اردوان بیات؛
این نوشته به بهانه‌ی پیوستن زامیاد به ویرگول نوشته شده است و همچنان می‌تواند پس‌زمینه‌ای هرچند کمرنگ، به دوستانی که به تازگی با صفحه زامیاد در اینستاگرام آشنا شده‌اند، بدهد.
زامیاد، فرشته نگهبان زمین است و در پیش از اسلام به روز بیست و هشتم ماه گفته می‌شده است. پس زمین و هر چیزی که در آن به فرهنگ و انسان وابستگی پیدا کند در زامیاد بازگو می‌شود. از محیط زیست تا سواد رسانه‌ای تا شبه‌علم.
ایران سرزمین مادری ماست و مردم آن به یک میزان هم‌میهنِ ما، ما از همین مردم هستیم و باور داریم که تا یقه‌ی خود و جامعه خود را نگیریم و جامعه را وادار به اندیشیدن نکنیم، وضعیت جامعه بسیار بسیار بدتر از امروز خواهد شد. در این راه همواره کوشیده‌ایم که به جز ایران و انسان، هر گونه وابستگی به تبار و قوم، آیین و مسلک و حزب و دسته‌ای را (اگر داشته باشیم) نادیده بگیریم و هر چیزی را آزاداندیشانه و با نگاهی سنجشگر و نقادانه بنگریم و اگر نیاز بود به پرسش بگیریم تا شاید اندیشه‌ها و نگاه‌های دیگری را به میزان فهم و دریافت خود، به خوانندگان نشان دهیم و با کمک هم به حقیقت یا راهکاری کاربردی نزدیک شویم.
این کوشش‌ها گاهی چنان میان‌رشته‌ای و درهم‌تنیده می‌شوند که ناگزیر برای بازشناختِ آنها باید به رشته‌های گوناگونی از دانش و اندیشه پرداخته شود تا مثلا بتوان واکنش احساسی و غیرکارشناسانه‌ی جامعه را به پدیده‌ای محیط‌زیستی بررسی کرد. این درهم‌تنیدگی می‌تواند رشته‌هایی از تاریخ، مذهب و فلسفه تا جامعه‌شناسی، سیاست و اقتصاد را در بر بگیرد. در واقع همه‌چیز به هم وابسته است و ما می‌کوشیم بیش از همه، به بخش فرهنگی آن بپردازیم، چراکه فرهنگ، به سخنی: توانایی و دستورکارِ بهره‌گیری از ابزارها و امکانات است و نبودِ این دستورکار، می‌تواند هر پدیده‌ای را به بحران بکشاند؛ به‌ویژه در جامعه‌ی ما که هر چیزی، پیش از آن‌که برای آن بستری فراهم شود، همه‌گیر می‌شود. ناگفته نماند که همچون گذشته با کمترین پیش‌داوری، تعصب و بدون‌توهین و ناسزا و بیشتر با زبانی رسمی و نیمه‌سَره این کار را انجام می‌دهیم!
برنامه‌ها فراوان هستند و هر روز هم بیشتر می‌شوند ولی تصمیم این است که برای افزایشِ اثرگذاری، بیش از هر چیز به پویشِ "برای پالایش فضای مجازی" که در زمینه‌ی فرهنگ شهروندی ست، بپردازیم و کمتر شاخه‌به‌شاخه بپریم. ولی همواره بریده‌هایی از کتاب‌ها، عکس‌ها، سخنان کوتاه، داستانک‌ها، پرسش‌ها، دست‌نوشته‌ها و جستاره‌هایی سودمند، فرستاده می‌شود تا صفحه دچار یکنواختی نشود.
نکته دیگری که باید یادآور شوم این است که کار ما از آغاز، پاسداریِ تمام‌قد یا نکوهش صددرصدِ اشخاص، اقوام، ادیان و مکاتب نبوده و نخواهد بود، چراکه پایِ آدم‌ها لغزان است و هیچکس صدردصد بدون‌لغزش نیست، اقوامِ گوناگون باهم رنگین‌کمان ایران را ساخته‌اند و برتری همه‌سویه‌ای بر هم ندارند، ادیان و مذاهب باورهای شخصی هستند و اگر شخصی بمانند برتابیدنی و تحمل‌پذیرند و مهمتر از همه، مکاتب و ایدئولوژی‌ها چارچوب‌هایی هستند که هر چند آرمان‌ها و دستاوردهای ارزشمندی داشته باشند ولی دیرباوری (: شک‌گرایی) و آزادیِ اندیشه را تا اندازه‌ای می‌ربایند و دشمنی‌های نابخردانه پدید می‌آورند.
در پایان گفتنی‌ست که از این پس، افزون‌بر اینستاگرام می‌توانید ما را در تلگرام، فیسبوک، توئیتر و ویرگول هم دنبال کنید، چون هر کدام ویژگی هایی دارند که به بهبود کارکرد ما کمک می‌کنند. به امید اینکه ویرگول جایی خوب و برخوردار از آزادیِ نسبی، برای گسترش نوشتارهایِ بلند و نیمه‌بلند در جهت گسترش آگاهی در جامعه باشد و بتوانیم همه‌ی آنها را با هم سرپا نگه‌داریم.
با ما همراه باشید
