گاهی در مصاحبه ها، سوالاتی می پرسن که اگرچه ساده هستند ولی ممکنه به دلیل اینکه باهاش برخورد نکردیم نتونیم جواب بدیم. بعضی وقتها از قابلیت هایی از زبان سوال می شه که استفاده ازش نادر یا خاص منظوره است و ممکنه آدم ازش بی خبر باشه. خوب یک راهش اینه که کتب رفرنس زبان یا مستندات زبان رو کامل بخونیم ولی گاهی به خصوص بین تازه کارها، این راه، راه ساده ای نیست. اغلب تجربی یا با فیلم ها و دوره ها شروع کردن و خیلی از ویژگی های زبان رو نمی دونن یا حتی سوال پیش نمی آد، و خوب به خاطر همین ندانستن مواردی باعث بشه مصاحبه رو خراب کنند یا اعتماد به نفسشون بیاد پایین. ولی خوب اغلب سوالات مشخصی پرسیده می شه، مگرمواردی که مصاحبه کننده خیلی جدی، در مورد نیازمندی های پروژه خودش بپرسه که خوب کمتر و بیشتر از نیروی های سینیور اینجور سوال و جواب می شه.
اگر از سوالات خاص منظوره بگذریم، معمولا یک سری سوالات تکراری هستن! امروز می خوام یکی از ویژگی های زبان C# رو بگم که خیلی وقتها در مصاحبه ها پرسیده می شه:
عبارات Jump یا پرش در بلاک try از قوانین reliability (قابلیت اطمینان) این بلاک پیروی می کنه. خوب یعنی چی؟
1 – هر پرشی به بیرون از بلاک try قبل از رسیدن به هدفش، حتما بلاک finally مربوط به بلاک try رو (در صورت وجود) اجرا می کنه و بعد به نقطه هدف پرش می ره.
2- در بلاک finally هیچ دستور Jump(پرشی) از داخل بلاک به بیرون، جز دستور throw مجاز نیست، در واقع اصلا نمی تونید بذارین چون خطای کامپایل می گیرین!
دستورهای jump چی هستن؟ break, continue, goto, return و throw.
البته این سوال معمولا اینجور پرسیده می شه: اگر داخل بلاک finallyدستور return باشه چه اتفاقی می افته؟ که خوب جواب اینه که اصلا نمی شه این کار رو کرد! چون خطای کامپایل می گیریم.
