریف می‌شود، سپس این قرارداد از طریق اینترنت در بین کامپیوترهای پردازشگر به اشتراک گزارده می‌شود . این قرارداد جدید به عنوان بلاک جدیدی در شبکه ی بلاک‌چین قرار می‌گیرد و به نحوی که ارتباط آن با بلاک(های) قبلی حفظ شود، رمزنگاری می‌شود. مزیت اصلی بلاک‌چین در این مرحله مشخص می‌شود: عملیات رمزنگاری به هیچ عنوان برگشت‌پذیر نیست. همچنین، این بلاک با استفاده از محتوای بلاک(های) قبلی رمزنگاری شده و در صورت تغییر در محتویات قابل بازگشایی نیست. توجه داشته باشید تمام بلاک‌های پردازش شده بعد از این بلاک، از محتویات اصلی این بلاک اطلاع دارند و بنابراین امکان دستکاری اطلاعات بلاک وجود ندارد.همچنین مزیت اصلی دیگر آن این است که به دلیل توزیع شده بودن، در اختیار هیچ سازمان یا نهادی قرار نمی‌گیرد و بنابراین می‌تواند از سیاست‌های انسانی سرپیچی نماید.
با توجه به ساختار سلسله‌مراتبی و ادامه‌دار بلاک‌چین، پردازش‌های بلاک‌چین روزبه‌روز به منابع بیشتری احتیاج پیدا می‌کنند و همین مسأله سبب گسترش استفاده از راهکارهای ابری به‌منظور پردازش بلاک‌چین شده است.
لطفاً محدود نمانید! بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال (رمزپایه) که بازار آن‌ها در این روزها به شدت داغ شده، تنها نمونه‌ای از موارد استفاده ی بلاک‌چین هستند. بلاک‌چین در امن‌سازی هر قراردادی می‌تواند ایفای نقش نماید. این قراردادها که به اصطلاح قرارداد هوشمند نامیده می‌شوند می‌توانند انواع قراردادها مانند قرارداد نقل و انتقالات ملکی، قراردادهای بیمه و یا هر نوع قرارداد خصوصی دیگری را پشتیبانی نمایند.
شکل زیر نحوه‌ی عملکرد بلاک‌چین را نمایش می‌دهد:
