مطمئنا بارها شنیده اید که گفته اند زنان بهتر و بیشتر از مردان کارها را به طور همزمان انجام می دهند و یا اینکه زنان مولتی تسک(Multi task) هستند و قادرند چند کار را با هم انجام دهند.
ابتدا به این می پردازیم که مولتی تسکینگ یا چند وظیفگی به چه معناست؟
چند وظیفگی یا مولای تسک بودن یعنی انجام همزمان بیش از یک کار، در یک زمان .
حال به موضوع اصلی می پردازیم. اینکه گفته می شود زنان بر خلاف مردان توانایی انجام چندکار را با هم دارند دارند، صحبتی کلیشه ای است چرا که قابلیت همزمان کارها برای زنان بیشتر یک مهارت آموزشی و تربیتی است. زنان با توجه به نقش هایی که جامعه بر آنها محول می کند خیلی وقت ها مجبور هستند چند کار را با هم انجام دهند. هم بچه داری می کنند و هم به کارهای خانه و همسرداری می رسند.
اگر مردان هم مجبور باشند به این امور بپردازند می توانند عملکرد مشابه داشته باشند. بنابراین این شاید بشود نتیجه گرفت که این مهارت تا حدودی اکتسابی است.
آزمایشهای بسیاری نشان داده اند که وقتی صحبت از انجام همزمان دو کار به میان می آید از دقت و سرعت هر دو جنسیت کاسته می شود و بنابراین گفته می شود که هیچ تفاوتی بین دو جنسیت در این رابطه وجود ندارد.
محققان می گویند در آزمایش های مشابهی که در گذشته برای اثبات تفاوت دو جنس در حوزه چند وظیفگی انجام شده است نشان داده است عملکرد هر کدام در موقعیت های مختلف متفاوت بوده است، گاه زنان بهتر عمل کرده اند و گاه مردان نسبت به زنان موفق تر بوده اند و دلیل این تفاوت می تواند در نوع تکالیفی باشد که بر آنها محول شده است.
پیشرفت تکنولوژی و تنوع ابزارهای دیجیتال، سبب آشفتگی و شلوغ شدن ذهنمان شده است. روزانه مشغول چند کار مختلف هستیم، در عین حال سعی می کنیم حواسمان به همه جزئیات زندگی نیز باشد.
در لحظه کارهای متنوعی را انجام می دهیم. مثلا همزمان که در حال گوش دادن به صحبت های مشتری هستیم پیام های دوستمان را پاسخ می دهیم. یا حین گوش دادن به یک پادکست، عکسی را در فتوشاپ ویرایش می کنیم و در آخر نیز تصور می کنیم چقدر خوب عمل کرده ایم.
واقعیت این است که مغز ما آمادگی پردازش چند کار مختلف را در یک زمان واحد، ندارد. هر بار سوییچ کردن و تغییر کارها، هزینه شناختی برای مغز دارد. کیفیت و کارایی به حداقل می رسد. در پایان روز احساس خستگی شدید می کنیم و حتی ممکن است رفتارهای تهاجمی از ما سر بزند و همه ی اینها به کم شدن بهره هوشی منجر شود.
در این راستا می توان به چند راهکار جهت بهبود عملکرد و تمرکز در کار اشاره کرد:
انتخاب مکانی مناسب که در آن کمترین میزان عوامل حواس پرتی وجود داشته باشد پیشنهاد خوبی است، همچنین قطع کردن اینترنت و یا استفاده از برنامه های مسدود کننده، می توانند در این راستا کمک کننده باشند.
وقتی لیستی بلند بالا تنظیم می کنیم این پیام به ذهن منتقل می شود که به انجام رساندن آنها ممکن نیست و در نتیجه به راحتی تسلیم هر عامل حواس پرتی می شویم.
اگر برای انجام یک کار زمان زیادی در نظر بگیریم بخش اعظم آن به راحتی با عوامل حواس پرتی می گذرد اما زمانیکه می دانیم تایم کمی برای انجام یک کار خاص داریم به هر زحمتی که شده از عوامل حواس پرتی جلوگیری می کنیم و با سرعت بسیار، کار می کنیم.
ذهن هم مانند ماهیچه های بدن به تمرین نیاز دارد، وقتی برای انجام یک کار، تایم معینی مثلا 30 دقیقه در نظر میگیریم در واقع ذهن را آموزش میدهیم که در آن زمان به حاشیه ای نپردازد و فقط روی کار مدنظر تمرکز کند.
زمانیکه احساس اضطراب و استرس شدید داریم و شروع به کار می کنیم توانایی تمرکز بر روی کار اصلی را از دست می دهیم و به سادگی با کوچکترین محرک درونی یا بیرونی حواسمان پرت می شود.
علاوه بر راهکارهای مذکور، اگر مشتاق مطالعه و کسب اطلاعات مفید و ارزنده تری در این رابطه هستید کتاب کار عمیق را که به تازگی با آن آشنا شده ام به شما معرفی می کنم.
اگر تجربه یا پیشنهاد و نظری در این زمینه دارید با افتخار مشتاق شنیدن آن هستم.
منبع1
منبع2
منبع3
