ساختن یک کسب وکار، مثل شروع بازی فوتبال از زمین خاکی است و به تخصیص زمان و پول نیاز دارد. هر چیزی، از استخدام افراد تا تهیه چارچوب های لازم برای کار در هر کسب وکاری به حمایت مالی نیاز دارد. بسیاری از کسب وکارها به دلیل عدم توانایی در جلب نظر سرمایه گذاران از گردونه خارج می شوند. بسیاری از استارتاپ ها حتی نمی توانند در دوره نخست، سرمایه جذب کنند. براساس آماری که سایت کارآفرین به آن اشاره کرده 79 درصد از استارتاپ ها از مرحله جذب سرمایه دانه ای به مرحله نخست جذب سرمایه می رسند و تنها 50 درصد از این میزان، به کار ادامه می دهند و به دورهای بعدی جذب سرمایه می روند. یک دلیل عمده این ریزش، عدم حضور صندوق های سرمایه گذاری جسورانه و دیگر اداره های سرمایه گذار در اکوسیستم های استارتاپی است. هم چنین انتظارات خاص سرمایه گذاران از کسب وکارها در شاخص های کلیدی به این ریزش دامن می زند.
به نظر می رسد رشد آگاهی درباره بازدهی در سرمایه گذاران، به اکوسیستم استارتاپی و کاهش ریزش استارتاپ ها در مراحل نخست جذب سرمایه کمک می کند. هم چنین درک سرمایه گذاران از سرمایه گذاری خطرپذیر در استارتاپ ها در افزایش درصد جذب سرمایه در اکوسیستم اثرگذار است. از نمونه های این مسئله، افزایش جذب سرمایه در بازاری مثل هندوستان است که سرمایه گذاران سنتی را به اکوسیستم استارتاپی جذب کرده است. با این حال، همچنان در بین سرمایه گذاران احتیاط حرف نخست را می زند. در این شرایط دانستن بعضی نکات برای کارآفرینان در گفت وگو با سرمایه گذاران ضروری است.
درک کافی از محصول یا خدمات اصلی
یک سرمایه گذار برای سرمایه گذاری دنبال استارتاپی می گردد که محصول یا خدمات مشخصی را عرضه کند. مشخص بودن وضعیت محصول و خدمت در استارتاپ ها بسیار مهم است چراکه وضعیت مدیریت استارتاپ ها در ادامه را مشخص می کند.
ظرفیت استارتاپ ها در بازگشت سرمایه و بازدهی
سرمایه گذاران بازدهی 3 تا 5 برابری را دنبال می کنند نه صرف بازگشت سرمایه را. بنابراین، ظرفیت رشد کسب وکارها در مذاکره با سرمایه گذاران به طور حتم بررسی می شود. هرچه بیشتر در زمینه بازدهی استارتاپ خود زمان بگذارید، توجه سرمایه گذاران و اعتماد آن ها به پرداخت نقدینگی به شما بیشتر می شود. خلاصه اینکه، برای جلب نظر سرمایه گذار، لازم است که به آن ها درباره چگونگی رسیدن به بازدهی هرچه بیشتر توضیح دهید.
ظرفیت مقیاس پذیری استارتاپ
نقدینگی تنها آورده سرمایه گذاران برای استارتاپ ها نیست. موقعیت های حضور در بازار و دانش کسب وکار از دیگر کمک های سرمایه گذار به مقیاس پذیری استارتاپ هاست. باتوجه به این مسئله مقیاس پذیری استارتاپ ها بسیار مهم است. رشد کسب وکارها، با تغییر چیزهای دیگری همراه است. برای مثال مدیریت افراد و هزینه های سربار تغییر می کند. دانستن درباره این چیزها، ضروری است چراکه سرمایه گذاران دنبال استارتاپ هایی می گردند که ظرفیت مقیاس پذیری دارند و توانایی رقابت.
ظرفیت های بخشی که استارتاپ در آن کار می کند
سرمایه گذاران علاقه دارند در بخش هایی از اقتصادها سرمایه گذاری کنند که در حال رشد است. برای مثال در فضای پس از همه گیری کرونا استارتاپ ها در زمینه فناوری سلامت، حمل و نقل، مدیریت زنجیره تامین، فناوری غذا و... رشد کردند. بخشی که استارتاپ در آن کار می کند در جلب نظر سرمایه گذار اهمیت دارد و هم چنین اعتبار استارتاپ در طولانی مدت. بنابراین کارآفرین باید پیش از وارد شدن به هر بخش از اقتصاد، ظرفیت های بازار در آن بخش را ارزیابی کند.
داشتن یک ایده درخشان برای شکوفا شدن کافی نیست. کارآفرین باید بتواند برای تبدیل ایده به عمل، سرمایه جذب کند و همین جاست که پای سرمایه گذاران به میان می آید. بنابراین دانستن درباره نکته های مورد نظر سرمایه گذاران و آنچه آن ها دنبال می کنند، ضروری است.
