خیلی از ما مردم، امام سجاد علیه السلام رو یه امام آروم و سازشگر میشناسیم. حتی بعضی تحلیلگران تاریخ، لقب بیمار(بخاطر چند روزی که تو ماجرای عاشورا بیمار بودن!) به ایشون دادن. در حالیکه ایشون تمام عمرشون مثل باقی آدما هم مریض میشدن و هم دوران زیادی در سلامت بودن.
امام سجاد (ع) تو دوره ای زندگی میکردن که بخاطر خفقان شدید و جاسوسان زیاد، هم حکومت طاغوتی زمان در اوج قدرت خودش بوده و هم هر حرکت کوچیک ایشون زیر نظر بوده؛ شاید دلیل اینکه ایشون مستقیما انقلابی علیه طاغوت نکردن هم همین بوده. چون برای انقلاب بالاخره حرکتهایی مثل ملاقات های مشکوک لازم میشده. امام حتی به مختار ثقفی هم صراحتا اجازه انقلاب ندادن؛ خیلی از مورّخین بخاطر همین موضوع معتقدن ایشون با درگیری مخالفن و به مختار تا حد ارتداد میتازن. یکی از انقلابهای زمان ایشون داخل خود مدینه شکل گرفت که منجر به فاجعه شد، اولا رهبران این انقلاب به امام سجاد مراجعه نکردن تا نظرشون رو بپرسن، مشاوره نظامی که پیشکش! و ثانیا این رهبران داخل مدینه سنگر گرفته بودن، وسط خونه های خودشون. شاید شما هم این حدیث امام علی(ع) تو خطبه ۲۷ رو شنیده باشید: «هر ملتی که درون خانه اش مورد هجوم دشمن قرار گیرد حتما ذلیل خواهد شد»! یه جورایی انقلاب بلاتکلیفی بنظر میاد... هرچند همین انقلاب ها بود که حکومت رو تضعیف کرد. بگذریم...!
ماجرای قدرتگیری بنی عباس با تظاهر به محب اهل بیت بودن به تنهایی نشون میده که مردم بیش از هرگروهی به اهل بیت اعتماد داشتن که باعث شد بنی عباس هم از این موقعیت به نفع خودشون استفاده کنن. البته اینکه مردم به ائمه اعتماد داشتن دلیل نمیشه که پیرو اعمال ائمه هم بوده باشن! زمان امام سجاد(ع) مدینه النبی که تا چندی پیش صحابه پیغمبر رو داشت حالا کنسرت توش برگزار میشه اونم با استقبال بیشمار مردم اونم با خواننده های زن! نمیخوام بگم مردم خودشون تنهایی به این سرعت اونطور شدن، دولت ببخشید، حکومت طاغوتی هم میخواست و فشار میاورد تا مردم سرشون به این چیزا گرم باشه و مخالفتی با ظلمها و نابود کردن اسلام نداشته باشن. واقعا هم با مخالفین خودش برخورد میکرد! به هر حال وقتی مردم سیره امامی رو میپذیرن و دعوتش میکنن به شهرشون برای تحقق آرمان های اسلام ولی با دستای خودشون(و البته با ترس از وعیدهای ابن زیاد) امامشون رو به شهادت میرسونن باید هم این روزا رو ببینن! آزادی مطلق به سبک جنگل اونم نه با پادشاهی شیر، که با پادشاهی کفتارها... یه چیزی تو مایه های پاکستان امروز که دولت انرژی هسته ای داره و حتی تروریستا بهترین سلاحا رو دارن ولی مردم از داشتن یه کشور تمیز هم بی بهرن.
امام سجّاد عليه‌السلام: و إنَّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّه ِ مَن يَقتَدي بِسُنَّةِ إمامٍ و لا يَقتَدِي بِأعمالِه [الكافى، ج ۸ ص ۲۳۴]
من حدیث شناس نیستم، حتی تاریخ اون زمان هم دقیق تو دستم نیست. اما مصداق این حدیث امام سجاد(ع)، تو زمان ما هم زیاده؛ هستن آدمایی که دم از ائمه علیهم السلام میزنن ولی نه با طاغوت مبارزه ای دارن، نه نماز درستی(بدون ریا و...) میخونن، نه انصاف دارن، نه به مردم رحم میکنن و نه خیلی از تیکه های پازل انسانیت رو تو دلشونه!
