یکی از ملزومات زندگی مالی هر شخصی پس انداز کردن است.
یکی از مشکلاتی که شخص برای پس انداز کردن پول خود دارد، این است که فرد پول پس انداز خود را نیز مصرف می کند. دلیل آن نیز کم و بیش مشخص است. فرد پولی در حساب بانکی خود دارد و به محض آنکه نیازی برای خرید هر نوع کالا یا خدمتی احساس میکند، آن نیاز را رفع میکند؛ بدون توجه به اینکه آیا واقعا رفع آن نیاز ضروری بوده یا نه.
یکی از راه هایی که افراد برای حل این مشکل به کار میبرند، شرکت در صندوق های قرض الحسنه خانگی است. به این ترتیب فرد برای اینکه اعتماد دوستان و خانواده از دست ندهد، خود را موظف می بیند که ماهانه مقداری از درآمد خود را برای پرداخت اقساط این صندوق جدا کند.
به تعبیری، به جای اینکه فرد به تنهایی پس انداز کند، به دیگران میپیوندد و در قالب یک جمع همه با هم پس انداز میکنند. به این ترتیب و مطابق ذات صندوق های قرض الحسنه، هر ماه یک نفر مقدار کل مبلغی را که میخواهد پس انداز کند، یکجا میگیرد.
این جریان مالی معادل این است که فردی که در ماه اول برنده شده است، یک وام قرض الحسنه گرفته است و فردی که در ماه آخر برنده میشود، انگار که پس انداز خود را انجام داده است و با این پس انداز کارهای بزرگتری انجام دهد، به جای اینکه پول خود را در جهت کارهای غیرضروری و کوچک خرج کند.
ایده صندوق های قرض الحسنه خانگی ایده ای بسیار خیرخواهانه و مطابق فرهنگ ایرانی هاست که فرد در آن علاوه بر اینکه به دوستان و خانواده خود کمک میکند، برای خود فرد نیز در هدایت امور مالی بسیار کمک کننده است.
