چند روز پیش در استوری اینستاگرام به عنوان یک سوال نوشتم: به نظر شما "امید" چیست؟
هر یک از دوستان از دید خودشون امید رو تعریف (و تمجید) کردند اما بر خلاف این گروه امیدوار، دوستی در پاسخ نوشته بود:" ی حس واهی و الکی که خیلی وقتا به سرانجام نمیرسه"
دوستمون در تعریف امید، نا امیدی رو هم عملا و تئورییتا گنجونده بودند که قطعا با توجه به شرایط این روزهای ایشون، سرزنش برانگیز نبود چون مسایلی برای ایشون پیش اومده که نمی شه با لبخند ملیح از کنارشون رد شد، آرزو می کنم به زودی این مسایل حل بشه.
بعد از این مساله داشتم مجله شنبه (نشریه تخصصی حوزه فناوری و کسب و کارهای آنلاین) رو می خوندم و رسیدم به یک مقاله از پدرام سلطانی (نایب رییس سابق اتاق بازارگانی) که برام قابل تامل بود، سلطانی در این مقاله گفته بود:
"در امیدواری باید به این نکته توجه کنیم که دقیقا به چه چیز امید داریم. مثلا کشاورزی که دانه‌ای در زمین می‌کارد، امید دارد که این دانه پس از ٣ ماه به جوانه تبدیل شود. حال اگر به هر دلیلی این اتفاق نیفتاد و کشاورز پس از یکی دو ماه انتظار بیشتر باز هم رویش جوانه‌ای را ندید، چه باید بکند؟
می‌تواند تا یک سال دیگر چشم به زمین بدوزد یا می‌تواند از رویش آن دانه ناامید شود و دست به کاشت دانه جدیدی بزند. یک کشاورز واقع‌بین قطعا پس از مدتی از رویش کاشته قبلی که جوانه نزده، ناامید می‌شود و امید خود را به دانه جدیدی خواهد بست که در زمین خواهد کاشت.
یک کشاورز خیالباف هم می‌تواند ماه‌ها و بلکه سال‌ها چشم به زمین بدوزد تا بلکه آن دانه بروید. جریان امید و ناامیدی ما هم درست مانند داستان این کشاورز است. گاهی اوقات دانه‌ای که ما در زمین زندگی‌مان می‌کاریم، قدرت جوانه‌زدن ندارد. لذا باید برای کشت هر دانه‌ای زمانی در نظر گرفت و سپس به فکر کشت دانه دیگری بود.
جان سخن من این است که امید یک سلسله پیوسته نیست که ما فکر کنیم اگر آن را رها کنیم، دیگر به دستش نخواهیم آورد. امید نیرویی است برای ادامه یک مسیر به منظور رسیدن به مقصود. اما هرگاه به این نتیجه، یا حتی به گمان قوی رسیدیم که این راه به مقصود مطلوب نخواهد رسید، آنگاه زمان ناامیدی است و ناامیدی به مانند نیرویی خواهد بود برای توقف در مسیر نادرست، یافتن راهی جدید و حرکت در آن راه با امیدی تازه."
پدرام سلطانی گفته به حقی رو بیان کرده که شامل حال خیلی از ما می شه، گاهی نا امیدی به جا، نتیجه بخش تر و ثمربخش تر از امیدی نا به جاست که برای ما یک جنگ فرسایشی است و تنها زمان و انرژی را از ما می گیرد.
در این مورد می خوام کتاب ارزشمندی رو به شما معرفی کنم، کتابی که می تونه برای علاقمندان به حوزه کسب و کار و کارافرینی مفید باشه تا دل به امیدی واهی نبندند و خیلی زود بتونن مسیرشون رو به سمت موفقیت و نتیجه مشخص شده خودشون تغییر بدن.
کتاب "تست مامان" به انگلیسی "The mom test" که توسط راب فیتزپاتریک نوشته شده و به شما کمک می کنه تا قبل از اینکه سرمایه خودتون رو وارد ایده تون بکنید بفهمید که آیا این امید می تواند برای من نتیجه بخش باشد یا نه این امید، امید محالی است.
اعتبار سنجی و بازارسنجی برای هر ایده ای، مهم و حیاتی است و این کتاب می تونه برای شمایی که ایده ای برای جهانی بهتر دارید کمک کننده باشه.
در مقالات اینده سعی می کنم که بخش هایی از این کتاب رو برای شما در کانال قرار بدم.....
یونس محمودی
