«کتاب خواندن مهم نیست، کتابِ خوب خواندن مهم است.»
کتاب، غذای روح ماست. این غذا می تونه سالم، مغذّی، خوش‌طعم و لذت‌بخش باشه یا مضر، بدمزه و غیرقابل خوردن. اما به راستی چه کتابی خوبِ و این سوالی هست که هر کتاب‌خونی باید پاسخش رو بلد باشه. هرکس با توجه به ذوق و سلیقۀ شخصی و براساس مطالعاتی که داشته می‌تونه به این سؤال پاسخ بده. مثلاً از ویژگی‌های یه کتابِ خوب؛ داشتنِ عنوان زیبا و مناسبه، جذابیت و هیجان به اندازه‌ای که خواننده نخواد حتی لحظه‌ای کتاب رو کنار بذاره، داشتن تصویر سازی قوی و محرک قوّه تخیل، لذت‌بخش بودن برای مخاطب به نحوی که به اون حس رضایتمندی دست بده و استفاده از زبان و شیوۀ گفتارِ خوب، چراکه وجود جملاتِ ساختاری و لحن مطابق با محتوا به جذابیت کتاب می‌افزاید. اما گذشته از همۀ این ویژگی‌ها و نظریات متفاوت، در این‌جا به یک اصل اساسی برمی‌خوریم و اونم اینه که کتابِ خوب، کتابی هست که در کنار همۀ ویژگی‌های مذکور بتونه ذهن، تفکّر، تخیّل و ارادۀ انسان رو بارور کنه و نقطۀ آغازی برای جهش فکری، جسمی و به سمت حرکت و تحول باشه.
بسیاری از کتاب‌های عامه‌پسند با هر موضوع و مضمونی تنها باعث هیجان‌زدگی می‌شن و این حس هیجان هست که مخاطب رو تحت تأثیر قرار می‌ده. هرچند که این تأثیر موقت و گذراست. اما کتابِ خوب، طولانی‌مدت روح و فکر مخاطب رو تغذیه می کنه. کتابی مثل «عشق و دیگر هیچ».
کتابِ خوبی که شما رو درگیر و علاقه‌مند می‌کنه و باعث می‌شه که شما کارهای دیگری رو انجام ندین و فقط اون کتاب رو بخونین و بعد از خوندنش آرزو کنین که ای‌کاش آهسته‌تر می‌خوندمش و وقت بیشتری برای اون میذاشتم.
در پست بعدی به معرفی کامل این کتاب میپردازیم و اطلاعات بیشتری از اون در اختیار شما عزیزان علاقه مند به خوندن کتاب میذاریم
